Πέμπτη 18 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
Μαρία Λεωνίδα
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ

Η Μαρία Λεωνίδα είχε μια πολύ καλή ιδέα η οποία, δυστυχώς, από σκηνοθετικούς δισταγμούς και από έλλειψη προσανατολισμού, από μια μικροαστική αντίληψη, τελικά, για τα πράγματα, έμεινε στην καλή ιδέα και δεν προχώρησε σε βαθύτερες αναφορές και αναλύσεις. Τέσσερις γυναίκες, η Ηρώ, η Αγγελική, η Τζόε και η Αννα, και η ίδια η σκηνοθέτις πέντε, έγγυες στο πρώτο τους παιδί, εξ ου και ο τίτλος της ταινίας, προσπαθούν να μας μιλήσουν για τη μαγική αυτή «Πρώτη Φορά». Οι δισταγμοί της σκηνοθέτιδας αρχίζουν από το σημείο που η ίδια δεν έχει αποφασίσει πού ήθελε να οδηγήσει το ντοκιμαντέρ της. Να το κάνει ποιητικό; Να το κάνει ρεαλιστικό; Να το κάνει συναισθηματικό; Να το κάνει κοινωνικό; Πολιτικό;

Το έκανε λίγο απ' όλα με αποτέλεσμα, μετά την πρώτη ευχάριστη έκπληξη, που προήλθε βεβαίως από το ίδιο το θέμα, να αυτοεπαναλαμβάνονται οι εικόνες της και οι εξομολογήσεις των γυναικών και να επέρχεται αδιαφορία και πλήξη. Στην οθόνη, μετά από κάποιο σημείο, γίνονται και λέγονται πράγματα χωρίς κάποια ιδιαίτερη αξία, χωρίς μεγάλους κραδασμούς, ακόμα και συναισθηματικούς! Οι γυναίκες, εκτός ίσως από την Τζόε, κράταγαν αποστάσεις από το φακό και από το ίδιο το γεγονός, με αποτέλεσμα να πέφτει γενική παγωμάρα. Και ωστόσο μιλάμε για τον ερχομό πέντε παιδιών, για μεγάλες εσωτερικές αναστατώσεις των μητέρων (και όχι μόνον).

«Η Πρώτη μου Φορά» δυστυχώς μοιάζει με αυτά τα οικογενειακά βίντεο που ο καθένας τραβάει στο σπίτι του, καταγράφοντας τη γυναίκα του στο πρώτο της (και στα άλλα, αν κάνει και άλλα), παιδί. Βίντεο που προβάλλουμε σε στενό οικογενειακό κύκλο και όχι στο σινεμά, όπου οι απαιτήσεις είναι βέβαια διαφορετικές!


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ