Η συγγραφέας, κριτικός και μεταφράστρια Γαλάτεια Αλεξίου - Καζαντζάκη (1881-1962) υπήρξε κορυφαία μορφή της ελληνικής γυναικείας λογοτεχνίας. Η πρώτη κομμουνίστρια Ελληνίδα λογοτέχνης που μετά την ίδρυση του ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ), στα 1918, θα συνδέσει στενά τη ζωή και το έργο της με τα κομμουνιστικά ιδανικά. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, από καλλιεργημένη οικογένεια. Μαθήτρια ακόμη ξεκίνησε να δημοσιεύει συνεργασίες σε έντυπα της ιδιαίτερης πατρίδας της και της Αθήνας. Υπήρξε σύζυγος του Νίκου Καζαντζάκη και αργότερα Θα κάνει ένα δεύτερο γάμο, με τον μαρξιστή θεωρητικό της λογοτεχνίας, Μάρκο Αυγέρη. Λόγω της συμμετοχής της στην αριστερή πρωτοπορία, η μεταξική δικτατορία τη συνέλαβε και της στέρησε το δικαίωμα να δημοσιογραφεί, ενώ αργότερα, μετά την Απελευθέρωση, απολύθηκε λόγω «κοινωνικών φρονημάτων» από τη θέση της στη Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Υπηρέτησε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: Διήγημα, μυθιστόρημα, ποίηση, θέατρο, παιδική λογοτεχνία. Το έργο της διαπερνάται από το ενδιαφέρον και την αγάπη της για το λαϊκό άνθρωπο, αλλά και την έγνοια της για τη θέση της γυναίκας. Η σκλαβιά των ηρωίδων της συναρτάται άμεσα από την ταξική τους θέση: Εκδηλώνεται με την ακραία φτώχεια, με την υποταγή στο σύζυγο, με το συμβατικό γάμο, με την οικονομική εξάρτηση.