Σήμερα λέμε να ασχοληθούμε με μια πάθηση, που απασχολεί μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, τον σακχαρώδη διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί κλινικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία, η οποία οφείλεται στην έλλειψη ή στην ελαττωμένη δραστηριότητα της ινσουλίνης. Πρόκειται για χρόνια ασθένεια, που προσβάλλει τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, λευκωμάτων, λιπών, ηλεκτρολυτών και του νεφρού. Συνήθως, οι πολλαπλές επιπλοκές της νόσου μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε αναπηρία τον πάσχοντα.

Ο συγκεκριμένος τύπος διαβήτη, προσβάλλει όλες τις ηλικίες και δεν υπάρχει θεραπεία. Η χορήγηση ινσουλίνης για τους πάσχοντες είναι σε καθημερινή βάση, ενώ απαιτείται και συγκροτημένη δίαιτα. Τα συμπτώματα του σακχαρώδη διαβήτη είναι: μεγάλη δίψα, συχνή ούρηση μεγάλων ποσοτήτων ούρων, κράμπες στα πόδια και το στομάχι, απώλεια βάρους κόπωση και εμετός.

Η εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη, οφείλεται στη διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, που λαμβάνει καθένας από μας μέσω της τροφής. Ολα τα είδη σακχάρου είναι υδατάνθρακες. Το σάκχαρο, δηλαδή, δεν καίγεται κανονικά, δεν εναποτίθεται στο ήπαρ, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αναλογία του στο αίμα, γεγονός που προκαλεί την αποβολή μικρών ή μεγαλύτερων ποσοτήτων σακχάρου από τα ούρα.

Ενας άλλος σημαντικός παράγοντας για τη φυσιολογική λειτουργία της καύσεως των υδατανθράκων, είναι η συνεργασία διαφόρων ορμονών των αδένων έσω εκκρίσεως (πρόσθιος λοβός της υπόφυσης, τα επινεφρίδια και ο θυρεοειδής), και ιδιαίτερα της ορμόνης που παράγεται από το πάγκρεας, την ινσουλίνη. Ολόκληρος ο μηχανισμός της καύσης του σακχάρου ρυθμίζεται από ένα λεπτότατο ορμονικό παιχνίδι στο οποίο η ινσουλίνη, έχει τον κύριο λόγο.

Από συμπεράσματα κλινικών ερευνών, αποδεικνύεται, ότι οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη είναι: κληρονομικότητα, ηλικία, φύλο, επάγγελμα, φυσική δραστηριότητα, χώρες, στρες- ψυχικό άγχος, παχυσαρκία.

Αλλες μορφές διαβήτη είναι, αυτό που μεταδίδεται κληρονομικά και χαρακτηρίζεται από πολυουρία, έντονη και συνεχή δίψα, χωρίς όμως χημικές αλλοιώσεις στα ούρα. Οφείλεται σε βλάβη του οπίσθιου λοβού της υποφύσεως. Ο νεφρικός σακχαρώδης διαβήτης, καλοήθους μορφής. Είναι κληρονομικός, χαρακτηρίζεται από σακχαρουρία, αλλά όχι σακχαραιμία και οφείλεται σε αυξημένη διαβατότητα των νεφρικών επιφηλίων ως προς το σάκχαρο. Ο χαλκόχρους σακχαρώδης διαβήτης, είναι βαριάς μορφής, συνοδεύεται από υπερτροφική κίρρωση και γενικευμένη μελανοδερμία, λόγω της εναποθέσεως σιδήρου στο δέρμα και στα διάφορα όργανα.

Χ.Κ.