Παρασκευή 13 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Μια επιβαλλόμενη καταδίκη

Συμφωνώ βασικά με τις θέσεις της ΚΕ για το 16ο Συνέδριο του Κόμματος. Υπάρχουν βέβαια κάποιες απόψεις μου, όμως θα τις παρακάμψω προκειμένου να αναπτύξω με σαφήνεια μια σημαντική μου πρόταση.

1. Πολλές είναι οι επιτυχίες του ΚΚΕ στο διάστημα από το 15ο Συνέδριο. Μια από αυτές - ίσως η πιο σημαντική - είναι η πρωτοβουλία του για τις διεθνείς συναντήσεις που οργάνωσε, για τρεις συνεχείς χρονιές.

Η σημασία των συναντήσεων αυτών εξάρθηκε κάθε φορά από όλους τους εκπροσώπους των αδελφών κομμάτων και κινημάτων, που πήραν μέρος, όπως παρακολούθησα από τις δημοσιεύσεις του «Ρίζου».

Η πρωτοβουλία αυτή αναδείχνει το ΚΚΕ στην πρωτοπορία των κομμάτων και κινημάτων των καπιταλιστικών και των χωρών του «Τρίτου Κόσμου». Εξάλλου, η αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας για ταχύτατη αλληλοενημέρωση των συνεργαζομένων μαζί μ' αυτό και η έκδοση του περιοδικού, βοηθούν πολύπλευρα στην προώθηση της σωστής σκέψης για δημιουργία ενός συντονιστικού οργάνου, που η λειτουργία του θα αποτελέσει τον πυρήνα για τη διαμόρφωση μιας «Κομμουνιστικής Διεθνούς» με βάση τον Μ-Λ και την πείρα από τη Γ' Κομμουνιστική Διεθνή (την Κομιτέρν). Με την ίδρυση και λειτουργία της το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα θα αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και θα συμβάλει για την επιτυχία των σκοπών της.

2. Με βάση τα παραπάνω για το θέμα αυτό και με δεδομένη τη στάθμη που βρίσκεται σήμερα το ΚΚΕ, με την προοπτική, για την παραπέρα ανοδική πορεία, που θα πρέπει να βάλει σαν καθήκον το Συνέδριο, ανοδικής προς κάθε πλευρά (ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική, ανάπτυξη και λειτουργία) επιβάλλεται εκτός από όλα τ' άλλα να καλυφθεί ένα κενό. Κενό υψίστης ιδεολογικής και πολιτικής σημασίας, για το ΚΚΕ, αλλά και ευρύτερα το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα. Το κενό αυτό που πρέπει να καλυφθεί είναι το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, που πρότασή μου είναι να καταδικαστεί από το Συνέδριο. Καλώ όλους τους συνέδρους ιδιαίτερα τα μέλη της απερχόμενης ΚΕ και του ΠΓ, να μελετήσουν με προσοχή και ευθύνη την πρόταση μου και να την ψηφίσουν.

3. Η καταδίκη αυτή είναι αναγκαία όχι μόνο για το ρεβιζιονισμό και το ρεφορμισμό που επιβλήθηκε στο ΚΚΣΕ με το Συνέδριο εκείνο, επιβάλλεται να γίνει και για λόγους ηθικής τάξης. Με τις συκοφαντίες που αναφέρθηκαν ενάντια στον Ι.Β.Στάλιν, δημιουργήθηκε ένα όνειδος, ένα άγος - σε μια προσωπικότητα, που πλάι σε εκείνη του Λένιν κατέχει μια περίλαμπρη θέση στην ιστορία του 20ού αιώνα. Το όνειδος αυτό πρέπει να απαλείψει το Συνέδριό μας.

Είναι περιττό, θαρρώ σύντροφοι και συντρόφισσες σύνεδροι, να αναφέρω ότι χωρίς τον Στάλιν δε θα μπορούσε να συνεχιστεί το έργο του Λένιν. Με τους Τρότσκι, τους Ζηνιόβιεφ και Κάμενεφ (τις «πολιτικές πόρνες», όπως τους αποκάλεσε ο Λένιν) ή τον φιλελεύθερο Μπουχάριν, δε θα μπορούσε να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ. Χωρίς τον Στάλιν, δε θα μπορούσε να προετοιμαστεί η Σοβιετική Ενωση για την απόκρουση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης. Χωρίς το Στάλιν και τις διπλωματικές του ικανότητες δε θα μπορούσε να διασπαστεί το μέτωπο των ιμπεριαλιστών και να δημιουργηθεί η τριμερής αντιφασιστική συμμαχία. Χωρίς τον Στάλιν δε θα μπορούσε να συντριβεί ο χιτλεροφασιστικός άξονας, να ελευθερωθεί η κατεχόμενη Ευρώπη, μαζί τα Βαλκάνια, από το μίασμα του Ναζισμού.

4. Με το 20ό Συνέδριο άρχισε η ιδεολογική και πολιτική κατρακύλα του ΚΚΣΕ. Παραβιάστηκαν βασικές αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού. Η απαράβατη αρχή της δικτατορίας του προλεταριάτου, αντικαταστάθηκε με τη θέση του «παλλαϊκού κράτους». Ευνουχίστηκαν οι αρχές λειτουργίας του κόμματος. Κόπηκαν έτσι οι δεσμοί του κόμματος με τις μάζες, το λαό. Διαβρώθηκε η ιδεολογική θωράκιση των μελών και στελεχών του κόμματος. Ατόνησε και εξαφανίστηκε η ιδεολογικοπολιτική επαγρύπνηση και παρεισέφρησαν στις γραμμές του εχθρικά στοιχεία, πράκτορες του ιμπεριαλισμού και έτσι αναδείχτηκαν στην κορφή της πυραμίδας του κόμματος άσπονδοι εχθροί του σοσιαλισμού, όπως αποδείχτηκαν ότι είναι οι Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Σεβερνάντζε, Πριμακόφ, κλπ. - με τις γνωστές δυσμενείς συνέπειες για το ΚΚΣΕ, τη Σοβιετική Ενωση και τον κόσμο ολόκληρο.

5. Συντρόφισσες και σύντροφοι σύνεδροι, το Νοέμβρη του 1997, με την ευκαιρία των 80 χρόνων της Οκτωβριανής επανάστασης, το ΚΚΕ υπέγραψε μαζί με άλλα αδελφά κόμματα μια Διακήρυξη, με την οποία ο Στάλιν προβάλλει πλάι στον Λένιν («Το κόμμα του Λένιν και του Στάλιν»).

Με την υπογραφή του εκείνη το ΚΚΕ έκαμε μια σοβαρή στροφή προς τη σωστή μαρξιστικολενινιστική κατεύθυνση. Ομως δεν έγινε τίποτε σοβαρό για να αξιοποιηθεί η σωστή εκείνη ενέργειά μας. Δε δώσαμε το απαιτούμενο εύρος για την ιδεολογική μας δουλιά, που τόσο ανάγκη έχει το κόμμα, όπως φαίνεται κι από τις θέσεις της ΚΕ. Για την αποκατάσταση του κύρους του Στάλιν μόνο κάποιο δημοσίευμα στην επέτειο της γέννησής του. Δε διάβασα κανένα απόσπασμα από τις ομιλίες του σε συνέδρια, τον ιστορικό του λόγο στις 3/7/41, αρχές της χιτλερικής επίθεσης ενάντια στην ΕΣΣΔ. Δημοσιεύτηκε το έξοχο βιβλίο του «Για τα οικονομικά προβλήματα της ΕΣΣΔ», αλλά με προλόγισμα βγάλαμε τον Στάλιν «λάθος». Χρησιμοποιήθηκαν οι ρεβιζιονιστικές θέσεις σαν σωστές και του Στάλιν λαθεμένες.

6. Με την υπογραφή μας στη Διακήρυξη, δημιουργήθηκε μια αντίφαση στη γραμμή του ΚΚΕ. Από τη μια αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα πλάι στο Λένιν τον συνεχιστή Στάλιν, από την άλλη όμως το ΚΚΕ φαίνεται πως τον καταδίκασε με τη συμφωνία του στο 20ό Συνέδριο. Ετσι φαίνεται ότι το ΚΚΕ πατά σε δυο βάρκες. Είναι γι' αυτό μέγιστη ανάγκη να καταδικαστεί από το Συνέδριό μας το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Να εξαλείψουμε αυτή την αντίφαση. Να πλεύσει το ΚΚΕ σε μια βάρκα, τη βάρκα του Μαρξισμού - Λενινισμού. Καλώ γι' αυτό τους Συνέδρους όλους και ιδιαίτερα τα μέλη της απερχόμενης ΚΕ και το ΠΓ.

7. Με την καταδίκη του 20ού Συνεδρίου θα ανοίξει ένας νέος ορίζοντας για το ΚΚΕ, τα μέλη και τα στελέχη του, αλλά και ευρύτερα για όλους τους προοδευτικούς διανοούμενους. Θα επιδοθούμε σε μια ευρύτερη (από ό,τι κάναμε) μελέτη για τα αίτια της ανατροπής του σοσιαλισμού, ανάγκη που αναφέρεται στην 44 θέση (σελ. 38) της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα συναγάγουμε καλύτερα συμπεράσματα από τη θετική και αρνητική πείρα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, κλπ. Συμπεράσματα τόσο χρήσιμα για τη δράση του κόμματος και όχι μόνο στον 21ο αιώνα. Η θέση του ΚΚΕ θα αναβαθμιστεί στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, προς όφελος του, προς όφελος της προόδου, του θριάμβου του σοσιαλισμού.

8. Μαζί με το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ πρέπει να καταγγείλουμε και τη 6η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (του 1956). Να την καταγγείλουμε σαν παράνομη, αφού δε συγκλήθηκε, όπως το Καταστατικό ορίζει, αλλά με την επέμβαση, με τη μεθόδευση του Χρουτσόφ και σία.... Σε κείνη την Ολομέλεια, ως γνωστόν, πήραν μέρος ανάμεσα σε άλλους και οι Δ. Παρτσαλίδης, Π. Δημητρίου, Μ. Βαφειάδης και άλλοι διαγραμμένοι από τη Γ' Συνδιάσκεψη (1950) του ΚΚΕ και άλλα Σώματα.

Η ηγεσία που αναδείχτηκε από την Ολομέλεια εκείνη δεν ήταν μόνο ρεφορμιστική αλλά και λικβινταριστική. Το 1958 διαλύθηκαν οι κομματικές οργανώσεις στην Ελλάδα και πρόβαλλαν την ΕΔΑ σαν κόμμα, πράγματα ερμαφρόδιτα και αφύσικα. Υπήρχε ΚΕ (το κεφάλι του ΚΚΕ) στο εξωτερικό και δεν υπήρχε κορμός και πόδια εδώ. Αυτά μέχρι το φθινόπωρο του 1973 που έγινε το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Δε χρειάζεται να αναπτύξω εδώ πόση ήταν η ζημιά για το Κόμμα, το ΚΚΕ. Από το 1958 μέχρι το 1973 δε λειτουργούσαν οι ΚΟΒ, εκτός από όλα τ' άλλα δε στρατολογούνταν μέλη του ΚΚΕ. Εμεινε έτσι ένα οργανωτικό κενό για το κόμμα, σχεδόν μιας γενιάς μ' όλες τις δυσμενείς συνέπειες.

Με την καταγγελία του 20ού Συνεδρίου και της 6ης πλατιάς Ολομέλειας, το ΚΚΕ και όλο το μαζικό κίνημα της χώρας θ' αρχίσει να αναπτύσσει πια τον ελεύθερο, οξυγονούχο, μυρωδάτο αέρα του Μ-Λ. Νέες δυνάμεις αγωνιστικές θα πυκνώσουν τις γραμμές του, που μένουν ανένταχτες ως τώρα και θα βοηθήσουν με δυναμισμό για την εφαρμογή των αποφάσεων του 16ου Συνεδρίου για το καλό του λαού μας και ευρύτερα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, για την ανατροπή του καπιταλισμού και το θρίαμβο του σοσιαλισμού σε όλο τον πλανήτη.

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ