Η αποκάλυψη ενός βυζαντινού ναυαγίου, δύο ρωμαϊκών και ενός της υστεροκλασικής εποχής, είναι το μέχρι τώρα αποτέλεσμα της Ελληνονορβηγικής συνεργασίας στην υποβρύχια έρευνα που εντάσσεται στο τριετές πρόγραμμα (2000-2002) συνεργασίας της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τροντχάιμ της Νορβηγίας και το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών, το οποίο παρουσιάστηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου από τη γγ του ΥΠΠΟ Λίνα Μενδώνη, το Νορβηγό Πρέσβη Βέσελ Χεγκ και εκπροσώπους των εμπλεκομένων φορέων.

Στόχος του προγράμματος είναι η πλήρης χαρτογράφηση των ενάλιων αρχαιοτήτων, για τη συγκρότηση μιας βάσης δεδομένων της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, με χρήση - αβλαβούς για τα αρχαία - προηγμένης υποβρύχιας τεχνολογίας για τις ανάγκες της αρχαιολογικής έρευνας. Αυτή η τεχνολογία, βέβαια, ανήκει στους Νορβηγούς, ενώ η ελληνική πλευρά συμμετέχει με την αρχαιολογική της πείρα. Η δε χρηματοδότηση είναι κοινή από τους συμβαλλόμενους φορείς.

Τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται στις έρευνες είναι κυρίως ηχοβολιστικά μηχανήματα πλευρικής σάρωσης («σόναρ») και υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο όχημα με κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης. Αυτό θα είναι και το όφελος των Νορβηγών από αυτή τη συνεργασία, αφού θα δοκιμάσουν την τεχνολογία τους σε νέα γεωγραφικά και κλιματολογικά δεδομένα και σε νέο αντικείμενο έρευνας. Προς το παρόν δεν έχει γίνει καμία ανασκαφική ενέργεια πλην της δειγματοληπτικής ανέλκυσης ευρημάτων. Η περιοχή έρευνας είναι στο θαλάσσιο χώρο ανάμεσα στα ακρωτήρια Αθέρας Κεφαλλονιάς, Δουκάτου Λευκάδας, Καμηλαύκα,Σκρόφα Νομού Αιτωλοακαρνανίας και Μακριά Πούντα Κεφαλονιάς.

Το Σεπτέμβρη του 1999 ξεκίνησε προκαταρκτική έρευνα στις Β. Σποράδες, σε γνωστές αρχαιολογικές θέσεις ναυαγίων, η οποία ωστόσο κατέληξε στην εύρεση άγνωστου βυζαντινού ναυαγίου του 12ου αιώνα.

Να σημειωθεί ότι η Εφορεία συνεργάζεται στην ενάλια αρχαιολογική έρευνα και με το Ελληνικό Κέντρο θαλασσίων Ερευνών. Οι συνεργασίες αυτές των αρχαιολογικών υπηρεσιών του ΥΠΠΟ επιταχύνουν κατά πολύ τη δουλιά των αρχαιολόγων, αφού με συμβατικά μέσα ενάλιας έρευνας δε θα μπορούσε να γίνει καν λόγος για δημιουργία βάσης δεδομένων. Παράλληλα, αναδεικνύει και την απαράδεκτη κατάσταση λόγω της έλλειψης ανάλογης τεχνολογίας στην Ελλάδα, της οποίας ο υποβρύχιος αρχαιολογικός πλούτος συναγωνίζεται τον επιφανειακό της.