Κυριακή 16 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΡΑΠΕΖΙΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Ακονίζουν μαχαίρια για τη μοιρασιά της λείας

Αφθονο κρατικό χρήμα για την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Στα σκαριά ο νέος κύκλος ανακατατάξεων και εξαγορών

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Οι ιδανικές συνθήκες για νέες συμφύσεις ανάμεσα στο κράτος και τα μονοπώλια δημιουργούνται μέσα στη σημερινή συγκυρία των αναταράξεων και της συνεχιζόμενης κρίσης στο χρηματοπιστωτικό τομέα και γενικότερα στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Με αιχμή του δόρατος τις τράπεζες - όπως δρομολογήθηκε σε επίπεδο ΕΕ - η κυβέρνηση της ΝΔ στέκεται απλόχερη και στηρίζει όχι μόνον το χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και τις άλλες μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, όπως τους βιομηχάνους, μεγαλέμπορους κ.ά. Με τα 28 δισ. ευρώ της κρατικής ενίσχυσης επιδιώκουν να τονώσουν τους ρυθμούς κυκλοφορίας του κεφαλαίου. Στόχος τους, η κατά το δυνατόν αναίμακτη για τους κεφαλαιούχους έξοδος από την κρίση, η δημιουργία των όρων αναπαραγωγής του εκμεταλλευτικού συστήματος με συντεταγμένο βηματισμό και κάτω από κρατική προστασία και καθοδήγηση.

Οι ομάδες

Είναι απόλυτα «φυσικό» το γεγονός ότι οι επιμέρους μερίδες του τραπεζικού κεφαλαίου προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν να αρπάξουν και να κερδίσουν τα περισσότερα από τη διαμοιραζόμενη πίτα. Απόλυτα «φυσικό» είναι και το γεγονός κάτω από αυτές τις συνθήκες ο μεταξύ τους συναγωνισμός να οξύνεται και να προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις ενόψει και των ανακατατάξεων και της νέας φάσης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων.

Οι μεταξύ τους διαγκωνισμοί έχουν να κάνουν με την απόσπαση νέων συγκριτικών πλεονεκτημάτων σε όφελός τους ή ακόμη και η απώλεια πλεονεκτημάτων των συναγωνιστών τους. Σε κάθε περίπτωση η κρατικομονοπωλιακή ρύθμιση έρχεται να δημιουργήσει νέα δεδομένα. Η κρατική «ομπρέλα» δίνει και άλλες δυνατότητες στους πλέον αδύναμους κρίκους, μέχρις ότου διαπραγματευτούν, στην αμέσως επόμενη φάση, τους όρους εξαγοράς τους. Για παράδειγμα οι μεγαλοεπιχερηματίες του ομίλου της «Μάρφιν» βγήκαν ανοιχτά κατηγορώντας τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Ο συγκεκριμένος όμιλος ήδη - και μέσα στην κρίση - έχει ανακοινώσει αύξηση κεφαλαίου κατά 5 δισ. ευρώ, περιμένοντας την ευκαιρία να «χτυπήσει» νέα κομμάτια από την επιχειρηματική πίτα. Γεγονός είναι πως η τράπεζα του ομίλου θεωρείται κυπριακών συμφερόντων. Ετσι όπως έχει διαμηνύσει η κυβέρνηση δεν έχουν θέση στη μοιρασιά (...από πίτα που δεν τρως)...

Κρατική «ομπρέλα»

Η κρατική «ομπρέλα» διασφαλίζει για τις τράπεζες ευκολότερη πρόσβαση στη χρηματαγορά και επίσης συγκριτικά φτηνότερο χρήμα. Για παράδειγμα, το κράτος με την αυξημένη πιστοληπτική αξιολόγηση και κύρος θα μπορεί να «βγαίνει μπροστά» και να δανείζεται από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, αποδίδοντας στις τράπεζες το ρευστό για περαιτέρω αξιοποίηση. Στην επόμενη φάση του κύκλου οι τράπεζες θα μοσχοπουλήσουν το φτηνό χρήμα στα μόνιμα θύματά τους, τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά. Σε κάθε περίπτωση αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η τόνωση της κυκλοφορίας των κεφαλαίων - που σε συνθήκες κρίσης έχει κοπάσει - όχι μόνο σε όφελος των τραπεζών, αλλά και συνολικά για τους κεφαλαιοκράτες. Σε τελευταία ανάλυση το ζητούμενο είναι η διασφάλιση των όρων αναπαραγωγής του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Το παιχνίδι των τραπεζιτών με το παρεχόμενο ζεστό κρατικό χρήμα θα πάρει και νέες διαστάσεις στο αμέσως επόμενο διάστημα. Το «τεχνικό κομμάτι» για το πώς θα γίνει η μοιρασιά είναι αυτό που αναμένεται να αναζωπυρώσει τις κόντρες. Για παράδειγμα το είδος των εμπράγματων διασφαλίσεων που θα περάσουν από τις τράπεζες στο κράτος, για όσο διάστημα διαρκέσει η συμφωνία, αποτελεί το καθοριστικό σημείο για τις νέες τριβές και για τη μοιρασιά της λείας. Οι προμήθειες που θα καταβάλει κάθε τράπεζα θα είναι διαφορετικές, γεγονός που εξ αρχής σημαίνει ότι δε θα παίξουν όλοι με ίσους όρους. Απόλυτα φανερό είναι ότι ορισμένοι από τους τραπεζίτες θα κερδίσουν και άλλους πόντους, κάποιοι άλλοι θα χάσουν κομμάτια από την επιχειρηματική πίτα. Στο βάθος προβάλλει ένας νέος κύκλος συγχωνεύσεων - εξαγορών και παραπέρα συγκέντρωση κεφαλαίων. Στην τραπεζική πιάτσα κυκλοφορούν ήδη σενάρια και εκτιμήσεις για το ποιος και πόσα θα πάρει ο καθένας τους. Σήμερα θεωρείται ότι όλοι μαζί και ο καθένας για λογαριασμό του θα μετάσχουν στο «πάρτι» που τους ετοίμασαν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις. Τις προάλλες, που όλοι οι τραπεζίτες, μετά από πολλά χρόνια, συναντήθηκαν στο κοινό τραπέζι της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών δεν είχαν δα και πολλά πράγματα να συζητήσουν. Απλά, με επίσημη ανακοίνωση, μας... πληροφόρησαν πως «παρά τη διαφωνία περιορισμένου αριθμού μελών, τα προτεινόμενα μέτρα είναι προς την ορθή κατεύθυνση για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας και, ως εκ τούτου, οι τράπεζες τα στηρίζουν»...

Αξιοποίηση της κρίσης

Αυτοί οι άρπαγες του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου ακονίζουν μαχαίρια. Αξιοποιούν στο έπακρο όλες τις αναταράξεις και τα κρισιακά φαινόμενα. Η κρίση γι' αυτούς είναι το λίπασμα για τη μελλοντική κερδοφορία τους. Τα λαϊκά στρώματα τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν. Το αντίθετο. Οι τραπεζίτες βρήκαν την ευκαιρία να σηκώσουν όλα τα επιτόκια, να περάσουν - με το έτσι θέλω και εκβιάζοντας - νέους, περισσότερο επαχθείς όρους στην πελατεία τους. Και όλα αυτά με τις πλάτες των κρατικών ενισχύσεων που έχουν ήδη αρχίσει να εισρέουν στα ταμεία τους.

Οι αυτοαπασχολούμενοι, μικροεπαγγελματίες ΕΒΕ γίνονται και αυτοί υποζύγια στις ορέξεις τους. Το κογκλάβιο της ΕΕ σε συνεργασία με τις εθνικές κυβερνήσεις - και της ΝΔ - βάζει κάτω από τη διαχείριση των τραπεζών και τις ενισχύσεις για τις αποκαλούμενες από τους ίδιους μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το πακέτο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕΠ) στην επόμενη 3ετία εκτιμάται να φτάσει - σε επίπεδο ΕΕ - σε 30 δισ. ευρώ. Οι κρουνοί έχουν ήδη ανοίξει και για την Ελλάδα. Ρευστό αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (υπολογίζεται πάνω από 600 εκατ. ευρώ) έχει ήδη εισρεύσει στα ταμεία και των ντόπιων τραπεζών, οι οποίες με ξένα κόλλυβα (άφθονο κρατικό χρήμα) παριστάνουν τους... κοινωνικά ευαίσθητους, διαφημίζοντας ήδη την πραμάτεια τους για τη δανειοδότηση των «μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Πάνω - κάτω η ΕΤΕΠ κάνει αυτό που κάνουν σε άλλο επίπεδο και οι «εθνικές» κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις. Η ΕΤΕΠ έχει τη δυνατότητα καλύτερης πρόσβασης στις χρηματαγορές, απ' όπου αντλεί ρευστότητα με προνομιακούς όρους. Στη συνέχεια το αποδίδει στις τράπεζες που στη συνέχεια το πουλάνε κερδίζοντας σε «μικρομεσαίους». Η μόνη υποχρέωση των τραπεζών - ντόπιων και των άλλων ευρωπαϊκών - είναι και μάλιστα μετά από πολλούς μήνες να ενημερώσουν για το πού, σε ποιες επιχειρήσεις, δάνεισαν το χρήμα. Στο μεταξύ έχουν όλο τον καιρό να το εκμεταλλευτούν κατά τα καλά και συμφέροντά τους. Η ΕΤΕΠ για το μόνο που τους υποχρεώνει είναι να «ενημερώνουν» τους δανειολήπτες για το γεγονός ότι το ρευστό προέρχεται από την ίδια, λες και αυτό είναι που «καίει» τους δανειζόμενους. Προφανέστατα η τακτική αυτή έχει να κάνει με την προπαγάνδα και τις «επικοινωνιακές σκοπιμότητες» των οργάνων της ΕΕ.

Την πολιτική της τόνωσης στις ροές κεφαλαίων έρχεται να υπηρετήσει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το θεσμικό όργανο της ΕΕ για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής. Αίφνης «ξέχασαν» τις πληθωριστικές ανησυχίες τους και πέρασαν στην αντιστροφή του κύκλου μειώνοντας τα επιτόκια: Απόλυτα φανερό ότι το μόνο που τους «κόφτει» είναι τα καλά και συμφέροντα της πλουτοκρατίας, οι εκάστοτε ανάγκες της οποίας είναι ο μόνος νόμος.

Τα περί ακύρωσης, στην πράξη, του Συμφώνου Σταθερότητας, που ακούστηκαν και από το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ, είναι στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων, προσπάθεια να μας πείσουν ότι τάχα η πολιτική της ΕΕ χαλαρώνει ή μπορεί και να αμβλυνθεί σε όφελος της... «κοινωνίας των πολιτών»...


Αντρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ