ICON

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενώ απαντά στον πρωθυπουργό κατά τη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης για τα ασφαλιστικά ταμεία

Τα Ταμεία κινδυνεύουν απάντησε στον πρωθυπουργό η Αλ. Παπαρήγα, τονίζοντας ότι η αναφορά του Κ. Καραμανλή πως «διασφαλίζονται» «δε μας λέει τίποτα, διότι πάνω από όλα αυτό που γίνεται τώρα, είναι να διασφαλιστεί ο κύκλος του επιχειρηματικού κέρδους και υποτίθεται ότι μέσα από εκεί θα διασφαλιστούν και τα Ταμεία».

Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε υπέρμαχος του τζογαρίσματος των αποθεματικών των Ταμείων στο χρηματιστήριο, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι «την αναφορά για τζόγο με τα αποθεματικά των Ταμείων την απορρίπτουμε, είναι αβάσιμη και άδικη». Κατά τον Κ. Καραμανλή τα ασφαλιστικά ταμεία είναι «αυτόνομα και αυτοδιοικούμενα» και έχουν τα ίδια την αρμοδιότητα της διαχείρισης και της αξιοποίησης των αποθεματικών και γενικότερα της περιουσίας τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, η κινητή και ακίνητη περιουσία των Ταμείων ανέρχεται σε 29,2 δισ. ευρώ και το 3% είναι ακίνητη περιουσία, το 44% καταθέσεις και το 52% χρεόγραφα. Είπε ότι στις διακυμάνσεις του χρηματιστηρίου υπόκεινται μετοχές αξίας πέντε περίπου δισ. ευρώ και ανέφερε ότι τα Ταμεία δεν έχουν επενδύσει σε «τοξικά ομόλογα». Ο πρωθυπουργός ανέφερε γενικόλογα ότι το κράτος εγγυάται στο ακέραιο «τόσο τις συντάξεις όσο και τις άλλες παροχές των Ταμείων».

Απορρίπτοντας την πρόταση του ΚΚΕ να αγοράσει το κράτος τις μετοχές που έχουν τα Ταμεία, στην τιμή αγοράς και όχι στη σημερινή, τη διαστρέβλωσε λέγοντας: «Δε μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους αυτή η πρόταση. Υποθέτουμε ότι το ΚΚΕ αναφέρεται στα προϊόντα που η τιμή τους στην αγορά είναι σήμερα χαμηλότερη από την τιμή με την οποία αποκτήθηκαν». Πρόκειται σαφώς για διαστρέβλωση, αφού στο κείμενο της Ερώτησης με σαφήνεια αναφέρεται ότι «το κράτος να εξαγοράσει από τα ασφαλιστικά ταμεία τις μετοχές και τα άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα στην τιμή αγοράς τους».

Με βάση αυτήν τη διαστρέβλωση της θέσης του Κόμματος ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «εάν υιοθετούσαμε την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος δε θα καταφέρναμε τίποτα άλλο παρά μόνο να μεταθέσουμε στους φορολογούμενους (μέσω του προϋπολογισμού) ένα κόστος χωρίς κανένα όφελος»!

Κατά τα άλλα ο Κ. Καραμανλής ισχυρίστηκε ότι έχουν θεσπιστεί αυστηρά κριτήρια για την αξιοποίηση της περιουσίας των Ταμείων και διασφαλίζεται «η αποδοτικότητα των επενδυτικών τους χαρτοφυλακίων», ενώ υπερασπιζόμενος την πρόσφατη αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση είπε ότι με αυτήν έγινε «εξυγίανση και άρση των αδικιών στην Κοινωνική Ασφάλιση»! Μάλιστα είπε ότι σε σχέση με το 2003 η κρατική χρηματοδότηση για την Κοινωνική Ασφάλιση αυξήθηκε κατά 78%...

«Αυτά που θα πω δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων. Είναι μια άλλη παράμετρος που αυτή τη στιγμή - και λόγω χρόνου - δεν μπορώ να την αναπτύξω», τόνισε στην απάντησή της η Αλ. Παπαρήγα και πρόσθεσε, απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό:

«Δε θα συμφωνήσουμε σε αυτό που είπατε, ότι τα Ταμεία είναι αυτοδιοικούμενα και αυτά κανονίζουν πώς θα αξιοποιήσουν τα αποθεματικά.

Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, το Ταμείο των ασφαλιστικών ταμείων, να το πω έτσι, καθορίζεται από την εισοδηματική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης - όχι μόνο της δικής σας - από την πολιτική που ακολουθείται στις εργασιακές σχέσεις, από ένα γενικότερο θεσμικό πλαίσιο.

Επομένως, ακόμα και όταν έχουν αυτοδιοίκηση, από τη στιγμή που εξαρτώνται από την εργοδοσία αν θα δώσει εισφορές, από το κράτος αν θα δώσει το μερίδιό του, από το πόσοι μισθωτοί έχουν κανονικές σχέσεις απασχόλησης και πόσοι μη κανονικές - άρα οι "τρύπες" που δημιουργούνται είναι πολλές - η αυτοδιοίκηση για εμάς δε λέει τίποτα. Χωρίς να σημαίνει, λέω ξανά, ότι τα έχουν καλά καμωμένα οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, επειδή αποτελούνται από εργαζόμενους κλπ. Αυτό σε εμάς δε λέει τίποτα, γιατί και αυτές οι διοικήσεις κινούνται στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης πολιτικής.

Να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα: Δεν είπαμε να αγοράσετε στην τιμή που έχουν τώρα, αλλά στην τιμή αγοράς. Να καλυφθούν οι απώλειες, είναι ένα άμεσο μέτρο που μπορούμε να προτείνουμε, στο βαθμό που ισχύει - και το έχουν παραδεχτεί και υπουργοί της κυβέρνησης - ότι έχουμε τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια απώλειες από την τελευταία οικονομική κρίση.

Επομένως, εμείς ζητάμε να τα πάρετε στην τιμή αγοράς - όχι στη σημερινή τιμή - να καλύψετε τις απώλειες. Και εμείς, για άλλη μια φορά θα πούμε, δε συμφωνούμε να υπάρχει θεσμικό πλαίσιο που να τοποθετούνται τα αποθεματικά των Ταμείων στο χρηματιστήριο. Το χρηματιστήριο ξέρετε γιατί το ονομάζουμε τζόγο; Διότι αγοράζεις με πρόβλεψη κέρδους. Και επειδή ζούμε σε συνθήκες όπου μέσα στο χρηματιστήριο κάποιοι χάνουν - δεν μπορεί να κερδίζουν όλοι, η κρίση δεν είναι κανένα φαινόμενο που έρχεται μια φορά στο τόσο - τα χρηματιστήρια μάλιστα, ανεξάρτητα και από την πορεία ανάπτυξης της οικονομίας, μπορεί να έχουν πολλά πισωγυρίσματα. Για διάφορους λόγους φεύγουν επενδυτές, χάνουν κλπ, επομένως εμείς είμαστε αντίθετοι».

«Εχουμε προτείνει, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα και ισχύει και σήμερα, επειδή υπάρχει ένα θέμα με τα χρηματικά αποθεματικά, να μπορούν να αγοράζουν κρατικά ομόλογα, εγγυημένα δηλαδή από το Δημόσιο, με το ανώτατο επιτόκιο που ισχύει σε κάθε περίοδο. Βεβαίως, έχοντας και τις εγγυήσεις ότι δε θα χάσουν λόγω πληθωρισμού.

Οχι όπως έχει γίνει από το 1950 και μετά, όπου 58 δισεκατομμύρια κυριολεκτικά χρωστάνε οι τράπεζες στα ασφαλιστικά ταμεία. Ούτε, όπως έγινε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με 3,5 δισεκατομμύρια απώλειες στο χρηματιστήριο, με τα γνωστά παιχνίδια που έγιναν - δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να το πούμε. Αλλωστε, αποδεικνύεται το εξής πράγμα, εάν δούμε και τα διεθνή χρηματιστήρια. Δημιουργούνται προβλήματα, ανεξαρτήτως κρίσης στα χρηματιστήρια. Οταν έχεις κρίση, βεβαίως εκεί εκδηλώνεται και περισσότερο.

Επίσης υπάρχει και το εξής ζήτημα κύριε πρωθυπουργέ: Ακριβώς επειδή έχουμε μια κρίση η οποία δεν έχει σχέση αποκλειστικά με το τραπεζικό σύστημα, η οποία δεν έχει σχέση αποκλειστικά με τα χρηματιστήρια, αλλά ξεκινά από την παραγωγή, από την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, κερδών και εμπορευμάτων, που στο βάθος βρίσκεται η πιο στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων, η κερδοφορία έφτασε στα όριά της και έσκασε μπαλόνι.

Υπάρχει πραγματικό κεφάλαιο και πάνω σε αυτό υπάρχει και το πλασματικό. Το μεν σύστημα θα διορθώσει την κρίση, θα ξεπεράσει την κρίση. Δεν ξέρουμε τι ανακατατάξεις θα γίνουν διεθνώς, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: Από την κρίση θα βγουν χαμένοι οι εργαζόμενοι, σε συνθήκες όπου αυξάνει η ανεργία, έχουμε εργασιακές σχέσεις ελαστικές, αλλάζουν οι σχέσεις εργασίας παντού, οι ανασφάλιστοι στην ουσία μεγαλώνουν. Υπάρχουν προγράμματα που δεν ασφαλίζουν τους εργαζομένους, τους δίνουν μόνο κάποιες παροχές υγείας.

Επομένως τα Ταμεία, όπως έγινε και με το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, χάνουν και από αυτούς τους λόγους. Οταν κάθε χρόνο έφευγαν 3.000 - 4.000 δημόσιοι υπάλληλοι και τώρα φεύγουν γρήγορα, για να μην μπουν στα καινούρια αντιλαϊκά μέτρα, 12.000, βεβαίως δημιουργείται πρόβλημα στο Ταμείο. Είναι σύνθετο το ζήτημα. Εμείς βάλαμε μια πλευρά, ακριβώς διότι θέλουμε να χτυπήσουμε τη μεταφορά των αποθεματικών των Ταμείων στα χρηματιστηριακά και γενικότερα στη χρηματαγορά».

Καταλήγοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

«Με την ευκαιρία αυτή βάζω και το εξής ζήτημα: Καλά, δε θα υπάρχει κάπου γραμμένο ότι χρωστάει το κράτος, το οποίο έχει διαδοχικές ευθύνες, τα 58 δισ.; Δε θα υπάρξουν κάπου γραμμένα τα 3,5 δισ. από τα παιχνίδια του χρηματιστηρίου; Τα 2 δισ. που επίσης είναι χρωστούμενα, όταν άλλαξε το σύστημα; Αυτά δηλαδή κάποτε δε θα αποδοθούν; Πώς θα γίνει αυτό το πράγμα; Τι θα γίνει με τις εργοδοτικές εισφορές; Τώρα ακριβώς που έχουμε κρίση, θα πουν οι επιχειρηματίες "δεν μπορούμε να πληρώσουμε"... Δηλαδή, από πολλές πλευρές τα ασφαλιστικά ταμεία διακινδυνεύουν.

Κύριε πρωθυπουργέ, είπατε "τα διασφαλίζουμε". Δε μας λέει τίποτα αυτό... Με συγχωρείτε. Δε βάζω ζήτημα ηθικής, αλλά λέτε ότι θα τα διασφαλίσετε. Δεν είπατε ότι σε κάθε περίπτωση θα κάνετε κρατική επιχορήγηση. Θα τα διασφαλίσετε, δε μας λέει τίποτα, διότι, πάνω από όλα, αυτό που γίνεται τώρα, είναι να διασφαλιστεί ο κύκλος του επιχειρηματικού κέρδους και υποτίθεται ότι μέσα από εκεί θα διασφαλιστούν και τα Ταμεία. Δε δίνετε καμία εγγύηση πέρα από αυτή τη γενική τοποθέτηση».