Τετάρτη 12 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αγωνιούν για το σύστημα

Πολλή κουβέντα γίνεται για το νούμερο 151, δηλαδή την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης της ΝΔ μετά τη διαγραφή Τατούλη. Δημιουργούν ένα κλίμα αγωνίας και ανασφάλειας θέλοντας να κάνουν τους εργαζόμενους, γενικά το λαό να πιστεύει ότι οι «ισχυρές κυβερνήσεις» είναι καλύτερες και αποτελεσματικότερες, χωρίς βέβαια να λένε για ποια συμφέροντα. Λένε πως η κυβέρνηση φτάνει στο τέλος της και πρέπει να 'ρθει το ΠΑΣΟΚ στη θέση του χαλίφη. Θέλουν ακόμη να κάνουν τους εργαζόμενους να ξεχάσουν ότι όλες οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, είτε της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ, ήταν εξίσου αποτελεσματικές στην επιβολή της ίδιας και αυτής αντιλαϊκής πολιτικής.

Τέτοια διλήμματα δεν αφορούν τους εργαζόμενους, δεν τους αγγίζουν πουθενά. Αντίθετα, τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε λόγο αυτές οι κυβερνήσεις να είναι ανίσχυρες και να συναντάνε εμπόδια στην εφαρμογή της πολιτικής τους. Η παγίδευση, λοιπόν, του λαϊκού παράγοντα σε κοινοβουλευτικές μανούβρες το μόνο που θα του εξασφαλίσει είναι η αδρανοποίησή του, η χειραγώγησή του και η αναμονή των εκλογών για να αλλάξει μια αντιλαϊκή κυβέρνηση με μία άλλη.

Αλλωστε, μέσα σ' αυτό το κλίμα σπεύδει το ΠΑΣΟΚ, καθώς και ο πρόεδρός του, Γ. Παπανδρέου, και διεκδικεί διαπιστευτήρια από την άρχουσα τάξη, ως εγγυητής εξασφάλισης της κοινωνικής συναίνεσης και παίρνει πρωτοβουλίες συγκαλώντας συσκέψεις των «παραγωγικών και κοινωνικών φορέων» στην κατεύθυνση της λογικής της ταξικής συνεργασίας, δηλαδή για να πληρώσει η εργατική τάξη, και μάλιστα «εθελοντικά», την κρίση των καπιταλιστών. Το ΠΑΣΟΚ αγωνιά το ίδιο, όπως και η ΝΔ, για τη διατήρηση και ενίσχυση του δικομματισμού.

Τους απασχολεί πολύ σοβαρά το πώς θα αξιοποιήσουν την κρίση, πώς θα αποτρέψουν τη συνειδητοποίηση και την παρέμβαση της εργατικής τάξης και των ευρύτερων μαζών. Δηλαδή, αυτό που τους απασχολεί είναι πώς θα βγει ενισχυμένο το μεγάλο κεφάλαιο από την κρίση, πώς θα χτυπήσουν τις εργατικές κατακτήσεις και τα λαϊκά δικαιώματα. Αυτό φαίνεται από τις διάφορες προτάσεις που ακούγονται και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ για ακόμα μεγαλύτερη περιστολή των εργατικών δικαιωμάτων. Αγωνιούν για το πώς θ' αποτρέψουν τους εργαζόμενους από το να σταθούν απέναντι και ενάντια στις ταξικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης, παλεύοντας για την ανατροπή τους.

Το ΚΚΕ στέκει στον αντίποδα της πολιτικής της ταξικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση της κρίσης και αποκαλύπτει το ρόλο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όσο και των δύο άλλων κομμάτων, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ., που αναζητούν τρόπους ν' αναδείξουν το διαχειριστικό τους ρόλο. Για το ΚΚΕ το ζητούμενο δεν είναι η παράταση της ομηρίας στην οποία ζουν οι εργαζόμενοι κάτω από το καθεστώς της πολιτικής που υπαγορεύουν τα μονοπώλια, αλλά η ανατροπή της. Γι' αυτό καλεί το λαό σε ανυπακοή και αντίσταση και διεκδίκηση ζεστού χρήματος για την ικανοποίηση των αναγκών του και όχι για ενίσχυση των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών, για να σπάσει τα δεσμά του «ευρωμονόδρομου», αφού μόνο η όξυνση της ταξικής πάλης και της αντιπαράθεσης με τους μηχανισμούς του συστήματος μπορεί να δώσει προοπτική για μια άλλη πορεία.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ