«Στάχτη και μπούλμπερη» παραλίγο να γίνει από μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου στο παράκτιο δάσος της Στροφιλιάς και που κατέκαψε περίπου 500 στρέμματα πυκνού δάσους και 150 στρέμματα ελώδους έκτασης. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της Πυροσβεστικής, πρόκειται για εμπρησμό. Το δάσος της Στροφιλιάς βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη από τα Λεχαινά Ηλείας έως τον Αραξο Αχαΐας και το διεκδικούν για «αξιοποίηση» και εκμετάλλευση μεγάλοι τουριστικοί μονοπωλιακοί όμιλοι, δύο μονές (Μέγα Σπήλαιο και Ταξιαρχών) και διάφορα άλλα ιδιωτικοοικονομικά συμφέροντα.

Το πρωί της Κυριακής, με την επέμβαση των εναέριων πυροσβεστικών μέσων, η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο, ενώ το απόγευμα κατασβέστηκε. Χαρακτηριστικό της (σκόπιμης) εγκατάλειψης του δάσους είναι πως οι εργασίες για τον καθαρισμό του έχουν σταματήσει εδώ και τέσσερα χρόνια, ενώ πυροσβέστες και οχήματα αδυνατούσαν να προσεγγίσουν την εστία της πυρκαγιάς, καθώς οι ελάχιστοι δασικοί δρόμοι, που έχουν διανοιχτεί κατά το παρελθόν, έχουν ουσιαστικά «κλείσει» από τη βλάστηση. Αυτά, καθώς και το γεγονός ότι «φιλέτα» του δάσους επιβουλεύονται πλήθος συμφερόντων, κατήγγειλαν κάτοικοι της περιοχής στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Νίκο Καραθανασόπουλο, βουλευτή του Κόμματος, που βρέθηκε στο χώρο της πυρκαγιάς.

Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο δάσος προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες (Ραμσάρ, Νατούρα), ενώ υπάρχει και η πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση που το κηρύσσει εθνικό πάρκο (μαζί με τη λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου), υπάρχουν τμήματα που είτε έχουν εξαιρεθεί είτε επιτρέπεται η «ήπια ανάπτυξη», με αποτέλεσμα να έχουν μπει στο «μάτι» διαφόρων συμφερόντων.

Σε ανακοίνωσή της, η ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ σημειώνει πως «η απόπειρα καταστροφής του δάσους της Στροφιλιάς το Σαββατοκύριακο έχει οικονομικά και πολιτικά αίτια. Η αιτία του βρίσκεται στην ευρωενωσιακή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την εμπορευματοποίηση της γης, για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, των ορεινών όγκων, των δασών, των ακτών και του αιγιαλού».

Στη συνέχεια, επισημαίνει πως «το δάσος της Στροφιλιάς και η ευρύτερη περιοχή αποτελούν το φιλέτο, το οποίο διεκδικούν πολλοί. Η κοινή υπουργική απόφαση για την "προστασία" του όχι μόνο δεν αποτρέπει, αλλά και ανοίγει την όρεξη για άμεση ή έμμεση επιχειρηματική αξιοποίηση στο όνομα της "ήπιας ανάπτυξης"».

Επιπρόσθετα, στο "χορό" αυτό έχει μπει και ο Φορέας Διαχείρισης Στροφιλιάς - Κοτυχίου, ο οποίος «έχει δημιουργηθεί στα πλαίσια του προγράμματος Natura και στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι της κυβέρνησης, της νομαρχίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αποτελεί τον μηχανισμό εκμετάλλευσης δημοσίου χρήματος και των ευρωενωσιακών προγραμμάτων. Δεν μπορεί να προστατεύσει την περιοχή, αλλά θα αξιοποιηθεί και ως μέσο ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας».

Καταλήγοντας, τονίζει: «Το ΚΚΕ θεωρεί ότι τα δάση και οι ορεινοί όγκοι, οι ακτές και ο αιγιαλός πρέπει να είναι δημόσια περιουσία, να ανήκουν στο λαό. Η ευθύνη για την προστασία τους πρέπει να ανήκει στον ενιαίο κρατικό φορέα δασοπροστασίας».