Κυριακή 2 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ»
Ο λαός να τεθεί σε θέση μάχης, συμμαχίας, αντεπίθεσης

Αποκαλυπτική για τις προθέσεις του κάθε κόμματος ήταν η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή

«Πρέπει να πάρουν θέση μάχης οι εργατοϋπάλληλοι, οι μικροί επιχειρηματίες, οι ελευθεροεπαγγελματίες που υπέφεραν ή που θα δεχτούν τις συνέπειες της κρίσης, γενικά οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία βεβαίως, οι γυναίκες. Να πάρουν θέση μάχης, συμμαχίας και συνολικής αντεπίθεσης. Να μη δεχτούν τη συνολική πολιτική που ακολουθείται, παίρνοντας υπόψη ότι θα εφαρμοστούν και μέτρα, στο όνομα της κρίσης, που είχαν προαποφασιστεί». Την προτροπή αυτή απηύθυνε απ' το βήμα της Βουλής την περασμένη Παρασκευή η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα. Με την ομιλία της, στο πλαίσιο της προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης για την οικονομική κρίση, έδωσε το στίγμα μιας εντελώς διαφορετικής προσέγγισης των εξελίξεων και μιας ριζικά διαφορετικής πρότασης διεξόδου στο λαό, στον αντίποδα των προτάσεων όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων, που συνέκλιναν στη διάσωση και στον εξωραϊσμό του συστήματος.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης προσπάθησαν να εμφανίσουν το μαύρο για άσπρο, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό, ο οποίος, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι το «πακέτο» στήριξης των τραπεζιτών, ύψους 28 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα αποβεί προς όφελος του ελληνικού λαού! Απ' τον οποίο ωστόσο, εμμέσως πλην σαφώς, αξίωσε συναίνεση για τα αντιλαϊκά μέτρα που θα επιφέρει η κρίση. Ο πρωθυπουργός έκανε εμφανή προσπάθεια να παρουσιάσει το πρόγραμμα ενίσχυσης των τραπεζών σαν ...φιλολαϊκό μέτρο λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν χαρίζεται τίποτα σε καμία τράπεζα. Δεν διατίθεται από τον Προϋπολογισμό ούτε ένα ευρώ. Δεν ζημιώνεται, αλλά κερδίζει το δημόσιο. Δεν πληρώνουν, αλλά κερδίζουν οι φορολογούμενοι»! Κατόπιν αυτού του εμπαιγμού ακολούθησε κι άλλη πρόκληση αφού ο Κ. Καραμανλής ζήτησε απ' το συνδικαλιστικό κίνημα να συναινέσει σε ιδιωτικοποιήσεις και σε μέτρα περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων.

Τη σκυτάλη του εμπαιγμού του λαού παρέλαβε αμέσως μετά ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος εμφανίστηκε υπέρμαχος του μοντέλου ενός «ήπιου» καπιταλισμού. Ευθέως τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης του κεφαλαίου και ιδιαίτερα του τραπεζικού, ζητώντας το πακέτο των 28 δισεκατομμυρίων να μοιραστεί με «εγγυήσεις» και «διαφάνεια». Οπως αναμενόταν, ο καπιταλισμός κηρύχτηκε αθώος και η ευθύνη για την κρίση αποδόθηκε απ' τον ίδιο σε ένα «κατεστημένο», ενώ η σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ περιγράφτηκαν απ' τον ίδιο σαν μέρος και προϋπόθεση της λύσης, κι ας ήταν και ας παραμένουν μέρος του προβλήματος, αφού συνέβαλαν τα μέγιστα στην προώθηση της πολιτικής που είχε ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο.

Η διγλωσσία ήταν το χαρακτηριστικό στοιχείο της τοποθέτησης του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνου. Ετσι, απ' τη μια επικαλούνταν τον Μαρξ κι απ' την άλλη κατέθετε προτάσεις «καλλωπισμού» και «ελέγχου» του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο απ' όλη του την ομιλία βγήκε «λάδι». Στο γνωστό λαϊκίστικο μοτίβο κινήθηκε η τοποθέτηση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος πάντως κατέστησε σαφές ότι θα στηρίξει τα μέτρα ενίσχυσης του τραπεζικού κεφαλαίου.

Να σηκώσει κεφάλι ο λαός

Η Αλ. Παπαρήγα κάλεσε το λαό να μην αποδεχτεί καμία πρόταση της κυβέρνησης, ούτε όσα λέγονται περί ύπαρξης μιας «σοσιαλδημοκρατικής παραλλαγής με λίγο ή περισσότερο Κέινς». Τόνισε ότι το θέμα είναι «ή με τα μονοπώλια ή με το λαό» και το κύριο αυτή την ώρα είναι «να βγουν στην πάλη όσοι δεν έχουν βγει», καθώς «σε τέτοιες συνθήκες ή κάνεις ένα βήμα μπροστά ή κάνεις δύο πίσω. Και εμείς είμαστε αισιόδοξοι ότι η συσσωρευμένη πείρα δε θα αφήσει το λαϊκό κίνημα, δε θα το αδρανοποιήσει στην πιο επικίνδυνη φάση που έχουμε ζήσει την τελευταία εικοσαετία».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στάθηκε ιδιαίτερα στις προτάσεις νόμου που έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος και τη διασφάλιση των αποθεματικών των Ταμείων, διευκρινίζοντας ότι το ΚΚΕ απορρίπτει τα «ταμεία και επιδόματα φτώχειας».

Εκανε λόγο για «φράγματα υπέρ της κερδοφορίας» σε ό,τι αφορά στα μέτρα που λαμβάνονται για την κρίση, εντοπίζοντας την ουσία της στην υπερπαραγωγή κεφαλαίων και εμπορευμάτων, τα οποία όμως δεν μπορούν είτε να επενδυθούν για να βγάλουν κέρδη με τον ίδιο τρόπο που έβγαζαν, είτε να καταναλωθούν τα εμπορεύματα με τον ίδιο τρόπο που καταναλώνονταν, διότι ανάμεσα στα άλλα έχει υποσκαφτεί και η ικανότητα των εργαζομένων να τα αγοράζουν. «Η κρίση - υπογράμμισε - έχει στο υπόβαθρό της την εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας και των άλλων εργαζομένων από το κεφάλαιο ή η γνωστή αντίθεση, δηλαδή από τη μια μεριά κοινωνικοποιείται η παραγωγή και από την άλλη το αποτέλεσμα το παίρνουν λίγοι».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχολίασε και όσα ακούστηκαν απ' τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, που διαχώριζαν το τραπεζικό απ' το βιομηχανικό κεφάλαιο, τονίζοντας: «Υπάρχει ένας διαχωρισμός: Οι τράπεζες και οι βιομήχανοι. Πού είναι δηλαδή το τραπεζικό κεφάλαιο; Δεν έχει βιομηχανικό κεφάλαιο; Μπορούν οι βιομήχανοι να ζήσουν χωρίς τις τράπεζες και οι τράπεζες χωρίς να χρησιμοποιούν τα υπερκέρδη του βιομηχανικού κεφαλαίου - και όχι μόνο - και να τα βγάζουν στην κυκλοφορία του χρήματος και να "τζιράρουν" για ακόμη περισσότερα υπερκέρδη μέσα στην κυκλοφορία του χρήματος; (...). Οταν οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν 6%, πάλι οι εργαζόμενοι έπρεπε να σφίξουν το ζωνάρι, για να επιτύχουν τους ρυθμούς ανάπτυξης. Τώρα που πέφτουν οι ρυθμοί ανάπτυξης, ακόμη πιο πολύ το σενάριο, για να μην τους χάσουμε. Σε τελευταία ανάλυση, ό,τι μέτρο παίρνετε είναι σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ της κερδοφορίας. Υπάρχει διαχωριστική γραμμή. Δεν υπάρχει ούτε μισό μέτρο που να αποτελεί φάρμακο!».

Αναφερόμενη στα όσα λέγονται τελευταία για ένα πιο ευέλικτο Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ, για κατάργηση αυτού που υπάρχει, αίτημα που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Αν καταργηθεί καταργείται η Ευρωζώνη, συνεπώς και το Μάαστριχτ. Για να συμπληρώσει: «Αμα είστε σύμφωνοι γι' αυτά, πάρα πολύ ωραία. Εμείς έχουμε μια τέτοια κατεύθυνση ριζικής αναμέτρησης με αυτήν την πολιτική». Ενώ σε ό,τι αφορά στην ΕΕ επισήμανε ότι η πολιτική της δεν καθορίζεται από το αν κυβερνούν οι σοσιαλδημοκράτες ή οι λεγόμενοι συντηρητικοί, αλλά απ' την ίδια της τη φύση ως διακρατικής ένωσης καπιταλιστικών κρατών τα οποία υποχρεούνται να ακολουθούν τις σύγχρονες επιλογές του κεφαλαίου, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανατροπή εργασιακών σχέσεων, κλπ.

Σχετικά με τα περί ρύθμισης της αγοράς σχολίασε: «Μπορείτε δηλαδή να μου πείτε πώς θα ρυθμίσετε την αγορά, όταν υπάρχουν μονοπώλια, τα οποία είναι δυνατά; Πώς να τη ρυθμίσετε; Το μόνο που κάνετε είναι να ρυθμίζετε το άδειασμα της τσέπης των εργαζομένων. Αυτό ρυθμίζεται εύκολα. Να μου πείτε πώς θα τα ρυθμίσετε. Με τι; Με νόμους; Υπάρχουν υπερνόμοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα θεσμικά πλαίσια. Τι θα κάνετε;».

«Εμείς προτείνουμε μέτρα, τα οποία, εάν περάσουν, τα μονοπώλια θα χάσουν», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Αλ. Παπαρήγα, και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση προτείνει μέτρα, τα οποία μπορεί να αναζωογονήσουν, να βοηθήσουν την κερδοφορία και να προετοιμαστεί ο επόμενος κύκλος της κρίσης. Ενώ τα μέτρα που προτείνει το ΠΑΣΟΚ είναι ζεστό χρήμα στους βιομήχανους και στην ίδια λογική κινούνται και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. «Εμείς - τόνισε - προτείνουμε μέτρα τα οποία θα τα πληρώσουν από την τσέπη τους οι τράπεζες και τα μονοπώλια (...). Αυτή πρέπει να είναι η γραμμή πάλης των εργαζομένων».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους «να είναι σε θέση μάχης (...). Καμία συναίνεση και καμία εργασιακή ειρήνη, αλλά αγώνας με όλες τις μορφές πάλης (...). Η επίθεση είναι τέτοια που απαιτεί όλες τις μορφές πάλης χωρίς καμία εξαίρεση. Βεβαίως, απαιτεί συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων, στην πραγματοποίηση των διαφόρων μορφών πάλης. Αν θέλετε και σε τελευταία ανάλυση να φύγουν από τη μέση όλοι εκείνοι οι οποίοι το συνδικαλιστικό αγώνα το εντάσσουν στην αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας ή στις εντυπώσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας».

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - κατέληξε - θεωρούμε ότι είναι εγγύηση. Είμαστε ένα κόμμα με πείρα, ατσαλωμένο. Ξέρουμε να τα βγάζουμε πέρα και στις ανηφόρες και στις κατηφόρες. Κι αυτό που παίζει ρόλο είναι τα κεφάλια του λαού έξω και να βγουν στην πάλη όσοι δεν έχουν βγει».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ