Τρίτη 28 Οχτώβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Και «τότε» συναίνεση ζητούσαν

Του ΣΤΑΘΗ, από την «Ελευθεροτυπία»
Του ΣΤΑΘΗ, από την «Ελευθεροτυπία»
Τι λέει ο τίτλος παραδίπλα; «Κάντε κάτι γιατί βουλιάζουμε».

Πότε; Να 'ρθουμε κι εμείς, να παίξουμε «πατητές»...

Πώς λέμε «κοινωνία ένοχη, μέσα στην αδικία», έτσι και «εξουσία άτολμη μέσα στην κρίση». Κάθε τάξη κι η ματιά της.

Μη βγεις εσύ καημένε στο δρόμο και περίμενε να γίνει τολμηρή η εξουσία να σε σώσει. Οταν οι αστοί ζητάνε τόλμη, σε βούρδουλα παραπέμπουν. Βούρδουλα έτοιμο να πέσει πάνω σου στην περίπτωση που τολμήσεις να ζητήσεις μερτικό από το φαγοπότι. Και να πεις ότι ζητάς και τίποτα σοβαρό... Να 'ναι στρωμένο το τραπέζι θες, να 'χουν ρούχα τα παιδιά, άντε και πέντε φράγκα να πάρεις την κυρά να βγείτε λίγο έξω. Ισως γι' αυτό σ' έχουν του κλότσου και του μπάτσου. Επειδή δεν πολεμάς για την κατάργησή τους.

Πότε - εκτός από κείνες τις λίγες φορές που έκαναν έφοδο στον ουρανό ζητώντας τα πάντα - ζητάγανε περισσότερα οι εργάτες; Μια ζωή στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Ετσι, όμως, οι εργάτες καταντάνε να περισσεύουν. Είναι σαν τις μηχανές και καλύτεροι, αλλά σε καιρό κρίσης περισσεύουν. Διαβάζεις τις ειδήσεις για τη «Μερσεντές» και τη «Ρενό», που σταματάνε λέει την παραγωγή, κι έχεις μπροστά σου δυο λαμπρά σύγχρονα παραδείγματα για το τι σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Αλλά αυτό είναι άλλης στήλης ανάγνωσμα. Εδώ διαβάζουμε εφημερίδες.

Μέτρα, λέει, για όλους, ή χάος, στον τίτλο της «αντιεξουσιαστικής». Τι μέτρα; Α, τα περιγράφει ο «φιλόσοφος»: Να αφήσει τα κουκουέδικα το ΚΚΕ και να κοιτάξει να ενωθεί με το ΠΑΣΟΚ, να σωθεί ο κόσμος. Το γράφει καλύτερα ο τίτλος στον «Φίλαθλο»: «Ονειρο ζωής»...

Μ' αυτό το μαράζι θα πάτε να βρείτε το ένα επί δύο που σας αναλογεί - αυτό δεν το γράφει ο «Φίλαθλος», το φωνάζει όμως η κερκίδα.

Οσο είχαν το πάνω χέρι, φώναζαν: οι επιχειρήσεις πάνω απ' όλα. Μόλις ζόρισε το πράγμα, ανακάλυψαν πάλι ότι χάνει ο κόσμος τη δουλειά του. Για να ζητήσουν κι άλλο χρήμα για τις επιχειρήσεις. Τα σου, μου, και τα μου, μου.

Από κοντά κι όσοι ελπίζουν σ' έναν «ανθρώπινο καπιταλισμό", σ' έναν καπιταλισμό, δηλαδή, που δε θα φωνάζει "ανατρέψτε με", αλλά θα επιτρέπει και σε άλλους - όχι μόνο στα μονοπώλια - να ξεκοκαλίζουν τμήμα του κοινωνικά παραγόμενου προϊόντος μαζί με τους καπιταλιστές.

Ολοι αυτοί έχουν κάθε λόγο να βλέπουν πρόβλημα στη διακήρυξη του ΚΚΕ ότι αυτό το σύστημα δε γιατρεύεται, ανατρέπεται και άρα το Κόμμα, για να είναι σύμφωνο με την ιστορική του αποστολή, δεν αρκεί να αναλύει, αλλά και να εκπαιδεύει - οργανώνει την εργατική τάξη, ως το επίπεδο να είναι ικανή: και να ανατρέψει και να αναλάβει την εξουσία.

Ασχετο: «Η δουλειά μας τώρα», έγραφε σε ανύποπτη εποχή ο Λένιν, «είναι να καταπολεμούμε την ήρα. Η δουλειά μας δεν είναι να καλλιεργούμε στάρι σε γλάστρες. Ξεριζώνοντας τα ζιζάνια καθαρίζουμε το έδαφος για να μπορέσουν να φυτρώνουν οι σπόροι του σταριού (...) εμείς πρέπει να ετοιμάζουμε τους θεριστές που να ξέρουν όχι μόνο να ξεριζώσουν τα σημερινά ζιζάνια αλλά και να θερίσουν το αυριανό στάρι» (στο «Τι να κάνουμε»)...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ;
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ