Η προδιαγεγραμμένη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που καταλογίζει στην Ελλάδα ότι δεν έχει ενσωματώσει την κοινοτική οδηγία για τα κολέγια, είναι κατά γράμμα σύμφωνη με τη γενικότερη πολιτική της ΕΕ στην Παιδεία και την εργασία. Η απόφαση ανοίγει το δρόμο για την ισοπέδωση των πτυχίων πανεπιστημίων - ΤΕΙ και την εξίσωσή τους με τα τρίχρονα πιστοποιητικά ιδιωτικών ψευτοκολεγίων, για την αναγνώριση τελικά ιδιωτικών μαγαζιών στην ανώτατη εκπαίδευση και για τη δημιουργία μιας πληθώρας αποφοίτων πολλών ταχυτήτων που θα συμπιέζουν τους μισθούς και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων.

Η εξέλιξη αυτή δε σημαίνει ότι οι νέοι που πληρώνουν πανάκριβα τα πιστοποιητικά των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) αποκτούν πραγματικά νέα δικαιώματα. Τους πουλούν πανάκριβα ένα δικαίωμα «πρόσβασης στο επάγγελμα» και την ίδια στιγμή αφαιρούν δικαιώματα, τόσο από τους ίδιους όσο και από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Εκείνο που θέλει το κεφάλαιο είναι πιο φτηνή εργατική δύναμη και σε αυτό συμβάλλει η δημιουργία μιας στρατιάς αποφοίτων, με πιστοποιητικά που στην πραγματικότητα θα είναι συρραφή αποσπασματικών γνώσεων και εφήμερων καταρτίσεων. Αλλωστε, η κοινοτική οδηγία εντάσσεται στις «ελευθερίες» του Μάαστριχτ και υπηρετεί ακριβώς την ενίσχυση της κινητικότητας των εργαζομένων ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας του. Ταυτόχρονα, η αναγνώριση των ΚΕΣ εντείνει τον ανταγωνισμό και πιέζει τα δημόσια πανεπιστήμια να προσαρμοστούν στην ιδιωτικοποιημένη - επιχειρηματική λειτουργία, στην παροχή κατάρτισης και όχι επιστημονικής μόρφωσης, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης για να το λυμαίνονται οι επιχειρήσεις. Το Ευρωδικαστήριο επιχειρεί τη «διασταλτική» ερμηνεία του άρθρου 16, διευκρινίζοντας ότι τα ΚΕΣ δεν αποτελούν κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος του κράτους υποδοχής και το κράτος υποδοχής δεν μπορεί να ασκήσει κανέναν απολύτως έλεγχο στα ΚΕΣ.

Η απόφαση του Δικαστηρίου και η κοινοτική οδηγία για τα κολέγια εντάσσονται στην καρδιά της πολιτικής της ΕΕ που υπηρετεί ξεκάθαρα τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Αυτή την πολιτική υπηρετούν η ΝΔ που προωθεί την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας και το ΠΑΣΟΚ που είχε ενσωματώσει την προηγούμενη οδηγία στην πρώιμη μορφή της. Την ίδια πολιτική υπηρετεί και ο ΣΥΝ και γι' αυτό επιστρατεύει τόνους υποκρισίας για να κρύψει τις ευθύνες του και να συγκαλύψει ότι ο Αλ. Αλαβάνος, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ, ως ευρωβουλευτής ήταν αυτός που καλούσε την Κομισιόν να παρέμβει επειδή η Ελλάδα δεν αναγνώριζε τα ΚΕΣ...

Τόσο οι φοιτητές και οι σπουδαστές όσο και οι νέοι που παρακολουθούν προγράμματα στα διάφορα ΚΕΣ έχουν συμφέρον να ορθώσουν αγωνιστικό ανάστημα ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Να απαιτήσουν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην εκπαίδευση, σύσταση δημόσιων δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών για όσα επαγγέλματα δεν απαιτείται επιστημονική ειδίκευση. Ο αγώνας για την Παιδεία που έχει ανάγκη η νεολαία πρέπει να έχει αιτήματα και στόχους σε ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, να απαιτεί απειθαρχία - μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τα κολέγια και της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου, καθώς και κατάργηση του νόμου για τα ΚΕΣ.