«Ηθελα να σχεδιάσω την εσώτερη ζωή, το θάρρος, τη θυσία, την καταδίωξη, τη στέρηση, το θάνατο, τον πόνο, τον αγώνα...». Η πολυβραβευμένη, κυρίως στη Γαλλία, ζωγράφος και χαράκτρια, Αννα Κινδύνη - Μαρουδή, που «έφυγε» από κοντά μας πριν πέντε χρόνια, «πρωταγωνιστεί» στην έκθεση που φιλοξενεί ο χώρος Τέχνης «William James» (Υμηττού 64). Εως τις 17/11 παρουσιάζονται αντιπροσωπευτικές δημιουργίες από τη μακρόχρονη εικαστική της πορεία. Είναι κυρίως κάρβουνα, λίγες ακουαρέλες, καθώς και λίγα χαρακτικά (χαλκογραφίες και λιθογραφίες).

Βαθιά ανθρώπινη και διαχρονική η Τέχνη της Αννας Κινδύνη - Μαρουδή κουβαλάει όλο το βάρος του προσωπικού βιώματος, βγαλμένου από τα σπλάχνα του συλλογικού βιώματος της ανθρωπότητας, χωρίς χρονικά και γεωγραφικά όρια. Χωρίς τις «φλυαρίες» και τη «διακόσμηση» του χρώματος, το άσπρο και το μαύρο σε όλες του τις τονικότητες, έδωσε «σάρκα και οστά» στους ήρωές της. Μικρασιατική Καταστροφή, Ιταλική και Γερμανική Κατοχή, Εμφύλιος... οδηγούν το χέρι της στο σημαντικό της έργο.

Γεννημένη το 1914 στη Φώκαια της Μικράς Ασίας, μεγάλωσε σε καλλιτεχνικό περιβάλλον. Αδελφή του γιατρού και τεχνοκρίτη του «Ριζοσπάστη» Γιάννη Μαρουδή, η Αννα Κινδύνη - Μαρουδή εγκαταστάθηκε το 1922, στη Μυτιλήνη. Το 1930 έρχεται στην Αθήνα, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής συμμετέχει στην Αντίσταση, στον τομέα της Εθνικής Αλληλεγγύης. Το 1945, φεύγει με τον άντρα της Μανόλη Κινδύνη στη Γαλλία, όπου φοιτά στο εργαστήριο χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών και παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου και εικονογράφησης βιβλίων. Η πείνα, η δυστυχία, οι δεκάδες μανάδες και τα σκελετωμένα παιδιά με τα αλλοιωμένα από τον τρόμο του θανάτου πρόσωπα, εξαϋλωμένες φιγούρες με τον τρόμο του θανάτου στα ορθάνοιχτα μάτια τους... κυριαρχούν στην εικαστική της δημιουργία και αποδίδονται με εξπρεσιονιστική γραφή.

Η σύλληψη της αδελφής της Ειρήνης Παπαδημητρίου και η εξορία της το 1948 στη Μακρόνησο, «πυροδότησε» τις εκατοντάδες συνθέσεις με κάρβουνο, που ακολούθησαν. Το 1966 η Αννα Κινδύνη - Μαρουδή, παράλληλα με το κάρβουνο, πειραματίστηκε σε μια δικής της επινόησης τεχνική, τη χάραξη σε πλαστική ύλη. Τα θέματά της διαφοροποιούνται και απαλύνεται η αυστηρότητα του λόγου της. Τη δεκαετία αυτή, αλλά και στις αρχές της επομένης, η ζωγράφος αποσπά τρία διεθνή βραβεία (1960, 1963 και 1971). Από το 1975 και ύστερα, η Αννα Κινδύνη - Μαρουδή δείχνει να έχει την ανάγκη του χρώματος, φιλοτεχνώντας μια σειρά χαραγμένων σχεδίων σε πλαστική ύλη, με τίτλο «Ερωτες».