Γρηγοριάδης Κώστας

Εξάλλου, ο οπορτουνισμός είναι πάντα διαθέσιμος να παίξει αυτό το ρόλο, εγχώριος και μη. Οπως άλλωστε είχε προ ημερών δηλώσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ανησυχούν διότι «η κρίση δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε πολύ μεγάλες αλλαγές στην κατεύθυνση της ρύθμισης της οικονομίας και της διεύρυνσης της κοινωνικής συνοχής». Ανησυχούν μη διαταραχτεί η κοινωνική συνοχή! Κι όμως, αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο, το δέον γενέσθαι απ' τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων, τώρα να παρέμβει αποφασιστικά ο λαός αξιοποιώντας την κρίση προς όφελός του. Και όχι «αλλαγές προς την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής»!

Αφαιρώντας τη «σάλτσα» των λεγομένων τους αυτό που μένει είναι αυτό που ευθαρσώς δήλωσε την περασμένη Κυριακή ο πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), Λ. Μπίσκι, στην Αθήνα όπου βρέθηκε στο πλαίσιο συνεδρίασης του ΚΕΑ: «Στην ευρωπαϊκή αριστερά είμαστε υπέρ διαφορετικών μορφών οικονομίας, κονσόρτσιουμ, ιδιωτική...»! Επειδή ωστόσο κωλύονται οι εγχώριοι ομοϊδεάτες του, για ευνόητους λόγους, να είναι τόσο ειλικρινείς, καταφεύγουν σε αστειότητες περί «απορυθμισμένης» αγοράς, καπιταλισμού - καζίνο, ωθώντας στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα και έχουν ανάγκη οι λαοί είναι η «επαναρύθμιση» της αγοράς και η «επαναφορά της ηθικής» στην πολιτική, σύμφωνα με τον Λ. Μπίσκι. `Η η δημιουργία νέων θεσμών διεθνώς, κατά τον Αλ. Αλαβάνο. `Η η ανάδειξη σε κύριο ζήτημα της επαναφοράς «του άμεσου πολιτικού ελέγχου στη νομισματική πολιτική της ΕΕ και τον καθορισμό της από το Συμβούλιο Κορυφής σε συνεργασία με το Ευρωκοινοβούλιο και τα εθνικά Κοινοβούλια και όχι την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», κατά τον Αλ. Τσίπρα. Σαν να μην είναι όλα «βιολιά» της ίδιας ορχήστρας, του κεφαλαίου δηλαδή, σαν να μη βαράνε όλα τον ίδιο σκοπό.

Ο οπορτουνισμός θέλει να παραδοθεί το λαϊκό κίνημα αλυσοδεμένο χειροπόδαρα στον ταξικό του αντίπαλο. Και δε διστάζει προκειμένου να πετύχει το στόχο του αυτό, να δηλώσει (την περασμένη Τετάρτη) ο Αλ. Αλαβάνος τα εξής: «Σήμερα με τις εξελίξεις που υπάρχουν δεν μπορεί κάθε χώρα να κλειστεί στον εαυτό της (...). Χρειάζονται κοινά μέτρα, χρειάζονται κοινές ρυθμίσεις σε διεθνές επίπεδο. Αυτό είναι μια βασική θέση, μια φιλοσοφία της Αριστεράς. Αυτό που ξέρει ο καθένας από τον Μαρξ ή όσοι ξέρουν τον Μαρξ σήμερα είναι προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε. Τι σημαίνει; Δηλαδή ενωθείτε για να κάνουμε κάτι διεθνώς διαφορετικό»!!!

Αυταπόδεικτο το ότι το μαρξιστικό πρόταγμα προς το παγκόσμιο προλεταριάτο, με το οπορτουνιστικό πρόταγμα σκύψτε τα κεφάλια, στοιχηθείτε στον «ευρωμονόδρομο», προσευχηθείτε για έναν «ανθρώπινο» και «ηθικό» καπιταλισμό, δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Ο οπορτουνισμός δε θέλει ενωμένο προλεταριάτο για την απελευθέρωσή του απ' την εκμετάλλευση. Το θέλει ενωμένο για την αιώνια δέσμευσή του στο καθεστώς της εκμετάλλευσης.

Οσο για το ευρωενωσιακών διαστάσεων, κολοσσιαίο δηλαδή, πακέτο στήριξης του συστήματος, το οποίο θα πληρώσουν οι λαοί, ο Αλ. Τσίπρας έφτασε να το επικροτήσει, δηλώνοντας: «Προφανώς και κάποιος έπρεπε να προσπαθήσει να απαντήσει στο άμεσο της κρίσης, προφανώς και έπρεπε να υπάρξει ένα σχέδιο σταθεροποίησης των χρηματαγορών»! Ζήτησε ωστόσο ένα αντάλλαγμα, «το δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος», όχι ολόκληρου αλλά μίας ή δύο τραπεζών που θα οδηγούν τον ανταγωνισμό προς όφελος του δημοσίου. Πολύ φτηνά πουλάει το μόχθο των λαών ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τζάμπα. Αφού πρωτύτερα τους έχει πουλήσει κάμποσα παραμύθια, αυτός και οι ομοϊδεάτες του.