Οι «εγκέφαλοι» του καπιταλισμού επεξεργάζονται μια νέα μορφή της λεγόμενης «εργασιακής ειρήνης», γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι σε συνθήκες κρίσης είναι δυνατόν, υπό προϋποθέσεις, να επιταχυνθεί η διαδικασία ενότητας και μαχητικοποίησης του εργατικού κινήματος, της αντιμονοπωλιακής συμμαχίας του με τους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στην εξουσία τους. Θέλουν να προλάβουν και να ματαιώσουν τη λαϊκή αντεπίθεση.

Σήμερα εμφανίζουν τον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας ως «μάγο» για τη «σωτηρία» από την κρίση, γιατί πρότεινε την κρατική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των υπό πτώχευση τραπεζών, ενώ σύσσωμες οι «σοσιαλδημοκρατικές» και οι «φιλελεύθερες» ηγεσίες της ΕΕ είχαν υιοθετήσει και υλοποιήσει την αρχή της «αποκρατικοποίησης» για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα και η κεφαλαιακή συγκέντρωση στην ευρωενωσιακή αγορά.

Οταν τα οπορτουνιστικά ρεύματα της τελευταίας δεκαετίας του 20ού αιώνα έδωσαν αριστερό άλλοθι στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση στο όνομα της «παγκοσμιοποίησης» και του ευρωμονόδρομου, το ΚΚΕ προειδοποιούσε για την όξυνση των αντιθέσεων, την εμφάνιση νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων, τις αναμενόμενες γενικευμένες κρίσεις, φαινόμενα που χαρακτήρισαν τον καπιταλισμό και κατά τη μεταπολεμική κεϋνσιανή διαχείρισή του.

Γι' αυτό άλλωστε είναι «άδειες» από πραγματικό αντιπολιτευτικό περιεχόμενο οι σημερινές γενικόλογες θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για επανεξέταση της απελευθέρωσης των αγορών σε τομείς στρατηγικής σημασίας, για έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων κλπ., αφού αποδέχεται την ευρωενωσιακή συγκρότηση.

Οι δυνάμεις του δικομματισμού και του οπορτουνισμού για να αποπροσανατολίσουν την εργατική και λαϊκή συνείδηση και δράση χρησιμοποιούν εναλλακτικά όλα τα μέσα: Την κινδυνολογία - εκφοβισμό αλλά και την απατηλή αισιοδοξία περί ανάκαμψης με λαϊκό όφελος, την απόρριψη προηγούμενων μορφών κρατικού παρεμβατισμού και την υιοθέτηση εκείνων που είχαν απορρίψει σε προηγούμενη φάση. Π.χ. στην ΕΕ σχετικά με τους όρους ενός «Συμφώνου Σταθερότητας», σήμερα ξανα-υιοθετούν την ευελιξία των κυβερνήσεων ως προς τις κρατικές επενδύσεις - επιδοτήσεις ενώ οι ίδιοι ιθύνοντες την είχαν απορρίψει.

Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού ούτε εξανθρωπίζεται ούτε εξυγιαίνεται, είτε κρατικοποιούνται χρεοκοπημένες τράπεζες ή και παραγωγικές επιχειρήσεις είτε πτωχεύουν ή απευθείας εξαγοράζονται από άλλες. Σε κάθε περίπτωση τα βάρη πέφτουν στους εργαζόμενους, άμεσα ή ετεροχρονισμένα.

Η σύγχρονη φτώχεια και ανεργία δεν αντισταθμίζεται με έκτακτα επιδόματα που αντιστοιχούν από 1,3 έως 3,6 ευρώ την ημέρα, όπως το υποσχόμενο από το ΠΑΣΟΚ, ούτε με τη συμμετοχή των εργαζομένων στα όργανα της καπιταλιστικής διοίκησης και άλλες αναπαλαιωμένες «καινοτομίες» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Να απαιτήσουν τη συγκέντρωση κρατικών εσόδων από τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου που θα καλύψουν την εγγύηση των καταθέσεων της λαϊκής οικογένειας με τη χρηματοδότηση του Ταμείου Εγγυήσεων Καταθέσεων (ΤΕΚ) 100% από το χρηματιστικό κεφάλαιο.

Να δυναμώσουν την πάλη τους και να διεκδικήσουν:

• Τη μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων (για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια) σε βάρος των κερδών των ομίλων του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
• Το πάγωμα όλων των δανείων που έχουν λάβει οι σημερινοί άνεργοι και όσοι χάνουν τη δουλειά τους.
• Την κατάργηση του ανατοκισμού σε όλα τα δάνεια.
• Τη διακοπή κάθε πλειστηριασμού και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων για χρέη στεγαστικών δανείων που αφορούν την κύρια κατοικία.
• Ατοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας.

Τώρα είναι η ώρα να ξεδιπλωθεί η λαϊκή αντεπίθεση για:

• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στη βάση των σύγχρονων μεγάλων αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Βασικό μισθό 1.400 ευρώ, 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξη, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ (80% του βασικού μισθού) για όλο το διάστημα της ανεργίας, υπαλληλική αποζημίωση για όλους.
• Αποκλειστικά δημόσια καθολική ασφάλιση, που βάζει φραγμό σε κάθε μορφή ληστείας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και όχι μόνο αποφυγή των επενδύσεων σε «δομημένα ομόλογα».
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία.
• Αύξηση του ατομικού (χωρίς παιδί) αφορολόγητου ορίου στα 15.000 ευρώ.
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης για τα αγροτικά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση.
• Πρόγραμμα κρατικής μέριμνας στην υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης, για τη δημιουργία ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών κατοικιών.

Τα κυβερνητικά μέτρα για την κεφαλαιακή ενίσχυση των Τραπεζών, τη διασφάλιση της ρευστότητας και των συναλλαγών στη διατραπεζική αγορά, να μην τα πληρώσουν οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και αυτοαπασχολούμενοι.

Σε αυτό το δρόμο το ΚΚΕ καλεί την εργατική και τη λαϊκή πλειοψηφία, να βαδίσουν αποφασιστικά.

Η άμεση στήριξη του ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα δράσης, στις εργατικές και λαϊκές οργανώσεις, στις ευρωβουλευτικές και βουλευτικές εκλογές, είναι η μόνη σίγουρη πολιτική επιλογή για το σήμερα και το αύριο.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

18 Οκτώβρη 2008