Κυριακή 8 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Στις γειτονιές του κόσμου

Σημαντικές οι παρεμβάσεις των συνδικαλιστών για την κατάσταση της εργατικής τάξης στις χώρες τους και την ανάγκη αντίστασης

Ο Γάλλος συνδικαλιστής Ροζέ Ναντό, ηγετικό στέλεχος της «Συνέχειας της Σε - Ζε - Τε»
Ο Γάλλος συνδικαλιστής Ροζέ Ναντό, ηγετικό στέλεχος της «Συνέχειας της Σε - Ζε - Τε»
Τις απόψεις τους, τον αγώνα τους, την αγωνία τους γι' αυτούς που εκπροσωπούν, δε θα τα διαβάσετε ούτε θα τ' ακούσετε από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Λίγα μονόστηλα στον εθνικό τους Τύπο και αυτά πνιγμένα από τα «σαλόνια» και τα πρωτοσέλιδα των χρηματιστηριακών νέων, τις ίντριγκες και τα πάθη της παγκόσμιας και ντόπιας οικονομικής και κοινωνικής «ελίτ». Και όμως υπάρχουν, ζουν και δουλεύουν. Εκπροσωπούν εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια εργαζόμενους. Στο Ανεσί της Γαλλίας, από το στόμα τους, ακούσαμε για την άλλη Τουρκία, την εργαζόμενη Γαλλία, την περιφρονημένη Ρωσία, την εξαθλιωμένη Αφρική. Ακούσαμε τι τους έφερε στην πόλη της Γαλλίας και στη δεύτερη συνδικαλιστική συνδιάσκεψη.

Να απελευθερώσουμε την τάξη μας

Για τη σημασία της συνδιάσκεψης και τη θέση που πρέπει να πάρουν τα συνδικάτα απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, μίλησε ο Σαμπρί Τοπσού, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταφορών της Τουρκίας. «Σε κάθε γωνιά της Γης, συνδικαλιστές και εκατομμύρια εργαζόμενους απασχολεί το ερώτημα: Τι να κάνουμε; Πώς θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε συνδικάτα που θα παλέψουν για τα προβλήματα; Ποιος είναι ο ρόλος τους, όχι μόνο στα καθημερινά προβλήματα, αλλά και για τον τελικό μας στόχο, που κατά τη γνώμη μας, πρέπει να είναι η απελευθέρωση της τάξης μας από την εκμετάλλευση.

Σε κόντρα με το κεφάλαιο, καλεί η «Συνέχεια της Σε - Ζε - Τε»
Σε κόντρα με το κεφάλαιο, καλεί η «Συνέχεια της Σε - Ζε - Τε»
Γι' αυτό σαν τουρκική αντιπροσωπεία θεωρούμε ότι οι αποφάσεις που θα πάρουμε εδώ έχουν ιδιαίτερη σημασία. Δυστυχώς, οι ηγεσίες των συνδικάτων και στη χώρα μου, έχουν ξεκόψει από τους εργαζομένους και τρέχουν πίσω από το κεφάλαιο και τα κόμματα που το εκπροσωπούν. Αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε. Το πρώτο μας καθήκον είναι η ενότητα. Μια ενότητα όμως που θα εξασφαλίζει την πάλη κατά του κεφαλαίου, την υπεράσπιση των κατακτήσεων και τη διεκδίκηση νέων δικαιωμάτων.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, αυτά που ζήσαμε μας δείχνουν ότι όσοι δεν αντισταθούν στην πολιτική του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, δεν είναι δυνατόν να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους. Γι' αυτό όταν αγωνιζόμαστε, δεν πρέπει να βλέπουμε μπροστά μας μόνο τον μεμονωμένο εργοδότη, αλλά και τα διεθνή κέντρα, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που προωθούν τα συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε σε διεθνή επίπεδο, χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να μη δεχτούμε την κατάσταση αυτή, αλλά περνώντας στην αντεπίθεση ν' αλλάξουμε τον κόσμο».

«Οχι» στην ελαστικοποίηση

Στο ρόλο του αστικού κράτους και στη γαλλική πραγματικότητα αναφέρθηκε ο Ζαν Λικ Σαλέ από τη «Συνέχεια της Σε-Ζε-Τε» και ένας από τους βασικούς εισηγητές στη συνδιάσκεψη. «Το κράτος - είπε - με όλους τους μηχανισμούς του είναι το καλύτερο στήριγμα των μονοπωλίων και της πολιτικής τους. Με το νόμο για το "35ωρο", προώθησε τον πυρήνα της πολιτικής του κεφαλαίου. Δηλαδή τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την ελαστικοποίηση σε βάρος των εργαζομένων. Ταυτόχρονα είναι εκείνο που πρώτο υιοθετεί τη μερική απασχόληση. Στη Γαλλία στα ταχυδρομεία ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι μερικώς απασχολούμενος, στην εκπαίδευση ένας στους έξι. Το κράτος είναι πρωτοπόρο στη μείωση των κοινωνικών δαπανών. Τα επόμενα πέντε χρόνια 120.000 κρεβάτια στη δημόσια υγεία θα καταργηθούν.

Αν και σηκώνει τη σημαία του νεοφιλελευθερισμού, στην πραγματικότητα - παρά τη θεωρία του λιγότερου κράτους - ο ρόλος του ισχυροποιείται στην κατεύθυνση ανοιχτής βοήθειας προς το κεφάλαιο. Η κυβέρνηση της Αριστεράς το επιδότησε με 300 δισεκατομμύρια γαλλικά φράγκα. Παράλληλα ισχυροποιούνται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, ο στρατός και η αστυνομία. Το κράτος χτυπάει το συνδικαλιστικό κίνημα. Επί Μιτεράν 100.000 συνδικαλιστές χάσανε τη δουλιά τους. Τα τελευταία τρία χρόνια, άλλοι 70.000 εκλεγμένοι σε συνδικαλιστικά όργανα πετάχτηκαν στο δρόμο».

Υπάρχουν οι δυνάμεις

Από την πόλη της Επανάστασης, το ηρωικό Λένινγκραντ, η Βαλεντίνα Οστρόβα, εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού κινήματος «Ζασίτα Τρουντά», που συνενώνει στις τάξεις του εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους μίλησε για τα «φρούτα» του καπιταλισμού, που εδώ και μια δεκαετία γεύονται πλέον και οι Ρώσοι εργάτες.

«Σε συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού στη Ρωσία - σημείωσε η συνδικαλίστρια - και της ένταξης της οικονομίας της στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, για μας, τα μέλη των συνδικάτων της Ρωσίας, είναι πολύτιμη η μακρόχρονη πείρα των εργατών, όλων των υπολοίπων χωρών, την οποία έχουν αποκτήσει στον αγώνα τους ενάντια στην εκμετάλλευση. Στη χώρα μου οξύνεται η ταξική πάλη στο φόντο της γενικής κρίσης του ρωσικού καπιταλισμού. Οι τάξεις των εχόντων της Ρωσίας, όταν μιλάνε για την ανάγκη σταθεροποίησης της κατάστασης, στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται για τη σταθεροποίηση της δικής τους κυρίαρχης θέσης. Οι προσπάθειες αυτής της σταθεροποίησης προκαλούν μεγαλύτερη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και καταστολή του εργατικού κινήματος. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μαθαίνουν σιγά - σιγά να διεξάγουν τον ταξικό αγώνα. Αλλά οι επίσημες ηγεσίες τους, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι στηρίγματα της κυβέρνησης και προδίδουν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Οι ηγεσίες αυτές μαζί με τις εργοδοτικές οργανώσεις προωθούν την πολιτική της "κοινωνικής συναίνεσης"».

Η Βαλεντίνα Οστρόβα κάλεσε τους συνδικαλιστές να εντείνουν τις προσπάθειές τους για διεθνή συντονισμό και διαβεβαίωσε ότι παρά τις δυσκολίες και στη Ρωσία υπάρχουν σήμερα εκείνες οι δυνάμεις, που με συνέπεια και από ταξικές θέσεις δίνουν τη μάχη για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

«Εδώ και τρία προσπαθούμε να βάλουμε τα θεμέλια για συνδικάτα που θα πηγαίνουν κόντρα στην πολιτική που ακολουθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες», υπογράμμισε ο Ιταλός συνδικαλιστής από την Εναλλακτική Τάση των Ιταλικών Συνδικάτων. «Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει αυτονομία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ούτε απέναντι στην εργοδοσία, ούτε προς τα αστικά κόμματα και την κυβέρνηση. Αποδέχονται τις εντολές του ΔΝΤ της ΕΕ και της κεντροαριστερής κυβέρνησης για την πτώση των μισθών και τις ιδιωτικοποιήσεις. Η Εναλλακτική Τάση συμμετέχει στα συνδικαλιστικά όργανα σε εθνικό επίπεδο και εκεί που είμαστε πλειοψηφία και εκεί που είμαστε μειοψηφία».

Κόντρα στην εξαθλίωση

Την κραυγή αγωνίας των λαών της Αφρικής μετέφερε στη συνδιάσκεψη μετανάστης από τη Σενεγάλη. «Οι νεοαποικιοκράτες - είπε - ξαναήρθαν στην Αφρική μετά από 130 χρόνια και με τις τράπεζες και τις πολυεθνικές καταληστεύουν τη μαύρη ήπειρο. Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, στην Αφρική ήρθαν χειρότερες δυστυχίες. Πείνα, φτώχεια, αρρώστιες και εξαθλίωση. Η μαύρη ήπειρος ξαναπαίρνει τη μορφή που είχε πριν 30-40 χρόνια».

«Ο αγώνας για καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας -υπογράμμισε ο Ιμπραχήμ Κουντίς, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων της Τουρκίας- συνδέεται πολύ στενά με τον αγώνα κατά των αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις. Γι' αυτό στο επίκεντρο της προσοχής μας πρέπει να μπει η ουσία της πολιτικής του κεφαλαίου, δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που παρατηρούνται σε πολλές χώρες του κόσμου. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού πίσω απ' όλα αυτά, δεν είναι μόνο τ' αφεντικά και οι κυβερνήσεις κάθε χώρας, αλλά και η Παγκόσμια Τράπεζα και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Στα αποτελέσματα της συνδιάσκεψης αναφέρθηκε στο κλείσιμο των εργασιών ο Ροζέ Ναντό, ηγετικός στέλεχος της «Συνέχειας της Σε-Ζε-Τε» και «τις δυσκολίες που υπήρξαν στη διοργάνωσή της. Δυσκολίες που εμπόδισαν και άλλες αντιπροσωπείες να φτάσουν στη Γαλλία και να συμμετάσχουν». Είναι και αυτό ένα δείγμα για τις συνθήκες μέσα στις οποίες οι ταξικές δυνάμεις διεξάγουν την πάλη τους. Ο Γάλλος συνδικαλιστής τόνισε τη σημασία της εργατικής ενότητας, αλλά και της παράλληλης δράσης με άλλα στρώματα, όπως οι αγρότες, οι οποίοι και αυτοί πλήττονται από την παγκοσμιοποίηση και από την πολιτική της κυβέρνησης, όπως συνέβη και με το πρόβλημα στις τιμές των καυσίμων. «Μαζί είπε με το μέτωπο που πρέπει ν' ανοίξουμε στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες -υπογράμμισε ο Ροζέ Ναντό - οι ταξικές δυνάμεις θα πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα για να κερδίσουν τις συνειδήσεις των εργαζομένων. Δεν έχουμε άλλη επιλογή» κατέληξε.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ