ΤΟ ΜΠΡΑΒΟ: «Η ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όσα είπε για τη στήριξη των κυβερνητικών αποφάσεων σε ό,τι αφορά την ομπρέλα στο πιστωτικό σύστημα, είναι δείγμα υπευθυνότητας. Ολοι γνωρίζουν ότι σε μια χρηματοοικονομική θύελλα δε χωρούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και άγονοι ανταγωνισμοί, αλλά απαιτείται σοβαρότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ: «Επί χρόνια μειώνονταν οι φόροι των επιχειρηματιών αποδεσμεύοντας υπέρ τους κεφάλαια για επένδυση και αποταμίευση. Τώρα που το κράτος τους στηρίζει πρέπει να ζητήσει πίσω μερίδιο εκείνου του οφέλους. Οχι να αυξάνει τους έμμεσους φόρους σε είδη μαζικής κατανάλωσης, ούτε να περιορίζει τις παροχές της δημόσιας υγείας. Σε αυτό το πολιτικό αίτημα θα κριθεί και η συνέπεια του αριστερού λόγου. Οχι σε αντιφατικές θέσεις κατά των παρεμβάσεων, αλλά υπέρ της εγγύησης των καταθέσεων» (ο Δ. Καστριώτης στο ΒΗΜΑ).

Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: «Οι τελευταίες διεθνείς εξελίξεις αποδεικνύουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει τραπεζικό σύστημα χωρίς ισχυρή κρατική εγγύηση και ευρεία κοινωνική υποστήριξη» (δήλωση Τσίπρα / ΑΥΓΗ).

ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΓΥΝΑΙΚΑ... ΤΟ ΒΑΠΟΡΙ: «Για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες βρίσκονται σε αδυναμία να εξασφαλίσουν τη χρηματοδότηση των επενδύσεών τους για την κατασκευή πλοίων (...) η ναυτιλία πληρώνει τώρα τις επιλογές τραπεζών που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούσαν τα κεφάλαια τα οποία εξασφάλισαν από την κατακόρυφη άνοδό της με τρόπο αλόγιστο (...) 800 πλοία υπολογίζεται ότι κτίζονται αυτή τη στιγμή σε διάφορα ναυπηγεία της Ασίας για λογαριασμό Ελλήνων εφοπλιστών. Μέσα στο 2008 υπολογίζεται ότι παραγγέλθηκαν περί τα 150 πλοία η αξία των οποίων εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 10 δισ. δολάρια. Το 2007 τα δανειακά χαρτοφυλάκια των ελληνικών και ξένων τραπεζών στην ελληνική ναυτιλία είχαν ανέλθει στα 66,9 δισ. δολάρια» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).