Του ΣΤΑΘΗ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Βαριά η αρρώστια. Στο σύστημα είναι. Μόνο που το κακοφόρμισμα το πληρώνουν οι από κάτω. Που ενώ βλέπουν τα καπιταλιστικά κέρδη να αυγαταίνουν τρελά, - ακόμα και σε τομείς που θα 'πρεπε αυτοδίκαια να μην υπάρχει υποψία κέρδους (κι αυτό δεν μπορεί να γίνει στον καπιταλισμό)- κάθονται και χαζεύουν την παράσταση.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ παίζουν με τις λέξεις προσπαθώντας να πουλήσουν προϊόν στο ίδιο ακροατήριο. Με μια επικίνδυνη ομοιότητα. Στο κρίσιμο ζήτημα της τσέπης προσανατολίζουν την κουβέντα στα 300 - 700 ευρώ. Γιατί εκεί σταματά η πολιτική του φτωχοκομείου. Και κανένας τους δεν έχει σκοπό να ανοίξει μέτωπο με το κεφάλαιο. Αντίθετα, το πώς θα καθηλώσουν τον κόσμο είναι η αποστολή τους.

Η αστική τάξη αποφασίζει κι εσύ εκτελείς. Σα σκυλάκι στο πείραμα του Παβλόφ. Για να μπορείς να λες ότι ζεις στη «δημοκρατία» και να φοβάσαι «μην έρθουν οι κομμουνιστές». Ομως παραμένει σε ισχύ το παλιό: χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς. Και πάντα οδηγός είναι η ίδια η καθημερινότητα. Που ανάλογα την ανάγνωση οδηγεί σε υποταγή ή εξέγερση. Το χρέος δεν αντιμετωπίζεται με νέο χρέος και σίγουρα όχι με τον τραπεζίτη να διαχειρίζεται τον ήδη σφιχτό μισθό σου.

Ξεκίνα απ' τα απλά: οργάνωση, οργάνωση, οργάνωση. Στο σωματείο για τα οικονομικά, αλλά δε φτάνει. Θέλει πολιτική λύση το πρόβλημα κι αυτήν δεν μπορείς να την περιμένεις απ' όλα εκείνα τα κόμματα που ξανά και ξανά έδωσαν εξετάσεις στο κεφάλαιο και πέρασαν με επιτυχία: το βάθεμα της δικής σου δυστυχίας. Μπορείς να την επιβάλλεις με το κόμμα εχθρό του κεφαλαίου. Συσπείρωση και δράση με το ΚΚΕ ο δρόμος σου...