Το μεγάλο σκάνδαλο με τις «ιερές μπίζνες» της Μονής Βατοπεδίου, που βρίσκεται όλες αυτές τις μέρες στο προσκήνιο, δεν είναι παρά η «κορυφή του παγόβουνου».

Με τις πλάτες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και κραδαίνοντας αμφίβολης αξίας βυζαντινά χρυσόβουλα, πατριαρχικά σιγίλια και οθωμανικά φιρμάνια και χοτζέτια της ντροπής της εποχής της τουρκοκρατίας, διάφορες εκκλησιαστικές μονές και μητροπόλεις τις τελευταίες δεκαετίες προσπαθούν να σφετεριστούν τεράστιες δημόσιες εκτάσεις και να τις μετατρέψουν σε «φιλέτα» κερδοσκοπίας, είτε μόνες τους, είτε σε συνεργασία με ξένες και ντόπιες μεγάλες εταιρείες.

Σε πολλές, μάλιστα, περιπτώσεις, οι εκκλησιαστικοί άρχοντες δε φαίνονται καν πίσω από αυτές τις επιχειρήσεις, αλλά παραχωρούν τις εκτάσεις σε διάφορες εταιρείες που συστήνουν, κρύβονται πίσω από ιδιωτικά συμφωνητικά, εισπράττοντας, βέβαια, σημαντικά μερίδια από τα κέρδη. Εκμεταλλεύονται, δηλαδή, όλες τις δυνατότητες που τους δίνει το καπιταλιστικό σύστημα για να ντυθούν και με το «ράσο» του έμπορα και του επιχειρηματία.

Για να μπορέσουν να νομιμοποιήσουν την αρπαγή της λαϊκής περιουσίας, εξαντλούν την επιρροή τους στις εκάστοτε κυβερνήσεις, που είναι πάντοτε πρόθυμες να τους εξυπηρετήσουν. Βλέπουμε, για παράδειγμα, στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, ότι η κατακύρωση των εκτάσεων της Λίμνης Βιστωνίδας σ' αυτήν έγινε με υπογραφές υπουργών των κυβερνήσεων τόσο του ΠΑΣΟΚ, αρχικά, όσο και της ΝΔ, στη συνέχεια. Και μόνο αυτό το γεγονός αρκεί για να χαρακτηριστεί ως καθαρός εμπαιγμός η πρόσφατη αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.

Στην όλη «επιχείρηση», βέβαια, σύμμαχος είναι ένα ταξικό νομικό καθεστώς, που εκδίδει αποφάσεις που εξυπηρετούν την πολιτική αυτή της εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας, όπως άλλωστε σε άλλες περιπτώσεις απαγορεύουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Κάτω από αυτό το πρίσμα, είναι ακραία υποκριτικό το πρόσφατο πόρισμα του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την υπόθεση του Βατοπεδίου, που μιλά για επίορκους κρατικούς υπαλλήλους που δήθεν παρέσυραν τους υπουργούς στις αποφάσεις τους: Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου, Σώμα Ορκωτών Λογιστών και άλλες υπηρεσίες βρίσκονταν προφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία και έβαλαν το χέρι τους, για να μπορέσει η Μονή Βατοπεδίου και να κατακυρώσει την έκταση της Βιστωνίδας, και να την ανταλλάξει με άλλες δημόσιες εκτάσεις - «φιλέτα» και κτίρια που χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός για να ανεγερθούν.

Οσον αφορά τα περιβόητα χρυσόβουλα και τα άλλα βυζαντινά και οθωμανικά παραχωρητήρια, που ανασύρονται για να νομιμοποιηθούν οι εκκλησιαστικές διεκδικήσεις, ο πρώην πρόεδρος του 5ου Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχάλης Δεκλερής είναι απόλυτα σαφής: «Κανένα παραχωρητήριο ή χρυσόβουλο δεν έχει την ισχύ, μετά τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, στο οποίο ανήκουν ακτές και δάση. Το Σύνταγμα ορίζει ξεκάθαρα την κυριότητα αυτή και όποιος δεν το εφαρμόζει πρέπει να τιμωρηθεί».

Το ΚΚΕ από θέση αρχής βρίσκεται απέναντι σε όλους αυτούς που παραδίδουν το δασικό και φυσικό πλούτο στην κερδοσκοπία από μοναστήρια, επιχειρηματικούς ομίλους και δεκάδες υποτιθέμενες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και αγωνίζεται μέσα και έξω από τη Βουλή για να αποκαλύψει και να φρενάρει αυτά τα σχέδια. «Το ΚΚΕ - αναφέρει πρόσφατη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κόμματος - καταγγέλλει στον ελληνικό λαό ότι οι σκανδαλώδεις εκχωρήσεις στη Μονή Βατοπεδίου δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Μόνο στην περιοχή της Χαλκιδικής, τα μοναστήρια διεκδικούν πάνω από 80.000 στρέμματα. Την ίδια στιγμή, βρίσκονται σε διαδικασία εκχώρησης σε επιχειρηματικά συμφέροντα, βρίσκονται στο έλεος των καταπατητών, και οι ορεινοί όγκοι της Αττικής (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός).

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι το κύριο είναι να επιστραφούν εδώ και τώρα όλες οι εκτάσεις και η δημόσια περιουσία, που με διάφορα προσχήματα έχει εκχωρηθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα. Να καταργηθεί το νομικό πλαίσιο που μαζί οικοδόμησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να αφαιρεθεί κάθε ιδιοκτησιακό δικαίωμα στα δάση, στους ορεινούς όγκους, παραλίες και βιότοπους από μοναστήρια και επιχειρηματικούς ομίλους».

Στη συνέχεια παραθέτουμε μερικές μόνο από τις σκανδαλώδεις διεκδικήσεις μονών και μητροπόλεων για να κάνουν «ιερές μπίζνες», έτσι όπως έχουν αποκαλυφθεί από ρεπορτάζ του «Ρ» και όχι μόνο. Πρέπει, βέβαια, να επισημάνουμε το προφανές: Οτι υπάρχουν πολύ περισσότερα παρόμοια περιστατικά, που δεν έχουν ακόμη δει το φως της δημοσιότητας, καθώς η αποκάλυψή τους «σκοντάφτει» στο πέπλο της μυστικότητας, με το οποίο τα περιβάλλουν κυβερνήσεις, Εκκλησία και επιχειρηματίες.