Ενας άντρας,... 90χρονος, μα πάντα νεολαίος. Σα να λέμε ΕΠΟΝίτης και ΚΝίτης. Ο 90χρονος στη σκηνή, έγινε η «φωνή» του 90χρονου ΚΚΕ και των αμέτρητων, ποικίλων, ηρωικών αγώνων του. Στους δρόμους των πόλεων. Στα βουνά. Στη νομιμότητα και την παρανομία. Στις φυλακές, στις εξορίες, στα στρατοδικεία, στα εκτελεστικά αποσπάσματα. «Φωνή» του ΚΚΕ και των σπουδαίων - εκ μήτρας λαού - «τέκνων» του: ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΔΣΕ. Και βέβαια την πρωτοκόρη του την ΟΚΝΕ και το 40χρονο «στερνοπούλι» του, την ΚΝΕ.

Αναφερόμαστε στη θεατρόμορφη εκδήλωση που, από κοινού ετοίμασαν και παρουσίασαν την Κυριακή το βράδυ στη Θεατρική Σκηνή Ι η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών - Φίλων ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ) και η ΚΝΕ, προς τιμή των 90 χρόνων του ΚΚΕ και των 40 της ΚΝΕ. Την εκδήλωση, η οποία αφιερώθηκε στη μνήμη του αλησμόνητου Νίκου Καραντηνού, προλόγισε και έκλεισε η Ελένη Μωραΐτου (πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ).

Η διήγηση του «90χρονου» (τον υποδύθηκε ο Ανταρτοεπονίτης και μαχητής του ΔΣΕ Γιώργης Μαντάς), με κείμενο που έγραψε ο Βασίλης Λιόγκαρης, αναδράμει στη «γέννηση» του ΚΚΕ, στην άνδρωσή του, στον ΕΑΜικό απελευθερωτικό και τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του κατά Αγγλο-αμερικανών εισβολέων, στους αμέτρητους - επώνυμους και ανώνυμους - ήρωες-μάρτυρες του ΚΚΕ, στους μετεμφυλιακούς αγώνες και στους σημερινούς, με το βλέμμα στο αύριο για το καλό του λαού μας και όλων των λαών της Γης. Τον «90χρονο» πλαισιώνει μια 25μελής ομάδα κάθε ηλικίας και από τα δύο φύλα, που με συμβολικά κοστούμια, απαγγελίες ποιημάτων (Παλαμά, Βάρναλη, Ραβάνη-Ρεντή, Ρίτσου), τραγούδια των αγώνων του λαού μας και τον Υμνο της Κομμουνιστικής Διεθνούς και τέλος χορεύοντας βροντοφώναξαν «ΚΚΕ: Τρία κόκκινα γράμματα, σεμνή υπογραφή του λαού μας».