Νέα προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας και επίθεσης στο σοσιαλισμό επιχειρεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Μετά το Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο και τις εκθέσεις περί «πολιτισμού» που στόχευαν στην ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, τη σκυτάλη παίρνει αυτή τη φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με μια πρόταση που κατατέθηκε μέσω γραπτής δήλωσης από πέντε ευρωβουλευτές, τον Βρετανό, Christopher Beazley (ΕΛΚ), την Εσθονή Marianne Mikko (Σοσιαλιστική Ομάδα), την Ουγγαρέζα Zita Gurmai (Σοσιαλιστική Ομάδα), τον Γερμανό Alexander Alvaro (Φιλελεύθερος) και τη Λιθουανή Inese Vaidere (Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών), αποδεικνύοντας ότι χριστιανοδημοκράτες, «σοσιαλιστές», φιλελεύθεροι και εθνικιστές, επιχειρούν μια συντονισμένη προσπάθεια να δηλητηριαστούν οι νέες γενιές και να παραγραφούν τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, στη διάρκεια της Ιστορίας...

Η Δήλωση που υπογράφεται από 409 ευρωβουλευτές, εισηγείται να «ανακηρυχτεί η 23η Αυγούστου, Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Εγκλημάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού» και δεδομένου ότι συγκεντρώνει πάνω από το 50% των υπογραφών των μελών του Ευρωκοινοβουλίου, κατατέθηκε και προετοιμάζει το έδαφος για την ένταση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας της ΕΕ.

Το κατάπτυστο κείμενο υπογράφουν και οι Ελληνες ευρωβουλευτές, της ΝΔ Εμμανουήλ Αγγελάκας και Νικόλαος Βακάλης, του ΛΑ.Ο.Σ. Γεώργιος Γεωργίου, αλλά και ο Κύπριος ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ, Ιωάννης Κασουλίδης, ενώ αναμένεται και η θέση που θα πάρουν τα κόμματα αυτά σε πιο «δραστικές» αποφάσεις, καθώς το κείμενο φέρει τη σφραγίδα δημιουργίας τεσσάρων πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου...

Οι συντάκτες της Δήλωσης αναφέρουν ότι «στόχος της Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα των Εγκλημάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού θα πρέπει να είναι η διατήρηση της μνήμης των θυμάτων των μαζικών εκτοπίσεων και εξοντώσεων, και ταυτόχρονα, η εδραίωση της δημοκρατίας καθώς και η ενίσχυση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ήπειρό μας», προσθέτοντας ότι «οι μαζικές εκτοπίσεις, οι δολοφονίες και οι υποδουλώσεις που διαπράχθηκαν στο πλαίσιο των επιθέσεων του σταλινισμού και του ναζισμού, εμπίπτουν στην κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας για τα οποία δεν ισχύουν οι νόμιμες παραγραφές, βάσει του διεθνούς δικαίου».

Το κείμενο διαπιστώνει ακόμα ότι «η επιρροή και η σημασία του σοβιετικού καθεστώτος και της σοβιετικής κατοχής για τους πολίτες των μετακομμουνιστικών κρατών, παραμένουν ελάχιστα γνωστά», ενώ αναφέρει ότι το Σύμφωνο Molotov - Ribbentrop της 23ης Αυγούστου 1939 μεταξύ της Σοβιετικής Ενωσης και της Γερμανίας χώρισε την Ευρώπη σε δύο σφαίρες επιρροής με μυστικά πρόσθετα πρωτόκολλα. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι το πρόγραμμα «Ευρώπη για τους Πολίτες», που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο, έχει καθιερώσει τη δράση «Ενεργός Ευρωπαϊκή Μνήμη», που στοχεύει να εμποδίσει οποιαδήποτε επανάληψη των εγκλημάτων του ναζισμού και του σταλινισμού.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με δήλωσή της καταδικάζει απερίφραστα τη νέα αντικομμουνιστική υστερία που ανθίζει στο Ευρωκοινοβούλιο, αναφέροντας χαρακτηριστικά:

«Με μια κατάπτυστη και ανιστόρητη γραπτή δήλωση υπογεγραμμένη από 409 ευρωβουλευτές του Λαϊκού Κόμματος, του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ευρώπης, των Φιλελευθέρων και της Ευρώπης των Εθνών, προτείνεται η 23η Αυγούστου ως " Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης κατά του σταλινισμού και ναζισμού". Από τους Ελληνες ευρωβουλευτές την επαίσχυντη δήλωση υπέγραψαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ Ε. Αγγελάκας, Ν. Βακάλης και του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Γεωργίου.

Η χυδαία αυτή αντικομμουνιστική δήλωση αποτελεί κλιμάκωση της προσπάθειας των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν την ΕΕ να πλαστογραφήσουν την Ιστορία και να ταυτίσουν τον κομμουνισμό με το φασισμό. Να εξομοιώσουν τη βάρβαρη και απάνθρωπη φασιστική ιδεολογία που αποτελεί γνήσιο τέκνο του καπιταλισμού, με τη βαθιά ανθρώπινη κομμουνιστική ιδεολογία που αποτελεί ό,τι πιο προοδευτικό γέννησε η ανθρώπινη σκέψη, ανοίγοντας το δρόμο για πρωτόγνωρες κοινωνικές κατακτήσεις.

Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να δηλητηριάσουν κυρίως τις νέες γενιές και ταυτόχρονα να δώσουν άφεση αμαρτιών και να νομιμοποιήσουν τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού που διαπράχθηκαν και συνεχίζουν να διαπράττονται και σήμερα με το ματοκύλισμα των λαών.

Καμία γραπτή δήλωση, καμία ιστορική διαστρέβλωση δεν μπορεί να παραγράψουν τη συντριβή από τη Σοβιετική Ενωση του φασισμού, που στήριξαν και ενθάρρυναν τα ιμπεριαλιστικά κράτη. Κανένας παραχαράκτης της Ιστορίας δεν μπορεί να βεβηλώσει τη μνήμη είκοσι εκατομμυρίων στρατιωτών και αξιωματικών του Κόκκινου Στρατού και Σοβιετικών πολιτών που έδωσαν τη ζωή τους και έστησαν την τιμημένη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ.

Ολες οι προσπάθειες όσων στηρίζουν την ΕΕ και υπηρετούν τον καπιταλισμό να φράξουν το δρόμο της αναζήτησης του Σοσιαλισμού ως μόνης εναλλακτικής λύσης στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, δείχνουν το φόβο μπροστά στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια των λαών.

Οσοι, δε, χρησιμοποιούν την προπαγάνδα του Γκαίμπελς ας θυμούνται το τέλος του, γιατί έχει μια ιστορική σημασία. Ανεξάρτητα από τις προσωρινές δυσκολίες η συντριβή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και το σοσιαλιστικό μέλλον είναι αναπόφευκτα, γιατί αποτελεί κοινωνική ανάγκη».