Με από κοινού συμφωνία με την ΕΕ, αλλά και υπό την αυστηρή επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε όλη τη διαδικασία, η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι έως τον Απρίλη του 2009, θα έχει θέσει σε εκκαθάριση τον όμιλο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ), θα έχει απολύσει 8.000 εργαζόμενους και θα έχει παραδώσει πλήρως τις ελληνικές αερομεταφορές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Το αναγγελθέν αυτό έγκλημα, βέβαια, δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Ηταν ομολογημένο από την προηγούμενη δεκαετία, είχε προαναγγελθεί και πριν από τέσσερα χρόνια από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, στην ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, το 2004. Πρόκειται για ένα έγκλημα καλά προμελετημένο, που απαιτούσε μεθοδική, πολύχρονη και καλά συντονισμένη προσπάθεια. Και αυτά εξασφαλίστηκαν χάρη στην αγαστή συνεργασία των ελληνικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τα επιτελεία των Βρυξελλών, όπου χαράσσεται η πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Και υπ' αυτήν την έννοια, σίγουρα δεν είναι τυχαία η επιλογή Καραμανλή να αναθέσει στον εκ Βρυξελλών προερχόμενο υπουργό Μεταφορών - Επικοινωνιών Κ. Χατζηδάκη, να βάλει την ευρωπαϊκή του σφραγίδα στον «ενταφιασμό» του ομίλου ΟΑ. Για τους γνωρίζοντες, φυσικά, δεν έχει σημασία η επιλογή του προσώπου. Σημασία, όμως, έχει ότι η πολιτική «λουκέτου» του ομίλου ΟΑ αποφασίστηκε στο πλαίσιο των ρυθμίσεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ και με βάση τις κατευθύνσεις της Συνθήκης ΕΕ και κυβέρνηση κατέληξαν στο σχέδιο που παρουσιάστηκε.

Το σχέδιο «Αποκρατικοποίησης - Μόνιμης και Βιώσιμης Λύσης για την "Ολυμπιακή"», επί της ουσίας, περιέχει μια και μόνο πρόβλεψη:

• Οτι μέχρι τον ερχόμενο Απρίλη θα έχει μπει οριστικό «λουκέτο» στον όμιλο ΟΑ, θα έχουν απολυθεί όλοι οι εργαζόμενοι σ' αυτόν και κάποιοι «επενδυτές», με «προίκα» τη δημόσια περιουσία του ομίλου, θα εξασφαλίσουν εγγυημένα κέρδη από τη λειτουργία μιας νέας μικρής αεροπορικής εταιρείας που θα «πετά» όπου υπάρχει μεγάλη επιβατική κίνηση, καθώς και από την παροχή τεχνικών υπηρεσιών και επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών («χάντλινγκ»).

Και αυτό θα συμβεί με ακρίβεια μαθηματικού νόμου, καθώς, με το σχέδιο κυβέρνησης - ΕΕ, εκχωρούνται στους «επενδυτές» - εκτός από το μερίδιο αγοράς που καλύπτουν σήμερα οι «Ολυμπιακές Αερογραμμές», με ετήσιο τζίρο περίπου 1,2 δισ. ευρώ - και οι υποδομές με τον εξοπλισμό τους, και η Τεχνική Βάση και το «χάντλινγκ», που σήμερα ανήκουν στην «Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες» και αποφέρουν ετήσια έσοδα άνω των 340 εκατ. ευρώ! Ιδιώτες «επενδυτές» θα αναλάβουν και την τροφοδοσία όλων των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», καθώς σήμερα το σύστημα τροφοδοσίας καυσίμων, με αγωγούς δεκάδων χιλιομέτρων από τα διυλιστήρια έως το αεροδρόμιο, ανήκουν στον όμιλο ΟΑ. Συνεπώς, καθαρή δημόσια περιουσία και απαλλαγμένη από κάθε «εργατικό - εργασιακό ...κόστος» εκχωρείται εν λευκώ για χρυσοφόρες «μπίζνες» στους «επενδυτές». Και μάλιστα χωρίς την παραμικρή υποχρέωση - δέσμευση ούτε καν για το μέγεθος της νέας αεροπορικής εταιρείας, η οποία προβλέπεται μεν να ξεκινήσει με το 65% του σημερινού έργου των «Ολυμπιακών Αερογραμμών», αλλά μπορεί να φτάσει και στο 0%, αν ο «επενδυτής», κρίνοντας ότι η αεροπορική «μπίζνα» είναι λιγότερο αποδοτική από μιαν άλλη, αποφασίσει να βάλει «λουκέτο». Με απλά λόγια, οι ...εγγυήσεις που παρέχει η κυβέρνηση για δήθεν απρόσκοπτη αεροπορική κάλυψη όλων των περιοχών που εξυπηρετούνται σήμερα από την ΟΑ, είναι κάλπικες, υποκριτικές και παραπλανητικές. Ο «επενδυτής» θα κάνει «μπίζνες» και μόνο «μπίζνες», με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την ασφάλεια των πτήσεων, αλλά και για το κόστος τους.

Στην ουσία, το σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση είναι πλήρως εναρμονισμένο στην πολιτική πλήρους απελευθέρωσης του τομέα μεταφορών που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, με σκοπό τον έλεγχό του από 2 - 3 μονοπώλια. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μετά την παράδοση του πρώτου αεροδρομίου της χώρας, του «Ελ. Βενιζέλος», στους Γερμανούς της «Χόχτιφ», τώρα με το οριστικό «λουκέτο» στον όμιλο της ΟΑ, ουσιαστικά επιχειρείται η πλήρης άλωση των ελληνικών αερομεταφορών από το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλουν τα κυβερνητικά στελέχη για να παρουσιάσουν το «φιλεργατικό» πρόσωπο της κυβέρνησης και την ...ευαισθησία της απέναντι στους χιλιάδες εργαζόμενους του ομίλου, δε γίνονται καθόλου πειστικοί οι ισχυρισμοί τους. Και δεν μπορούν να γίνουν, γιατί, απλούστατα, η επιχειρούμενη κατάργηση 5.000 μόνιμων και σταθερών θέσεων εργασίας δεν μπορεί - ακόμα και με όρους νεοφιλελευθερισμού - να παρουσιαστεί ως «σημαντική μεταρρύθμιση», όπως υπερηφανεύτηκε ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών Κ. Χατζηδάκης, όταν ανέλυε το κυβερνητικό σχέδιο. Η κυβερνητική «γραμμή» που προβάλλεται από τα στελέχη της ΝΔ για να δικαιολογήσουν τον επιχειρούμενο «σφαγιασμό» των εργαζομένων στον όμιλο είναι ότι «οι τακτικοί εργαζόμενοι έχουν υψηλές αποδοχές και μειωμένες ώρες απασχόλησης» και οι τεχνικοί «μειωμένη παραγωγικότητα». Το κυβερνητικό «Σχέδιο Κοινωνικής Ενίσχυσης των Εργαζομένων», που λένε ότι θα ισχύσει μόλις τεθούν σε εκκαθάριση οι εταιρείες του ομίλου και καταργηθούν αυτόματα οι συμβάσεις εργασίας (απολυθούν οι εργαζόμενοι), προβλέπει μια σειρά ρυθμίσεις, «δόλωμα» στην ουσία, για να εξασφαλιστεί η ...ανοχή των εργαζομένων στον όμιλο. Μια παγίδα, στην οποία οι εργαζόμενοι, όπως δείχνουν και οι πρώτες αντιδράσεις τους, δεν είναι διατεθειμένοι να πιαστούν. Ο υπουργός, πάντως, ανακοίνωσε:

• Πρόωρη συνταξιοδότηση για όσους «τακτικούς υπαλλήλους της "Ολυμπιακής"» έχουν προσληφθεί πριν από την 1η Γενάρη 1993 (2.745 εργαζόμενοι).
• Μετάταξη στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, όπου κατά τον υπουργό υπάρχουν 14.317 κενές θέσεις εργασίας, ενώ όπου υπάρχουν μισθολογικές διαφορές θα υπάρχει μηνιαίο συμπλήρωμα μισθού μέχρι 500 ευρώ.
• Στήριξη εισοδήματος για μεταβατικό διάστημα μέχρι ένα χρόνο, μέχρι την εργασιακή αποκατάσταση.
• Εφάπαξ ποσό «Κοινωνικής Ενίσχυσης» για όλους τους εργαζόμενους, αντίστοιχο με τα χρήματα που θα έπαιρναν από τον εργοδότη τη στιγμή που λύεται η σύμβασή τους.
• Δυνατότητα πρόσληψης στις νέες εταιρείες, εφόσον συμφωνήσουν με τους «επενδυτές».
• Μοριοδότηση των εποχικών 50% στους διαγωνισμούς για πρόσληψη στο Δημόσιο.
• Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για την επιχορήγηση επιχειρήσεων με 25 ευρώ τη μέρα, εάν προσλάβουν απολυμένους εποχικούς του ομίλου. Το πρόγραμμα αυτό θα ισχύσει για τρία χρόνια.

Οπως είναι αυταπόδεικτο, η «ευαισθησία» της κυβέρνησης στο θέμα των εργαζομένων εξαντλείται στην ...ευαισθησία που μπορεί να δείξουν οι ιδιώτες «επενδυτές», εάν και εφόσον αποφασίσουν να προσλάβουν κάποιους εργαζόμενους. Οι υπόλοιποι θα βρεθούν στο δρόμο, είτε - κατά την κυβέρνηση - θα πρέπει να αρκεστούν στα επιδόματα του ΟΑΕΔ και στη ...φιλευσπλαχνία επιδοτούμενων εργοδοτών.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ - συνεπικουρούμενη ουσιαστικά και από τα αστικά μέσα πληροφόρησης - προσπαθεί να αποκρύψει με ανυπόστατους ισχυρισμούς ότι δήθεν κάθε χρόνο ο Ελληνας φορολογούμενος επιβαρύνεται με 250 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία της «ζημιογόνας» ΟΑ.

Τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες, όσο και οι προηγούμενοι του ΠΑΣΟΚ, για να δικαιολογήσουν την καταστροφική πολιτική σε βάρος του ομίλου, πρόβαλλαν το ανυπόστατο επιχείρημα για την ανάγκη να «περάσει η ΟΑ σε ένα υγιές και ανταγωνιστικό σχήμα που δε θα παράγει ελλείμματα» και έτσι δήθεν να απαλλαγούν οι Ελληνες φορολογούμενοι από το «βραχνά» μιας «ζημιογόνας» επιχείρησης.

Ολοι γνωρίζουν - και πολύ περισσότερο οι θιασώτες του «λουκέτου» και της ιδιωτικοποίησης - ότι ο όμιλος της ΟΑ «θυσιάζεται» σε εφαρμογή της πολιτικής «απελευθέρωσης» των αερομεταφορών, που προβλέπει τη συγκέντρωση των αερομεταφορών σε τρεις - τέσσερις πολυεθνικούς κολοσσούς και τη μετατροπή των υπολοίπων σε περιφερειακούς αερομεταφορείς - «δορυφόρους» των κολοσσών.

Ακολουθώντας πιστά αυτή τη γραμμή συμπόρευσης με τα σχέδια της ΕΕ - μονοπωλιακών ομίλων, η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε να υπογράψει τη «ληξιαρχική πράξη θανάτου» του ομίλου της ΟΑ, σε μια προσπάθεια να ολοκληρωθεί το προσχεδιασμένο έγκλημα της ιδιωτικοποίησης των αερομεταφορών, που «εγκαινίασαν» οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Με την προοπτική της ...ανταγωνιστικής ΟΑ, ουσιαστικά, συμφωνεί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις κατά καιρούς φραστικές κορόνες στελεχών του κατά της κυβερνητικής πολιτικής για τον όμιλο. Τα στελέχη του ΣΥΝ εκείνο που προβάλλουν είναι «η διάσωση της ΟΑ». Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη που δημοσιεύτηκε στην «Αυγή»: «Το κράτος πρέπει να επιχειρήσει να διασώσει την "Ολυμπιακή", έστω και υπό νέα μορφή, ακόμα και αν χρειαστεί να συνεταιριστεί με ιδιώτες».

Οσο και αν επιχειρούν οι κυβερνώντες να καθησυχάσουν τους πάντες για τη ...ρόδινη «μεταολυμπιακή» εποχή, η ουσία είναι ότι η διάλυση του ομίλου και η αντικατάσταση των «Ολυμπιακών Αερογραμμών» με μια μικρή ιδιωτική αεροπορική εταιρεία, εκ των πραγμάτων, σηματοδοτεί μια σειρά δυσμενείς συνέπειες για τους ίδιους τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό. Αλλωστε, η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, ως επακόλουθο της όξυνσης του επιχειρηματικού ανελέητου ανταγωνισμού διεθνώς, έχει άμεσες αρνητικές, αλλά και άκρως επικίνδυνες συνέπειες σε όλα τα επίπεδα. Στην περίπτωση του ομίλου ΟΑ, πρώτος και άμεσος αντίκτυπος θα είναι στην ασφάλεια πτήσεων, στις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, καθώς και στην αεροπορική σύνδεση περιοχών, κυρίως ακριτικών, οι οποίες, με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια, κρίνονται «ασύμφορες». Για τις πτήσεις, είναι αυταπόδεικτο ότι το ανελέητο κυνήγι του κέρδους και η ασφάλεια είναι έννοιες ασύμβατες. Για το κόστος των αερομεταφορών, είναι επίσης αυταπόδεικτο ότι το επιβατικό κοινό θα κληθεί να χρυσοπληρώνει αεροπορικές υπηρεσίες, τις οποίες θα καθορίζει ο ιδιώτης, με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος και όχι βέβαια τις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Κοντολογίς, η εκποίηση του ομίλου εταιρειών της ΟΑ, που αναμφίβολα εξυπηρετεί το ιδιωτικό κεφάλαιο, θα επιφέρει άμεσο πλήγμα στην ασφάλεια των πτήσεων, στο κόστος των αεροπορικών μεταφορών, στην αεροπορική σύνδεση πολλών περιοχών, καθώς και στους εργαζόμενους, οι περισσότεροι από τους οποίους θα ριχτούν στην ανεργία και όσοι διατηρήσουν τις θέσεις τους, θα εργάζονται σε καθεστώς «σκληρής εκμετάλλευσης».

Η ιδιωτικοποίηση του ομίλου ΟΑ για όλους τους παραπάνω λόγους ούτε επιβεβλημένη είναι, ούτε μονόδρομος, όπως ισχυρίζονται οι εταίροι του δικομματισμού (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Είναι απλά μια συνειδητή πολιτική επιλογή, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ισχυρών στον κλάδο των αερομεταφορών, σε βάρος των εργαζομένων και του επιβατικού κοινού. Και ως τέτοια επιλογή, επιβάλλεται να καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και όλων των εργαζομένων και να απαιτηθεί η ανατροπή της στην πράξη.

Για όλους αυτούς τους λόγους, δικαίωμα και συμφέρον του ελληνικού λαού είναι να διεκδικήσει ενιαίο, δημόσιο, λαϊκού χαρακτήρα φορέα μεταφορών, συγκοινωνιών, στον οποίο θα εντάσσεται και η «Ολυμπιακή Αεροπορία».

Τις κρυστάλλινες θέσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στον όμιλο της ΟΑ, επανέλαβε με έμφαση την περασμένη Πέμπτη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου, όπου σημείωσε την πολύ μεγάλη σημασία που έχει για τους εργαζόμενους στο χώρο και γενικότερα, να αποτρέψουν και να παρεμποδίσουν την υλοποίηση της ιδιωτικοποίησης, να χαλάσουν τα αντιδραστικά - αντιλαϊκά σχέδια της ολιγαρχίας. Οι κομμουνιστές θα συμβάλουν στον ξεσηκωμό του ελληνικού λαού και για την υπόθεση της ΟΑ, αλλά και γενικότερα για τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας. Το ΚΚΕ διαβεβαιώνει τον ελληνικό λαό πως θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να μη διαλυθεί ο όμιλος της ΟΑ και να μη μείνουν στο δρόμο οι εργαζόμενοι, οι οποίοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρώσουν ευρωπαϊκές και κυβερνητικές επιλογές.

Το ΚΚΕ σταθερά και αταλάντευτα προβάλλει τη θέση ότι μόνον ένας δημόσιος τομέας αερομεταφορών, ενταγμένος μέσα σε έναν κοινωνικοποιημένο τομέα μεταφορών, δηλαδή μεταφορές λαϊκή ιδιοκτησία, μπορεί να εξασφαλίσει και τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων και στις αερομεταφορές και γενικότερα. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει άλλη πολιτική, λαϊκή εξουσία, επομένως απαιτεί και την εγκατάλειψη των κομμάτων της πλουτοκρατίας και την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, για να πάρει σάρκα και οστά το λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης που θα αγωνίζεται για την ανατροπή της σημερινής πραγματικότητας σε όφελος του λαού.

Η αγωνιστική διεκδίκηση από όλους τους εργαζόμενους της χώρας του Δημόσιου Φορέα Αερομεταφορών, ενταγμένου σε ένα ευρύτερο φιλολαϊκό πλαίσιο, είναι για το ΚΚΕ αναγκαία προϋπόθεση και για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και για την ικανοποίηση των κριτηρίων ασφάλειας των πτήσεων και του φτηνού εισιτηρίου.