Μεγάλο πλήθος ο κόσμος που συγκεντρώθηκε τις προηγούμενες μέρες στο Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ. Κουβαλούσε μαζί του μνήμες, θύμισες, ελπίδες και προσδοκίες, γνώριζε ότι διαβαίνει τις πύλες ενός διαφορετικού Φεστιβάλ, αυτού που γιορτάζει την ιστορία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το εισπράττει αυτό ο επισκέπτης του Φεστιβάλ σε κάθε του βήμα. Ανταμώνει με τη μορφή του Μπελογιάννη μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο και χαμογελάει με σιγουριά διαβάζοντας ότι «το ΚΚΕ δήλωση μετάνοιας στον ιμπεριαλισμό δεν υπογράφει».

Προχωράει μπροστά στο εργατικό στέκι και νιώθει πιο δυνατός, με τη δύναμη της τάξης του, της εργατικής, γιατί το σύνθημα που διαλαλεί το δικό του δίκιο, του λέει: «Δε χρωστάς τίποτα στους πλουτοκράτες, αυτοί σου χρωστούν - Οργάνωσε την οργή σου. Οργανώσου στο σωματείο σου. Δυνάμωσε το ΠΑΜΕ». Εχει δηλαδή κι εκείνος το δικό του δρόμο, το δικό του τρόπο να παλέψει. Αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται «στην ενότητα η δύναμη, στους αγώνες η ελπίδα».

Με το ΚΚΕ σε κάθε μετερίζι, όπως αυτό της μόρφωσης των παιδιών του λαού. Γιατί ο στόχος «ένας λαός - μια παιδεία» κρατάει από πολύ μακριά, φωτίζεται από τις μορφές του Παπαμαύρου, της Ιμβριώτη, της Αλεξίου... Στο χώρο της Παιδείας, στο Φεστιβάλ, εκατοντάδες νέοι κουβεντιάζουν κάθε απόγευμα. Κουβεντιάζουν με την ΚΝΕ, σε μια «αγκαλιά» από ταμπλό που σκιαγραφούν την αξεπέραστη προσφορά του ΚΚΕ στους αγώνες για την πραγματική μόρφωση των παιδιών του λαού. Από τα μαθήματα στην εξορία και τις φυλακές, την παραγωγή παιδαγωγικών συγγραμμάτων κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες (όπως τα «Μεγάλα Χρόνια» του Μιχ. Παπαμαύρου, ένα αναγνωστικό του Γραφείου Διαφώτισης των φυλακών της Αίγινας), το «προαύλιο Γληνού» στην Ακροναυπλία, που ονομάστηκε έτσι από τα μαθήματα του μεγάλου δασκάλου στους κρατούμενους που περπατούσαν τρεις - τρεις, μέχρι το πρωτοπόρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Ελεύθερη Ελλάδα και την τεράστια εκπαιδευτική δραστηριότητα του ΚΚΕ στις σοσιαλιστικές χώρες την περίοδο που μάζες λαού βρίσκονταν εκτοπισμένοι ως πολιτικοί πρόσφυγες... Η προσφορά του ΚΚΕ στην Παιδεία δεν έχει μόνο πρακτική αξία αλλά και βαθιά ιδεολογική, γιατί: «Το ιδανικό της σωστής Παιδείας μόνο σε μια σοσιαλιστικά οργανωμένη κοινωνία μπορεί να πραγματοποιηθεί» (Δ. Γληνός).

Και είναι τέτοια η πρωτοπόρα θεωρία και δράση του ΚΚΕ, επειδή εμπνέεται από τη θεωρία του Μαρξισμού - Λενινισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού. Και την αξία του Διεθνισμού, την αναγνωρίζει κανείς ανάγλυφα στη Διεθνούπολη. Εκεί, η 90χρονη ιστορία του ΚΚΕ περιγράφεται μέσα από την Κομμουνιστική Διεθνή, τη συμβολή του Κόμματος στον Ισπανικό Εμφύλιο, την κινητοποίηση των σοσιαλιστικών χωρών όταν «στην Ελλάδα η καρδιά μας τουφεκίζονταν», τις πολύτιμες μπριγάδες αλληλεγγύης σε διάφορες χώρες, τις Διεθνείς Συναντήσεις και τις πρωτοβουλίες που παίρνει το ΚΚΕ σήμερα, το κάλεσμά του και την ανάγκη δημιουργίας κομμουνιστικού πόλου στο διεθνές κίνημα.

Είναι ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός το Φεστιβάλ. Με ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η πολιτιστική παραγωγή του τόπου μας, τη γνήσια λαϊκή πολιτιστική δημιουργία. Κι αυτή η προσπάθεια δεν έχει καμιά σχέση με τον κάλπικο κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Εχει να κάνει με το χαρακτήρα του ΚΚΕ, με την πολύχρονη προσφορά του και στον τομέα του πολιτισμού.