Σκιαμαχία δικομματικής αντιπαράθεσης κατά τα πρότυπα των κομμάτων που υπηρετούν έστησαν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στη χτεσινή παρουσίαση της ετήσιας Εκθεσης του ΙΝΕ για την οικονομία και την απασχόληση. Ο γγ της ΓΣΕΕ, Κ. Πουπάκης, εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια της ΔΑΚΕ, αποχώρησε από τη συνέντευξη, γκρινιάζοντας δήθεν για το περιεχόμενο της Εκθεσης και για διαρροές στον Τύπο πριν την επίσημη παρουσίαση. Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, περιορίστηκε στη γνωστή άσφαιρη «κριτική» του προς τη διαχείριση που ασκεί η κυβέρνηση, βγάζοντας λάδι το ΠΑΣΟΚ και την αντιλαϊκή στρατηγική που υπηρετούν από κοινού τα κόμματα του κεφαλαίου.

Πρόκειται για τα ίδια στελέχη που σε αγαστή σύμπνοια και συνεργασία έβαλαν από κοινού την υπογραφή τους στην κατάπτυστη διετή Σύμβαση Εργασίας και καταδίκασαν εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες σε μισθούς και μεροκάματα πείνας, με αύξηση λιγότερο από ένα ευρώ! Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όταν ρωτήθηκε σχετικά, επανέλαβε ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε «ήταν καλή, κάτω από τις συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες της στιγμής που υπογράφτηκε»!

Η πρόκληση σε βάρος των εργαζομένων είναι χωρίς όριο, αφού οι μόνες συνθήκες που ίσχυαν όταν η ΓΣΕΕ υπέγραφε τη Σύμβαση ήταν η διαμορφωμένη στα 11 δισ. ευρώ υπερκερδοφορία των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών για το 2007 και το εργατικό κίνημα σε αναβρασμό!

Η «μαύρη» κατάσταση των μισθωτών, που αναδείχνεται μέσα και από την Εκθεση, είναι έργο και του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, φέρνει τη σφραγίδα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι το 2007 οι μισοί εργαζόμενοι είχαν μεικτές ακαθάριστες αποδοχές μικρότερες των 1.250 ευρώ ενώ το 22% έχουν μεικτές αποδοχές κάτω και από 830 ευρώ είναι αποτέλεσμα και της στρατηγικής της πλειοψηφίας, που συνειδητά υπονομεύει τους αγώνες των εργαζομένων και καθηλώνει με την υπογραφή της μισθούς και μεροκάματα.

Η Εκθεση καταγράφει ότι το 4% των εργαζομένων με σταθερή εργασία αορίστου χρόνου κινδυνεύει να περιπέσει σε καθεστώς φτώχειας (τα επίσημα όρια της φτώχειας είναι βέβαια συνειδητά υποτιμημένα). Το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 19% όταν η σχέση εργασίας είναι προσωρινή και ορισμένου χρόνου. Ο κίνδυνος φτώχειας είναι στο 26% για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση και στο 19% σε εργαζόμενους με απασχόληση μικρότερη από το πλήρες έτος.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι αυτή που «έχει βάλει το χεράκι της» για να εμπεδωθούν και να νομιμοποιηθούν όλες αυτές οι μορφές απασχόλησης, και μάλιστα στο όνομα της προστασίας των εργαζομένων από τις δήθεν απρόσωπες και ανεξέλεγκτες δυνάμεις της αγοράς. Ακόμα, η πλειοψηφία στήριξε και τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όταν σήμερα το ΙΝΕ διαπιστώνει ότι 7 στους 10 απασχολούμενους τέθηκαν και πάλι ως άνεργοι εκτός της αγοράς εργασίας, όταν έληξε το πρόγραμμα κατάρτισης ή επιδότησης των εργοδοτών.

Κι όμως, μετά απ' όλα αυτά, η πλειοψηφία, μέσω της Εκθεσης, εμφανίζεται υπέρμαχη της Στρατηγικής της Λισαβόνας που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Μια πολιτική που εναλλάξ εφαρμόζεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 στη χώρα μας από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και που μείωσε το μερίδιο της εργασίας ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 58% στο 44% το 2006.