Η γνώριμη εικόνα από την πολιτεία του Φεστιβάλ (εδώ από το 32ο)

Στην τελική ευθεία για την κορύφωση του Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ, δυο μόλις εβδομάδες πριν ανοίξει τις πύλες της η κόκκινη πολιτεία στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια για να υποδεχτεί δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους, σε μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν των 90 χρόνων του ΚΚΕ και των 40 χρόνων της ΚΝΕ, ο «Ρ» μίλησε με τον Θόδωρο Τζιαντζή, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για την πολιτική σημασία του Φεστιβάλ ως θεσμού, την ιδιαίτερη σημασία που αποκτά φέτος μέσα και από τη συνδιοργάνωσή του από το Κόμμα και τη Νεολαία. Το περιεχόμενο του Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ και πώς αυτό διαχέεται σε όλους τους χώρους, για να δέσει αρμονικά η πολιτική πρόταση εξουσίας του Κόμματος, η τιμή στα 90 χρόνια ηρωικής ιστορίας, με το αύριο, την πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ. Η πρωτοπόρα δράση και η πρωτοπόρα θεωρία ξεδιπλώνονται στο Φεστιβάλ, παρουσιάζονται πολύμορφα και εμπνέουν στην πάλη για το μέλλον μας, το σοσιαλισμό.

Από τις περσινές εκδηλώσεις

-- Το Φεστιβάλ, μέσα στα 34 χρόνια του, αναδείχτηκε σε μια μεγάλη μαζική γιορτή, στην οποία συναντιέται η ιδεολογία, η πολιτική, η δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ, με τις ανάγκες, τις αναζητήσεις, τις αγωνίες, την αμφισβήτηση και το ριζοσπαστισμό που έχει η νέα γενιά. Είναι μια συνάντηση γόνιμη, μια αμφίδρομη επικοινωνία του Κόμματος, της ΚΝΕ με τη νεολαία, που καταξιώθηκε μέσα στο χρόνο σαν ένα σημαντικό πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός. Είναι ένας θεσμός πλέον, που έχει παρελθόν, έχει παρόν και ασφαλώς έχει μέλλον. Το Φεστιβάλ κάθε χρονιά έχει το δικό του στίγμα, που συνδέεται με τις ιδιαίτερες πολιτικές εξελίξεις, τους αγώνες της νεολαίας, τους κοινωνικούς προβληματισμούς, που αναπτύσσονται βέβαια στο έδαφος της ταξικής πάλης.

Ολα τα Φεστιβάλ έχουν ένα κοινό υπόβαθρο. Την αντίθεση του ΚΚΕ, της ΚΝΕ στην προσπάθεια της αστικής τάξης να χειραγωγήσει, να υποτάξει την πολιτική συνείδηση της νεολαίας, να της επιβάλει μια στάση ζωής μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της. Εναν ατομισμό ρηχό, υποταγμένο στα στερεότυπα της αστικής προπαγάνδας.

Ολα τα Φεστιβάλ τα διαπερνά και τα ενώνει σαν κόκκινη κλωστή η προσπάθειά μας να χειραφετηθούν οι νέοι άνθρωποι, τα παιδιά της εργατικής τάξης, της λαϊκής οικογένειας από τα παραμύθια και τους μονόδρομους της αστικής τάξης. Ολα τα φεστιβάλ τα διαπερνά και τα ενώνει η κόκκινη κλωστή ότι τα προβλήματα και οι ανάγκες τους δεν μπορούν να λυθούν από τον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης, ότι το συμφέρον τους δεν είναι να κυνηγήσει κάποιος μόνος του την ατομική λύση μέσα στην κοινωνία με τους νόμους της ζούγκλας. Οτι μόνο μαζί με την εργατική τάξη, το λαό, μέσα στους λαϊκούς αγώνες, μέσα στη συλλογική προσπάθεια μπορεί να βρουν λύση τα προβλήματά της.

Στο πλαίσιο αυτής της διαχρονικής γραμμής, που και φέτος υπάρχει και εκφράζεται με το κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ: «90 χρόνια ΚΚΕ - 40 χρόνια ΚΝΕ. Πρωτοπόρα θεωρία, Πρωτοπόρα δράση για το μέλλον μας το σοσιαλισμό», το καινούριο είναι το εξής: Φέτος γιορτάζουμε τα 90 χρόνια του Κόμματος, γιορτάζουμε τα 40 χρόνια ύπαρξης και δράσης της ΚΝΕ δίπλα στο Κόμμα. Στο πλαίσιο αυτού του γιορτασμού, το Κόμμα και η ΚΝΕ όλο το προηγούμενο διάστημα έκαναν ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα, προβολής της επικαιρότητας του σοσιαλισμού, της ιστορικής προσφοράς της Οχτωβριανής Επανάστασης, προβολής της ιστορικής προσφοράς του ΚΚΕ, τον αναντικατάστατο ρόλο του, όπως και της ΚΝΕ δίπλα στο Κόμμα. Δουλεύτηκαν οι θέσεις του Κόμματος, εκδόθηκαν υλικά, διακηρύξεις, εκδίδεται το φωτογραφικό άλμπουμ με την ιστορία του Κόμματος, έγινε ταινία για την Οχτωβριανή Επανάσταση, ετοιμάζεται ταινία για την Ιστορία του Κόμματος που θα κυκλοφορήσει μέσα στο χώρο του Φεστιβάλ. Ακόμα, στο Φεστιβάλ θα κυκλοφορούν τρεις εκδόσεις του Κόμματος, τα Προγραμματικά Ντοκουμέντα, τα Πρακτικά της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ και το Λεύκωμα για τα 90 του χρόνια. Πάνω στην ίδια ρότα, το καινούριο είναι ότι ακόμα πιο ώριμοι (Κόμμα και ΚΝΕ), ακόμα πιο ολοκληρωμένα μπορούμε να δώσουμε γενικευμένη την ιστορική πείρα, να προβάλλουμε τη στρατηγική του Κόμματος, για τη λύση στα προβλήματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

-- Πώς εκφράζεται σε κάθε χώρο το κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ;

Εκφράζεται στον κεντρικό χώρο του Φεστιβάλ, με το συγκεκριμένο αφιέρωμα στα 90 χρόνια του ΚΚΕ και τα 40 χρόνια της ΚΝΕ. Με την έκθεση αντικειμένων από το αρχείο του Κόμματος, από τη δράση του στην Εθνική Αντίσταση, στο ΔΣΕ, στην παρανομία, τα υλικά που αναφέραμε και παραπάνω. Για παράδειγμα, στο χώρο της Παιδείας, με τη θεατροποιημένη προβολή των θέσεων και της δράσης του Κόμματος για τη Λαϊκή Παιδεία. Στο χώρο της Διεθνούπολης με τις συζητήσεις, με τις οχτώ θεατρικές παραστάσεις με κοινωνικό - πολιτικό περιεχόμενο, τα δεκάδες νεανικά ερασιτεχνικά σχήματα, το αφιέρωμα στο ρεμπέτικο, στην Αντίσταση, το αφιέρωμα για τις κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και την έκφρασή τους μέσα από το τραγούδι κ.ά.

Ασφαλώς οι τέσσερις μέρες του κεντρικού Φεστιβάλ δεν μπορούν να εκφράσουν όλο τον πλούτο των δυνατοτήτων μας. Καταγράφεται η ανάγκη να διευρύνονται οι δράσεις του Φεστιβάλ σ' όλο το χρόνο. Είναι ένα νέο στοιχείο που εξελίσσεται ιδιαίτερα φέτος με νέα ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, καλλιτεχνικές, πολιτιστικές παρεμβάσεις σε τόπους δουλειάς, αφιερώματα για την Οχτωβριανή Επανάσταση και την Αντίσταση, με μουσική - θέατρο - χορό. Είμαστε αισιόδοξοι για τη δυνατότητα δημιουργικής δράσης της νεολαίας έξω από τα εμπορικά κυκλώματα και τους σπόνσορες της πολιτιστικής βιομηχανίας.

Από τη συζήτηση με τον Θ. Τζιαντζή

-- Η παρουσίαση της ιστορικής προσφοράς του ΚΚΕ που εκφράζεται πολύμορφα στον κεντρικό χώρο του Φεστιβάλ, δεν εξαντλείται απλά και μόνο στους αγώνες, τις θυσίες, την ανιδιοτελή προσφορά για τα προβλήματα και τις λαϊκές ανάγκες. Εχει να κάνει και με τις νέες ιδέες, τις αξίες, τα ιδανικά, την ανυπότακτη δημιουργική στάση ζωής που φέραμε στην ελληνική κοινωνία διαχρονικά, κόντρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στα παλιά στρατοδικεία και τα σύγχρονα της νέας τάξης. Εχει να κάνει με τη διαχρονική προσπάθεια για σύνδεση του εργατικού κινήματος με τη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού, του μαρξισμού - λενινισμού, για την επιστημονική θεμελίωση και έκφρασή του καθημερινά στη ζωή και τη δράση. Ετσι, μέσα στην πράξη και τη δράση, με βάση την κοσμοθεωρία μας, να γινόμαστε ωριμότεροι, ικανότεροι, αποτελεσματικότεροι στην αποστολή μας.

Η Ιστορία του Κόμματος, τα 90 χρόνια μας, τα 40 χρόνια της ΚΝΕ, η γενίκευση της πείρας μας δεν αποτελούν ένα είδος για μουσειακή παρουσίαση. Η ιδεολογία μας, η πολιτική μας, η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος, επιβεβαιώνεται όχι μόνο από το ιστορικό παρελθόν μας αλλά στο παρόν, μέσα στην πράξη και τη δράση για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

Για παράδειγμα, τα προβλήματα είναι δεδομένα, οξύνονται, πολλαπλασιάζονται. Παραδείγματα, εικόνες τρανταχτές, για τη χώρα μας και τον κόσμο υπήρχαν και θα υπάρχουν. Τα «χρυσά κουτάλια» της ΕΟΚ παλιότερα, η λογική του ευρωμονόδρομου σήμερα, έχουν δεχτεί ένα ισχυρό χτύπημα στη λαϊκή συνείδηση. Αυτό έρχεται από το παρελθόν του Κόμματος, έχει παρόν και μέλλον, κόντρα στο δικομματισμό, τη συναίνεση και την ευρωλαγνεία των άλλων κομμάτων. Γνωρίζουμε ότι τα πάντα υποτάσσονται στα πλαίσια του καπιταλισμού στο καπιταλιστικό κέρδος. Εκφράζεται στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Τέχνη, στον αθλητισμό, στο σύγχρονο δουλεμπόριο που εμπορεύεται τη δυστυχία των ανθρώπων που γεννά ο καπιταλισμός. Η ζωή καθημερινά καταγράφει ότι οι ανατροπές του σοσιαλισμού δεν έφεραν το τέλος της ταξικής πάλης, το τέλος της Ιστορίας, ούτε το τέλος της μαρξιστικής - λενινιστικής κοσμοθεωρίας, όπως πολλοί προέβλεψαν. Και εδώ έχουμε πολλά να καταθέσουμε. Η ταξική πάλη οξύνεται, αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο. Ο χαρακτήρας της εποχής μας παραμένει εποχή περάσματος από το κατώτερο στο ανώτερο κοινωνικό σύστημα, από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Η αναγκαιότητα αυτή έρχεται από τους σύγχρονους όρους ζωής της εργατικής τάξης, του λαού σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας. Για παράδειγμα, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων σήμερα είναι εφικτή, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνικής, και όμως καθημερινά βουλιάζουμε στο νέο εργασιακό μεσαίωνα, στους πολέμους, στην πείνα, στις αρρώστιες κλπ, σε όλα τα «επιτεύγματα» του καπιταλιστικού κόσμου. Εδώ πολλά είναι τα στοιχεία, πολλά είναι τα παραδείγματα και έχουμε πολλά να καταθέσουμε στο Φεστιβάλ. Δε φτάνουν όμως οι διαπιστώσεις, αλλά το βασικό είναι η διέξοδος.

Καταγράφεται καθημερινά η ανάγκη, η οργάνωση της εργασίας και της παραγωγής να έχει στόχο όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, αλλά την ικανοποίηση των διευρυμένων αναγκών των εργαζομένων. Και μαζί η ανάγκη τα μέσα παραγωγής να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να λύσει η κοινωνία, η εργατική τάξη και η νεολαία με τον αγώνα της και ασφαλώς για να γίνει χρειάζεται να διαμορφώσει τη δική της πολιτική εξουσία.

Ολα αυτά και άλλα πολλά είναι στοιχεία που θεμελιώνουν την αντίληψή μας για την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.

Ουσιαστικό στοιχείο του Φεστιβάλ δεν είναι μόνο η ντοκουμενταρισμένη προβολή αυτών των παραπάνω θέσεων, των επιχειρημάτων μας σε σχέση με τα προβλήματα και τη διέξοδο. Μαζί με τα παραπάνω, ουσιαστικό στοιχείο του είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η νεολαία να μην είναι απλώς θεατές, παρατηρητές, καταναλωτές μηνυμάτων και πολιτιστικών προγραμμάτων, έστω και με πολιτικό - ιδεολογικό μήνυμα. Βασική επιδίωξή μας είναι η ενεργή συμμετοχή της νεολαίας στο σχεδιασμό, στο στήσιμο, στην κατασκευή, σε όλη τη λειτουργία, με βάση τις ανάγκες της, χωρίς να υποτιμιέται το αναγκαίο στοιχείο της πολιτικής πάλης, της ιδεολογικής αντιπαράθεσης για να γίνει κύρια της ζωής και της τύχης της.

Είμαστε περήφανοι γιατί αυτό το ποιοτικό στοιχείο του Φεστιβάλ, της συμμετοχής, της δημιουργικής στάσης ζωής, σε όλη την ιστορική διαδρομή του ενισχύεται και σήμερα αποκτά νέα ποιοτικά στοιχεία που φιλοδοξούμε να εκφραστούν στο φετινό Φεστιβάλ.

-- Η απόφαση να γίνει ένα Φεστιβάλ από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ πάρθηκε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος για τη νεολαία. Πώς συνδέεται και πώς συμβάλλει η συνδιοργάνωση του Φεστιβάλ στους στόχους και τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης;

-- Πάντα το Κόμμα συμμετείχε, στήριζε, βοηθούσε στη διοργάνωση του Φεστιβάλ, στις συζητήσεις, στις διάφορες λειτουργίες του και με κορυφαία στιγμή την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το ξεχωριστό φέτος είναι η ευθύνη που αναλαμβάνει πιο άμεσα το Κόμμα να ανοιχτεί στη νεολαία, να επικοινωνήσει μαζί της με βάση τις θέσεις του, την πείρα του. Η συνδιάσκεψη υπογράμμισε την ανάγκη η εργατική τάξη, ο λαός να φέρουν στο κέντρο της προσοχής του αγώνα τους τα οξυμένα προβλήματα της νεολαίας, της αυριανής κοινωνίας. Η νεολαία δεν μπορεί να λύσει μόνη της τα προβλήματα έξω από το πεδίο της ταξικής πάλης με τη συμμετοχή της εργατικής τάξης και του λαού. Αυτό το καθήκον πέφτει στο Κόμμα. Είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του, ανεξάρτητα από την αναγκαία αυτοτελή παρουσία και δράση της ΚΝΕ. Με τη συνδιοργάνωση, για φέτος μόνο, συμβολικά υπογραμμίζουμε την υποχρέωσή μας και τη θέλησή μας να ανεβάσουμε την ικανότητα και την επάρκειά μας στον αγώνα μαζί με την ΚΝΕ για τη ζωή της νεολαίας.

Στο πλαίσιο της συνδιοργάνωσης του φετινού Φεστιβάλ μια ακόμη διάσταση είναι να απευθυνθεί το Κόμμα σε ηλικιακές κατηγορίες που δυσκολεύεται αντικειμενικά από τη θέση της η ΚΝΕ να επικοινωνήσει, τις ηλικίες πάνω από τα 30, νέες μητέρες, νέα ζευγάρια, νέες οικογένειες, άνθρωποι που είναι με το ένα πόδι μέσα στην παραγωγική διαδικασία και εν πάση περιπτώσει δεν είναι στο άμεσο πεδίο δράσης της ΚΝΕ.

Με αισιοδοξία δίνουμε τη μάχη του εισιτηρίου, πιστεύουμε στην ανταπόκριση της νεολαίας και επιμένουμε: Τα δικαιώματα και οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας απαιτούν ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική.

Καλούμε τη νεολαία να παλέψει μαζί με την εργατική τάξη, το λαό, για να ζήσει και να δημιουργήσει μια καλύτερη κοινωνία. Το ΚΚΕ στέκεται - όπως σε όλη τη μακρόχρονη πορεία του - δίπλα τους, με πίστη στη δυνατότητα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Με τη δράση μας και την πρωτοπόρα θεωρία μπορούμε να ανοίξουμε αυτό το δρόμο.