Κυριακή 31 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΔΕΘ 2008
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΔΕΘ
Σε γραμμή στρατηγικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο

Οσο θα ενισχύεται το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τόσο οι εργαζόμενοι θα κερδίζουν έδαφος στην αναμέτρηση με την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία των εργοδοτών

Σε μια βδομάδα από σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, διά του πρωθυπουργού, θα ανακοινώνει στα εγκαίνια της ΔΕΘ την οικονομική πολιτική για την επόμενη χρονιά. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν καμιά αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει έστω και το ελάχιστο μέτρο που να είναι σε θέση να αντιστρέψει τη διαχρονική πραγματικότητα που βιώνουν, είτε τώρα, είτε προηγούμενα, με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Το αντίθετο μάλιστα. Οι πρωθυπουργικές ανακοινώσεις θα σημάνουν ένα νέο γύρο στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση, με στόχο το μονοπωλιακό κεφάλαιο να κερδίσει περισσότερο «ζωτικό χώρο» σε σχέση με τα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους εκπροσώπους των εργοδοτών και τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, τη βδομάδα που μας πέρασε, επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας το παραπάνω συμπέρασμα.

Ενδεικτική μόνο των κυβερνητικών προθέσεων είναι η κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου την περασμένη Πέμπτη. Στο στόχαστρο μπαίνουν απροκάλυπτα οι μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, την ίδια ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο πετυχαίνει μείωση της φορολογίας κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες μέχρι το 2014. Χαμένα βγαίνουν συνολικά τα λαϊκά στρώματα με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα. Αυτή είναι η μια πλευρά. Την άλλη την περιέγραψαν τα κυβερνητικά στελέχη με κυνισμό στους συνδικαλιστές κατά τις πρόσφατες συναντήσεις τους.

Ισχυρές δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται προκλητικά ότι η πολιτική της αποδίδει προς όφελος των εργαζομένων και ότι οι αριθμητικοί δείκτες που σχετίζονται με την καπιταλιστική ανάπτυξη ευημερούν. Ενοχοποιεί τη «διεθνή κρίση» για τα δεινά στην καθημερινότητα της εργατικής λαϊκής οικογένειας και στη βάση αυτή οξύνει την προπαγάνδα για «δημοσιονομική πειθαρχία» και ένταση της πολιτικής της λιτότητας και της ακρίβειας.

Γι' αυτό και ανακοινώνει συνέχιση της αντιασφαλιστικής πολιτικής, με επίκεντρο τις ενοποιήσεις των Ταμείων και τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Γι' αυτό προλειαίνει το έδαφος ώστε να ανοίξει για μια ακόμη φορά το Ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων. Γι' αυτό με το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο «περνάει» διατάξεις, σχετικά με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, βαθιά αντιδραστικές και αντιεπιστημονικές, που θα επιδεινώσουν τις ήδη πενιχρές παροχές και θα υποχρεώσουν σε νέα αφαίμαξη τα λαϊκά στρώματα.

Οι δεσμεύσεις της ΝΔ απέναντι στο κεφάλαιο είναι ισχυρότατες. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο επιχειρεί να εμφανιστεί ότι διαφοροποιείται από την κυβέρνηση, για αντιπολιτευτικούς και μόνο λόγους. Γι' αυτό και τα περιθώρια αυτής της ψευτοαντιπολίτευσης είναι δοσμένα και περιορισμένα. Το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί τη στρατηγική που καθορίζει την πολιτική της ΝΔ. Πολύ περισσότερο, έρχεται να υπερθεματίσει σε προτάσεις για τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων στη βάση αυτής ακριβώς της στρατηγικής.

Γι' αυτό υπερασπίζεται την αύξηση του ενός ευρώ που υπέγραψαν οι εκπρόσωποί του στη ΓΣΕΕ, μαζί με τους συνδικαλιστές της ΝΔ. Γι' αυτό και η απάντηση στην πολιτική της λιτότητας δεν είναι το αίτημα για μισθούς στο ύψος των πραγματικών αναγκών, αλλά η συγκάλυψή της με αμφίβολα «επιδόματα», προκειμένου να κουκουλωθεί η ακραία φτώχεια. Η στρατηγική που υπηρετεί τη μεγαλοεργοδοσία, και δουλεύει για την αύξηση της κερδοφορίας της, έχει στη μια όψη της την κυβερνητική πολιτική και στην άλλη το έργο και τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Σ' όποια πλευρά κι αν «κάτσει» το νόμισμα, χαμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Εχουν δώσει εξετάσεις

Είναι δεδομένο ότι η επέλαση σε βάρος των εργαζόμενων δεν πρόκειται να σταματήσει με πολιτική απόφαση των δυο βασικών πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, ούτε βέβαια με τις διαχειριστικές προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αν σήμερα υπάρχει κάτι που μπορεί να φρενάρει τα σχεδιαζόμενα μέτρα, να οδηγήσει στην κατάργηση αντιλαϊκών νόμων και να ανοίξει τοι δρόμο για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αυτό δεν είναι άλλο από την ένταση της ταξικής πάλης. Γι' αυτό και μπροστά στον επόμενο αγωνιστικό σταθμό, που είναι οι κινητοποιήσεις για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, οι εργαζόμενοι έχουν να κάνουν σοβαρή επιλογή μεγάλης πολιτικής ευθύνης: Με ποια γραμμή πάλης;

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει δώσει εξετάσεις. Πήρε και παίρνει άριστα από το κεφάλαιο. Για τις συμβάσεις του αίσχους που υπογράφει. Για τη στάση συναίνεσης σε κορυφαία ζητήματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το Ασφαλιστικό, οι αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, την Υγεία, στο Εργατικό Δίκαιο, οι απολύσεις, τα λουκέτα στα εργοστάσια. Για την αποδοχή και στήριξη της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας, την ενίσχυση της λογικής του ευρωμονόδρομου. Στρατηγικά, οι θέσεις και το πλαίσιό συνθέτουν το έτερο ήμισυ του «κοινωνικοεταιρισμού», που οι ίδιοι οι εργοδότες και τα κόμματά τους θέσπισαν και ενισχύουν.

Η συνδικαλιστική πλειοψηφία είναι ακίνδυνη για το κεφάλαιο. Και γι' αυτό ακριβώς είναι επικίνδυνη για τους εργαζόμενους. Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η ίδια η πλειοψηφία που καταδίκασε τους εργαζόμενους σε αυξήσεις του ενός ευρώ, κόπτεται σήμερα για την ακρίβεια και ζητάει «επίδομα» 1.000 ευρώ για όσους βρίσκονται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Ακόμα: Στην περίπτωση των εργαζομένων στο Λαναρά έκανε τα αδύνατα δυνατά για να εξασφαλίσει νέα χρηματοδότηση στο μεγαλοεργοδότη, ακολουθώντας τον μπούσουλα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που μπουκώνουν το κεφάλαιο με επιδοτήσεις για να αυξάνει την κερδοφορία του. Για τις καμπάνες των απολύσεων που ήδη χτυπάνε σε εργοστάσια του ομίλου έχει τεράστιες ευθύνες και η ΓΣΕΕ.

Αυτήν την πλειοψηφία στηρίζει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας και σαν κόμμα προτάσεις «ανακούφισης» των λαϊκών στρωμάτων στα όρια της διαχείρισης και χωρίς να αμφισβητεί τον καπιταλιστικό ευρωμονόδρομο, χωρίς να θίγει τον πυρήνα της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η στρατηγική τους, όλων μαζί και του καθενός ξεχωριστά, έχει δοκιμαστεί χρόνια τώρα και έχει δείξει τα αποτελέσματά της: Ενας στους δυο εργαζόμενους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ παίρνει μέσο μεροκάματο λιγότερο από 14 ευρώ, ενώ μόνο ένας στους τρεις παρέμεινε να δουλεύει με πλήρη απασχόληση. Το πετσόκομμα των ΒΑΕ βρίσκεται σε εξέλιξη, το ίδιο και η επίθεση στο εισόδημα, την Παιδεία, την Υγεία και τα άλλα μέτωπα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα από την κυριαρχία του ενιαίου πολιτικού και συνδικαλιστικού μετώπου που προωθεί, στηρίζει ή δεν αμφισβητεί τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Απάντηση με το ΠΑΜΕ

Υπάρχει απάντηση; Υπάρχει! Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το πλαίσιό του. Η συμμαχία της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Η σύγκρουση με τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής, η ανάπτυξη διεκδικητικών αγώνων με επιθετικά αιτήματα, βγαλμένα από τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Η ένταση της πάλης για την ανατροπή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτό το πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης παρουσιάζει το ΠΑΜΕ την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη. Μ' αυτό το πλαίσιο θα διαδηλώσουν χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι το επόμενο Σάββατο από την πλατεία ΧΑΝΘ. Αυτό το πλαίσιο θα μπει από την επόμενη κιόλας μέρα σε πλατιά συζήτηση, στους τόπους δουλειάς με τους εργαζόμενους.


Περ. Κ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ