«Είμαστε όλοι ενήλικες». Αυτό ήταν το σχόλιο της Π. Δεβετζή για το ζήτημα ντόπινγκ της Φ. Χαλκιά. Και έσπευσαν «ΤΑ ΝΕΑ» να υπερθεματίσουν σε κεντρικό τους άρθρο χθες για την «ατομική ευθύνη του αθλητή» που, όπως γράφουν, «παραμένει το πιο σημαντικό στην υπόθεση της παράνομης χρήσης των αναβολικών». Φυσικά ο ίδιος ο αθλητής που ντοπάρεται δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ομως αν μείνουμε μόνο εκεί θα μείνει στο απυρόβλητο η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, που γεννά τον αθέμιτο ανταγωνισμό, που μεταφέρει τις οικονομικές συγκρούσεις των πολυεθνικών για τα κέρδη στους αγωνιστικούς χώρους. Πάνω σε αυτή τη βάση διαμορφώνεται και η συνείδηση, το ήθος του αθλητή. Επιδόσεις με κάθε μέσο, με κάθε κόστος.

Μέσα από τη βαθιά εμπορευματοποίησή του ο αθλητισμός βρίσκεται σε σήψη. Ταυτίζεται με τον πρωταθλητισμό, το θέαμα και η προσπάθεια με τις επιδόσεις. Στην τρελή κούρσα των κερδών, ο αθλητισμός αντιμετωπίζεται σαν μέσο πλουτισμού. Η υποβάθμιση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, η εγκατάλειψη των αθλητών από το κράτος, η «υιοθεσία» αθλητών από τα μονοπώλια, είναι εκείνες οι συνθήκες που κάνουν τις αθλητικές επιδόσεις «ατομική υπόθεση» του κάθε αθλητή - επαγγελματία, που επιδιώκει να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής του, αλλά και να φανεί «αντάξιος» των πολυεθνικών που επένδυσαν σε αυτόν, να εξασφαλίσει νέα χορηγία.