Κυριακή 17 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 15
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
«Αντίβαρο» στις γιορτές των αστών

Οι «Σπαρτακιάδες» αποτέλεσαν την απάντηση των εργατών στους αστούς για το τι εστί πραγματικά αθλητισμός (φωτ. από την 1η «Σπαρτακιάδα» στη Μόσχα το 1928)
Οι «Σπαρτακιάδες» αποτέλεσαν την απάντηση των εργατών στους αστούς για το τι εστί πραγματικά αθλητισμός (φωτ. από την 1η «Σπαρτακιάδα» στη Μόσχα το 1928)
Οι «Σπαρτακιάδες» ήταν αθλητικοί εργατικοί αγώνες που διεξάγονταν προς τιμήν του «Σπάρτακου». Ας σημειωθεί ότι ήδη προς το τέλος του 19ου αιώνα υπήρξε η ανάπτυξη των εργατικών αθλητικών συλλόγων, όπου δημιουργήθηκε η δυνατότητα ενασχόλησης με τον αθλητισμό και μάλιστα οργανωμένα. Επίσης οργάνωναν και δικά τους πρωταθλήματα, σε αντίθεση με τα πρωταθλήματα των συλλόγων της αστικής τάξης. Για παράδειγμα, στην Αγγλία και στο πολύ δημοφιλές άθλημα του ράγκμπι γεννήθηκαν δυο Ενώσεις που διεξήγαγαν τα δικά τους πρωταθλήματα. Αυτή των αστών με την ονομασία «Λιγκ» και η άλλη των εργατών με την επωνυμία «Γιούνιον». Το στοιχείο του συλλογικού αγώνα, της άμιλλας και όχι του ανταγωνισμού, της αλληλοβοήθειας και της αλληλεγγύης κυριαρχούν ως αξίες του εργατικού αθλητικού κινήματος, περνούν σ' αυτό ως αξίες της εργατικής τάξης.

Μετά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν και στον αθλητισμό μετά την επικράτηση της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία. Ετσι το 1921 ιδρύεται η Κόκκινη Αθλητική Διεθνής, με έδρα τη Μόσχα. Σημειώνεται μάλιστα ότι στους αγώνες του 1925 και εντασσόμενη σε μια γενικότερη οπορτουνιστική επίθεση προς την επιτυχία της Οκτωβριανής Επανάστασης η Κόκκινη Αθλητική Διεθνής είχε αποκλειστεί από τους διοργανωτές (τα οπορτουνιστικά σοσιαλιστικά κόμματα της εποχής που ανήκαν στη Β' Διεθνή) των πρώτων εργατικών αγώνων του 1925 στη Γερμανία.

Το 1928 διοργανώθηκαν στη Μόσχα διεθνείς εργατικοί αθλητικοί αγώνες, η πρώτη διεθνής αθλητική «Σπαρτακιάδα». Πήραν μέρος 7.000 αθλητές, ανάμεσά τους και 600 αθλητές από 17 καπιταλιστικές χώρες. Οργανώθηκαν 22 αθλήματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν αγώνες δρόμου, γυμναστικής, κολύμβησης, ποδοσφαίρου, μπάσκετμπολ, ποδηλασίας και σκοποβολής. Αλλά δεν ήταν μόνο αθλητικοί αγώνες. Συνδύαζαν το καθαρά αθλητικό μέρος με την Τέχνη και τον Πολιτισμό, αλλά και μηχανοκίνητο αθλητισμό. Ετσι διεξήχθησαν και αγώνες ποίησης, παραδοσιακής μουσικής από ερασιτεχνικά συγκροτήματα, χορού, αλλά και αγώνες μοτοσικλέτας και αυτοκινήτου. Η ΕΣΣΔ είχε οργανώσει τέτοιους αγώνες, αλλά μόνο με συμμετοχή των λαών που ζούσαν στο έδαφός της, στα 1923.

Το 1935 και με δεδομένη τη γενικότερη πολιτική κατάσταση, όπου τα σύννεφα του φασισμού και του πολέμου αρχίζουν να μαζεύονται πάνω από την Ευρώπη, υπογράφεται από την Κόκκινη Αθλητική Διεθνή και τη Σοσιαλιστική Διεθνή Ενωση Φυσικής Αγωγής ανοιχτή πρόσκληση προς τους αθλητές όλου του κόσμου να μη συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, που η ΔΟΕ επέλεξε να γίνουν στην πρωτεύουσα της Γερμανίας του Χίτλερ, το Βερολίνο.

Στην Ισπανία, όπως και στη Γαλλία αργότερα, δημιουργούνται κυβερνήσεις του Λαϊκού Μετώπου. Το Λαϊκό Μέτωπο στην Ισπανία αποφάσισε τη διοργάνωση Εργατικής Ολυμπιάδας στη Βαρκελώνη. Αλλά η ανατροπή του Λαϊκού Μετώπου από το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο και η έναρξη του εμφυλίου πολέμου δεν επέτρεψε τη διεξαγωγή αυτής της Εργατικής Ολυμπιάδας από την Κόκκινη Αθλητική Διεθνή και τη Σοσιαλιστική Διεθνή Ενωση Φυσικής Αγωγής. Αυτή έγινε στην Αμβέρσα το 1937. Συμμετείχαν 27.000 εργάτες από 17 καπιταλιστικές χώρες και την ΕΣΣΔ. Ηταν η τελευταία Εργατική Ολυμπιάδα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ