Κυριακή 3 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι εξελίξεις στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία

Η πορεία της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και της ναυτιλίας καθορίζεται κατά κανόνα από την οικονομική ανάπτυξη και το παγκόσμιο εμπόριο.

Η οικονομική επιβράδυνση στις ΗΠΑ, γενικότερα στις ευρωπαϊκές αναπτυγμένες χώρες, επιδρά στο διεθνές εμπόριο και τις μεταφορές. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), το παγκόσμιο εμπόριο από αύξηση 8,5% που σημείωσε το 2006, έπεσε στο 5,5% το 2007, λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης των αναπτυγμένων χωρών.

Η πρόβλεψη του ΠΟΕ για το 2008 είναι: Παγκόσμια ανάπτυξη 2,6% και αύξηση του διεθνούς εμπορίου κατά 4,5%.

Ωστόσο, η ναυλαγορά, οι τιμές κατασκευής νεότευκτων και οι τιμές πώλησης μεταχειρισμένων («2nd hand» - «δεύτερο χέρι») πλοίων διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα και αυτό τροφοδοτεί και τις παραγγελίες νέων πλοίων, με τους Ελληνες εφοπλιστές να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο και το 2008.

Ο εμπορικός στόλος με σημαίες των χωρών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου σε σχέση με τον παγκόσμιο εμπορικό στόλο

Ο εμπορικός στόλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιλαμβάνει πλοία εγγεγραμμένα στα νηολόγια των 27 κρατών - μελών της ΕΕ και της Νορβηγίας, της Ισλανδίας και του Γιβραλτάρ, με 9.732 πλοία - 181.668.000 gt, που αντιστοιχεί στο 23,6% της παγκόσμιας χωρητικότητας. To 40,4% περίπου της παγκόσμιας χωρητικότητας ανήκει σε εταιρείες εγκαταστημένες σε χώρες του ΕΟΧ, ενώ το 50% των πλοίων αυτών των εταιρειών είναι νηολογημένα σε σημαίες ευκαιρίας, έτσι ώστε οι εφοπλιστές να αποκομίζουν τεράστια υπερκέρδη από την εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων φτηνότερων ναυτεργατών και από το φορολογικό παράδεισο αυτών των χωρών.(Πίνακας 1)


Οι εξελίξεις στον ελληνόκτητο εμπορικό στόλο

Ο ελληνόκτητος εμπορικός στόλος συνέχισε την ανοδική πορεία, σημειώνοντας μεγάλη αύξηση το 2007, φτάνοντας σε σημείο ρεκόρ, τάση που συνεχίζεται και το 2008.

Την περίοδο 1988 - 2008 ο ελληνόκτητος στόλος αυξήθηκε κατά 1.686 πλοία (67,8%), 175.881.793 dwt (206,8%) ή 107.330.256 gt (227,1%)!!! Παραμένει στην πρώτη θέση με το 8,7% σε αριθμό πλοίων (8,5% το 2007), το 14.1% σε GT (14.0% το 2007) και 16.4% σε DWT (16.5% το 2007) της παγκόσμιας ναυτιλίας.

Τα πλοία του ελληνόκτητου στόλου είναι εγγεγραμμένα στα νηολόγια 48 χωρών και το 68% είναι με σημαίες ευκαιρίας.

Τα κέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών μόνο για το 2004 ήταν 20 δισ. δολάρια!!(Πίνακας 2)

Η χρηματοδότηση της
ελληνόκτητης εμπορικής ναυτιλίας

Από τον 2ο πίνακα προκύπτει ότι τα τελευταία 7 χρόνια υπάρχει σταθερή αύξηση στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια δανεισμού στην ελληνική αγορά. Το συνολικό χαρτοφυλάκιο εκτινάχτηκε από 36,112 δισεκατομμύρια δολάρια το 2005, στα 46,387 δισεκατομμύρια δολάρια το 2006 - ετήσια αύξηση 28.45% - και στα 66,941 δισεκατομμύρια δολάρια - αύξηση 44,31% - το 2007, σημειώνοντας νέο ρεκόρ!!!


Οι ελληνικές τράπεζες το 2007 αύξησαν το χαρτοφυλάκιό τους στην ελληνόκτητη ναυτιλία κατά 115,59%, με επενδύσεις 15,840 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η αξία του παγκόσμιου εμπορικού στόλου το 2008 ανέρχεται σε 1,036 τρισ. δολάρια περίπου και αντίστοιχα η αξία του ελληνόκτητου στόλου σε 150 δισ. δολάρια. Αν υπολογιστούν οι παραγγελίες των νεότευκτων πλοίων - αξίας 50 δισ. δολαρίων - το συνολικό ποσό της αξίας του ελληνόκτητου στόλου ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 200 δισ. δολαρίων περίπου!!(Πίνακας 3)

Η πορεία της ναυλαγοράς και της τιμής αγοράς και πώλησης πλοίων

Η ανοδική πορεία της ναυλαγοράς με αφετηρία το Φθινόπωρο του 2002 συνεχίζεται για έξι χρόνια με μικρές διακυμάνσεις. Το 2007 καταρρίφθηκαν όλα τα παλιά ρεκόρ στους ναύλους, στην αγορά πλοίων χύδην φορτίου, στις τιμές των μεταχειρισμένων πλοίων, στις παραλαβές νεότευκτων από τα ναυπηγεία και στις επενδύσεις σε πλοία.

Στα μέσα του Μάη 2008 ο βασικός δείκτης της ναυλαγοράς Baltic Dry Index (BDI) κατέγραψε νέο «ιστορικό» ρεκόρ φθάνοντας τις 11.459 μονάδες.

Η ναυλαγορά εκτινάχτηκε στα ύψη σε όλες τις κατηγορίες πλοίων. Ο ημερήσιος ναύλος στα μεγάλα πλοία χύδην φορτίου και τα «Capesize» (180.000 dwt), από 60.000 - 80.000 δολάρια την περίοδο 2004 - 2006, στα μέσα του Μάη 2008 εκτινάχτηκε στα 203.520 δολάρια!!! Ανάλογη είναι η εξέλιξη και στα πλοία τύπου «panamax», τα οποία ναυλώνονται με 84.637 δολάρια την ημέρα, ενώ πριν ένα χρόνο ήταν 50.181 δολάρια, και ακολουθούν τα πλοία «handy carriers» με ημερήσια ναύλωση 65.371 δολάρια, έναντι 44.879 δολάρια το 2007.


Με βάση τα στοιχεία της γραμματείας της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD 2007) την περίοδο 2000 - 2006 διαπιστώνεται κατακόρυφη αύξηση κατά 97,6% της τιμής των νεότευκτων δεξαμενοπλοίων 110.000 dwt, από 41 εκατ. δολάρια στα 81 εκατ. δολάρια και αύξηση κατά 224,0% της τιμής πώλησης των μεταχειρισμένων πλοίων Χύδην Ξηρού Φορτίου 170.000 dwt, από 25 εκατ. στα 81 εκατ. δολάρια.

Ο γενικός δείκτης της ναυλαγοράς έχει σταθεροποιηθεί σε απροσδόκητα υψηλά επίπεδα στις 10.000 περίπου μονάδες, ενώ υπάρχει έντονη κινητικότητα στις αγοραπωλησίες πλοίων, των οποίων οι τιμές παραμένουν αυξημένες.

Ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία

Η αντεργατική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων, προνομιακές επιδοτήσεις προς τους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους στα ναυπηγεία των Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Φιλανδίας, κ.ά. - ο συμβιβασμός των καπιταλιστών στα πλαίσια του ΠΟΕ μεταξύ ΕΕ, ΗΠΑ και των ασιατικών χωρών για την εκμετάλλευση φτηνότερου εργατικού δυναμικού, καθώς και οι ανατροπές στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες στις αρχές της δεκαετίας του 1990, επέδρασαν καθοριστικά στη στρατηγική του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στο ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα.

Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στην ΕΕ περιλαμβάνει 309 ναυπηγεία που πλαισιώνονται από 9.000 εταιρείες ανεφοδιασμού. Από αυτά, 150 μεγάλα ναυπηγεία δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια αγορά για την κατασκευή μεγάλων εμπορικών πλοίων.

Τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία αντιπροσωπεύουν το 20% περίπου της παγκόσμιας ναυπηγικής ικανότητας και συμμετέχουν με το 8% - 9% της ετήσιας παγκόσμιας κατασκευής νέων πλοίων.

Τα ευρωπαϊκά μονοπώλια στο ναυπηγικό τομέα και οι προμηθευτές τους κυριαρχούν στους κλάδους της αγοράς κατασκευής τουριστικών -επιβατικών πλοίων, στα μικρά εμπορικά πλοία, τα πλοία ειδικών χρήσεων, τα σκάφη αναψυχής και τα πολεμικά πλοία νέας υψηλής τεχνολογίας.

Οι αλλαγές στις μεθόδους παραγωγής στα ναυπηγεία έγιναν με χιλιάδες απολύσεις και εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων.

Η μείωση της απασχόλησης στα ευρωπαϊκά ναυπηγεία, στον τομέα ναυπήγησης νεότευκτων πλοίων, είναι 348.024 θέσεις εργασίας ή 80,4%, από 432.988 εργαζόμενους το 1975, σε 84.864 εργαζόμενους το 2004!!

Η μείωση ήταν στην Ελλάδα (-68,8%), στη Γαλλία (-91,3%), στην Πολωνία (-57,2%) και στην Πορτογαλία (-88,4%), στην Ισπανία (-88,1%), στην Αγγλία (-87,5%), στη Δανία (-83,6%), στην Ιταλία (-78,6%), στη Γερμανία (-78,3%), στην Ολλανδία (-76,2%), στη Φινλανδία (-73,3%).

Στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία των χωρών της «Κοινότητας των Ευρωπαϊκών Ναυπηγείων» (CESA) συνολικά απασχολούνται για νέες κατασκευές, επισκευές και διαλύσεις πλοίων 135.000 εργαζόμενοι περίπου.

Παγκόσμια Ναυπήγηση - Μελλοντική Προσφορά Χωρητικότητας

Την 1/1/2008, το βιβλίο παραγγελιών για τα εμπορικά πλοία προσμετρούσε 8.887 πλοία, με 520,2 εκατομμύρια dwt.

Το 2007, έγιναν 5.044 παραγγελίες ναυπηγήσεων για συνολικά 292,5 εκατομμύρια dwt, σημειώνοντας αύξηση 73% σε σχέση με το 2006.

Οι νέες ναυπηγήσεις που είναι προς παράδοση τα επόμενα χρόνια θα αυξήσουν σημαντικά τη χωρητικότητα του παγκόσμιου εμπορικού στόλου. Συνολικά, η χωρητικότητα προς παραγγελία αντιπροσωπεύει το 48% του σημερινού εμπορικού στόλου.

Η μελλοντική υπερπροσφορά χωρητικότητας του παγκόσμιου εμπορικού στόλου αποτελεί σοβαρό ζήτημα που θα επιδράσει στη ναυλαγορά, στις τιμές κατασκευής νεότευκτων και στην πώληση των μεταχειρισμένων πλοίων, γενικότερα στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και στη ναυτιλία.

Η κατανομή των ναυπηγήσεων σε παγκόσμια κλίμακα

Σύμφωνα με το βιβλίο παραγγελιών την 1/1/2008, η Νότια Κορέα παρέμεινε πρώτη στον κόσμο με 67,3 εκατομμύρια cgt - 36,6% του συνολικού παγκόσμιου βιβλίου παραγγελιών - με την Κίνα να ακολουθεί με 54,2 εκατομμύρια cgt (29,5%) και την Ιαπωνία με 31,6 εκατομμύρια cgt (17,2%). Η Ινδία, με μερίδιο αγοράς 1,20% και το Βιετνάμ με 1,17%, συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα. Στη συνέχεια ακολουθούν οι χώρες της Κοινότητας Ευρωπαϊκών Ναυπηγείων (CESA) με 8% και άλλες χώρες που συνολικά αντιπροσωπεύουν το 9% της χωρητικότητας των νεόκτιστων πλοίων.

Καμία παραγγελία για την κατασκευή νεότευκτου πλοίου πάνω από 1.000gt δεν έχει γίνει σε ναυπηγείο της χώρας μας τα τελευταία 3 χρόνια.

Ετσι, ενώ σε διεθνή κλίμακα κατασκευάζονται χιλιάδες πλοία, στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια της ΕΕ, η ελληνική ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία έχει συμπληρωματικό ρόλο, δουλειά «φασόν» αποκλειστικά για επισκευές και αντικαταστάσεις ελασμάτων των πλοίων.

Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στην Ελλάδα

Η εφαρμογή της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της ΕΕ το 1986 που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, εφοπλιστές πυροδότησε μεγάλες αναδιαρθρώσεις, μέσα από τις οποίες ο τομέας εισήλθε σε μια περίοδο ιδιωτικοποίησης των κρατικών ναυπηγείων και συνεχόμενης ταχείας συρρίκνωσης της παραγωγής, με χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προκλητική αξιοποίηση λιμενικών υποδομών των «Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά» ως Σταθμού Μεταφοράς Εμπορευματοκιβωτίων από μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές.

Η ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων και συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική, ο ευρωμονόδρομος της ΕΕ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου αποδεικνύεται επικίνδυνος για τα δικαιώματα των εργαζομένων και συνολικά για το μέλλον των ναυπηγείων στην Ελλάδα.

Ναυπηγική δραστηριότητα και αγοραπωλησίες πλοίων

Οι Ελληνες εφοπλιστές παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ναυπήγηση νέας χωρητικότητας. Αξιοποιούν την τεχνογνωσία των τμημάτων που έχουν δημιουργήσει - project teams - και τη μεγάλη εμπειρία του ελληνικού εργατικού δυναμικού, παραγγέλνουν πλοία, τα οποία μεταπωλούν ακόμη και πριν πέσουν από τις ναυπηγικές σχάρες, αποκομίζοντας υπέρογκα κέρδη, αφού η άνοδος της ναυλαγοράς συμπαρασύρει και τις τιμές των πλοίων.

Πουλήθηκαν ελληνόκτητα πλοία σε διπλάσια τιμή από το αρχικό συμβόλαιο ναυπήγησής τους.

Οι παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ελληνικών συμφερόντων στο τέλος του Δεκέμβρη του 2007, περιλάμβαναν 918 πλοία συνολικής χωρητικότητας 71,8 εκατομμυρίων dwt, παρουσιάζοντας αύξηση 49,8% σε σύγκριση με τη ναυπηγούμενη χωρητικότητα στις αρχές του ίδιου χρόνου.

Οι Ελληνες εφοπλιστές το 1ο εξάμηνο του 2008 συνεχίζουν να προηγούνται τόσο στις παραγγελίες με 114 νεότευκτα πλοία αξίας 8,35 δισ. δολάρια, όσο και στην αγορά μεταχειρισμένων 130 πλοίων.

Οι θέσεις των εφοπλιστών για την κοινή ναυτιλιακή πολιτική

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο συνολικά συμφωνεί με την πολιτική ενιαίας αντιμετώπισης του κλάδου της ναυτιλιακής βιομηχανίας της ΕΕ. Κατά κανόνα, οι εφοπλιστές και οι αστικές κυβερνήσεις των πιο ισχυρών ναυτιλιακών χωρών (Ηνωμένου Βασιλείου, Γερμανίας, Ελλάδας, Κύπρου, Μάλτας) προτιμούν η ΕΕ, στη φάση αυτή, να παίζει επικουρικό και καθαρά συντονιστικό ρόλο, σε σχέση με τα κράτη - μέλη, γιατί οι εφοπλιστές εκτιμούν ότι έτσι θα προωθηθούν πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους.

Οι συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής

Από τις εξελίξεις στη ναυπηγική βιομηχανία εξάγεται ένα βασικό συμπέρασμα:

Ενώ τα κέρδη των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, από την άλλη, οξύνονται τα προβλήματα και χειροτερεύει συνολικά η κατάσταση των εργαζομένων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και γενικότερα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

Η πολιτική της ΕΕ, η πολιτική που ακολουθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπηρετεί τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, τους δίνει κίνητρα και προνόμια, διαμορφώνει το έδαφος για τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης που είναι η άλλη όψη της μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Εξετάζοντας την πολιτική των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, οι εργαζόμενοι μπορούν να διαπιστώσουν ότι βασίζεται σε ορισμένους κοινούς άξονες, με αφετηρία την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι προκλητικές οι επιδοτήσεις, οι φοροαπαλλαγές και οι χαριστικές ρυθμίσεις - διαγραφές εκατοντάδων εκατομμυρίων - που έγιναν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προς τους ιδιώτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου, Χαλκίδας, αλλά και τους μεγαλοεργολάβους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, σε βάρος των εργαζομένων και των ασφαλιστικών τους ταμείων.

Ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τη λογική της ανταγωνιστικότητας που αποτελεί την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου, της έντασης της επιθετικότητας του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και γενικότερα στους εργαζόμενους.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. αποτελεί ένθερμο εκφραστή της αντιλαϊκής πολιτικής, των συμφερόντων του κεφαλαίου, είναι πρόθυμος εκτελεστής των βρώμικων συμβολαίων που του αναθέτει η πλουτοκρατία και οι δυνάμεις του δικομματισμού, για το χτύπημα του εργατικού κινήματος.

Το πρόσφατο εργοδοτικό έγκλημα στο υγραεριοφόρο πλοίο «Friendshipgas» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους οκτώ εργάτες, αλλά και γενικότερα τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνει η εργατική τάξη στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για τους εργαζόμενους στα διαλυτήρια των πλοίων. Στα διαλυτήρια του Μπαγκλαντές και της Ινδίας, οι εργαζόμενοι αμείβονται με 1 - 2 δολάρια την ημέρα και οι εισφορές για την ασφάλεια και την υγεία τους είναι αμελητέες.

Ετσι γίνεται κατανοητό, γιατί το 92% των διαλύσεων των πλοίων γίνεται στις ασιατικές χώρες.

Το κυνήγι του κέρδους δολοφονεί εργάτες και χιλιάδες άλλους τους καταδικάζει σε μόνιμες -χρόνιες αναπηρίες, στο κοινωνικό περιθώριο.

Το ζήτημα είναι ταξικό, πολιτικό και αφορά την εργατική τάξη, το σύνολο των εργαζομένων.

Η πάλη για μέτρα προστασίας της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι αυτών των εγκλημάτων, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεργολάβοι, οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, είναι πρώτιστο καθήκον για το ταξικό εργατικό κίνημα, για τους εργαζόμενους.

Η προσφυγή στα δικαστήρια των εφοπλιστών, των μεγαλοεργολάβων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος και των επιχειρηματιών του Βιοτεχνικού Πάρκου Σχιστού (ΒΙΠΑΣ ΑΕ), ενάντια στις ταξικές κλαδικές εργατικές οργανώσεις - Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών, Σωματείο Ηλεκτρολόγων Πλοίων, Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών και Ενωση Μετάλλου Σαλαμίνας - ζητώντας την καταστροφή του Εργατικού Μνημείου στη Ζώνη του Περάματος, καθώς και την απαγόρευση της παρουσίας των συνδικάτων στο ΒΙΠΑΣ, αποτελεί προσβολή της μνήμης των δολοφονημένων εργατών, πρόκληση για την εργατική τάξη, γενικότερα για τους εργαζόμενους.

Βασικές προτάσεις του ΚΚΕ για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία

Το ΚΚΕ αντιπαλεύει καθημερινά με όλες του τις δυνάμεις τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ αποκάλυψε ότι κάτω από το ιδεολογικό προκάλυμμα της ανταγωνιστικότητας που χρησιμοποιούν το κεφάλαιο και οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί του εκπρόσωποι βρίσκεται η ιδεολογική τρομοκρατία, ο αυταρχισμός, η στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων για το θησαυρισμό της πλουτοκρατίας.

Η ζωή επιβεβαιώνει ότι όσο θα διατηρούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τα ναυπηγεία θα είναι στην ιδιοκτησία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, της πλουτοκρατίας, όσο η ανάπτυξη της οικονομίας και της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας θα έχει κριτήριο το κέρδος, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου, γενικότερα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Τα προβλήματα και η κατάσταση συνολικά των εργαζομένων θα χειροτερεύει.

Η προσαρμογή της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και γενικότερα της οικονομίας στις ανάγκες των εργαζομένων, γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων, απαιτεί ριζικές αλλαγές. Απαιτεί την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τους συμμάχους της.

Βασική προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος της Λαϊκής Εξουσίας, της Λαϊκής Οικονομίας είναι η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, η ενίσχυση του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, προκειμένου να αναδειχτεί ο πρωτοπόρος ρόλος της εργατικής τάξης, για να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση της πάλης της εργατικής τάξης και η έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων αποτελούν πολύτιμα εφόδια της ταξικής πάλης, κόντρα στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκπροσώπους του. Ολες οι δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος να αξιοποιηθούν για να αναπτυχθεί πιο μαζικά - μαχητικά η πάλη των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, έτσι ώστε η πλουτοκρατία να αισθανθεί στο σβέρκο της την καυτή ανάσα των εργατών.

Δημιουργία Ενιαίου Δημόσιου Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας

Το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας που επιβάλλουν η ΕΕ και οι άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΠΟΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, κ.ά.), για την προστασία και την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας.

Το ΚΚΕ προτείνει Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, κοινωνική ιδιοκτησία και όχι καπιταλιστική, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό.

Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών και της εθνικής άμυνας, στο πλαίσιο των αναγκών της λαϊκής οικονομίας.

Η αξιοποίηση και ανάπτυξη των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου, Χαλκίδας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, σε συνδυασμό με την ουσιαστική, ολόπλευρη αναβάθμιση του ρόλου του εργατικού δυναμικού στην παραγωγή και στον εργατικό κοινωνικό έλεγχο των ναυπηγείων αποτελούν βασικές προτεραιότητες για τον τομέα.

Η οργάνωση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων στον κλάδο, γενικότερα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Στο πλαίσιο αυτό, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η προώθηση των παρακάτω προτάσεων:

  • Αντιμετώπιση και επίλυση των οξυμένων προβλημάτων των εργαζομένων, εξασφάλιση πλήρους σταθερής εργασίας με ελεύθερο χρόνο, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, που θα καλύπτουν τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των ναυτεργατών.
  • Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της Ασφάλειας, της Υγείας και της Ζωής των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, με συγκεκριμένες υπηρεσίες που αφορούν: την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου, το συστηματικό ιατρικό έλεγχο της υγείας των εργαζομένων, την αποκατάσταση των θυμάτων εργατικού ατυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας, την πληροφόρηση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
  • Ενίσχυση των Μεικτών Επιτροπών Ελέγχου με εκπροσώπους των εργαζομένων, επιστημονικό προσωπικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό και μέσα για τον έλεγχο και την πρόληψη της ασφάλειας, της ζωής των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
  • Δημιουργία Κρατικού Σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Χημικών Ναυτιλίας.
  • Ουσιαστική αναβάθμιση των Μόνιμων Σταθμών Διάσωσης και Πυρόσβεσης στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και γενικότερα σε όλα τα ναυπηγεία.
  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και μετεκπαίδευση, με πρόγραμμα σπουδών, τεχνικά μέσα και πρακτική εξάσκηση που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εφαρμογές της τεχνολογίας. Δημιουργία Δημόσιων Τεχνικών Σχολών για την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των εργαζομένων.
  • Ενίσχυση με οικονομικούς πόρους και επιστημονικό προσωπικό της έρευνας και της ανάπτυξης του τομέα.
  • Αλλαγές στην κατασκευή, τη δοκιμή και την παράδοση πλοίων.
  • Τεχνολογικός εκσυγχρονισμός των υποδομών των ναυπηγείων.
  • Θέσπιση εθνικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη πλοίων υψηλής τεχνολογίας.
  • Διακρατικές συμφωνίες στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.
  • Κλαδική πολιτική στον τομέα της χαλυβουργίας και των ηλεκτρονικών συσκευών, ώστε να υπηρετηθούν οι ανάγκες της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και της ναυτιλίας.

Οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου και Χαλκίδας είναι επιτακτική ανάγκη να κλιμακώσουν την πάλη τους με το ΚΚΕ, με τις δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος, με το ΠΑΜΕ, ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, να επιφέρουν ισχυρό πλήγμα στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και στα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, καθώς και στις ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση, που υπηρετούν τους καπιταλιστές μέσα στα ναυπηγεία και γενικότερα στους χώρους δουλειάς.

Να αποκαλυφθεί πλατιά στους εργαζόμενους η υποκρισία και διπλοπροσωπία του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ.

Να χτυπηθούν οι ρατσιστικές, εθνικιστικές κραυγές και οι τυχοδιωκτικές προβοκατόρικες ενέργειες του ΛΑ.Ο.Σ.

Η πρόταση της ΚΕ του ΚΚΕ για ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με στόχο τη Λαϊκή Εξουσία, τη δημιουργία αυτοδύναμης λαϊκής οικονομίας και την ανάπτυξη σχέσεων αμοιβαίου οφέλους με άλλες χώρες, είναι ρεαλιστική γιατί αποκαθιστά την κοινωνική αδικία, υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, τη λαϊκή ευημερία.


Του Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ
Μέλους της ΚΕ και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ