Μια ακόμη ιστορική - επιστημονική μελέτη προσέθεσε στην ήδη μεγάλη βιβλιογραφία του, ο σπουδαίος γιατρός και συγγραφέας, Γεράσιμος Ρηγάτος. Αυτή τη φορά, ασχολήθηκε με τη συμβολή του Ιπποκράτη στην Ιατρική, ο οποίος μετέτρεψε μια εμπειρική και θεουργική τέχνη σε επιστήμη. Από το σύνολο των βιβλίων που απαρτίζουν την Ιπποκρατική Συλλογή, ο συγγραφέας επέλεξε να παρουσιάσει και να αναλύσει πληροφορίες, που άντλησε από τα γραπτά που αναφέρονται στον κλάδο της Ψυχιατρικής. Ετσι προέκυψε το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του, «Ιπποκρατική Ψυχιατρική» (εκδόσεις «ASCENT»). Μια ολιγοσέλιδη αλλά περιεκτική έκδοση, μέσα από την οποία ο αναγνώστης γνωρίζει τη διαδρομή των ψυχικών νόσων πρώτα κατά την προϊπποκρατική περίοδο, όπου τα συμπτώματα αποδίδονταν σε πονηρά πνεύματα ή υπερφυσικές δυνάμεις και αντιμετωπίζονταν με θεουργικές, μεταφυσικές και «μαγικές» πρακτικές. Μέχρι που ο «πατέρας της Ιατρικής» σηματοδοτεί μια μείζονα αλλαγή στην ιατρική σκέψη, θέτοντας σαφή όρια ανάμεσα στην επιστήμη και τη δεισιδαιμονία. Επεδίωξε την ερμηνεία της αιτιοπαθογένειας των νοσημάτων, βάσει των φυσικών δυνάμεων και φαινομένων, βέβαιος ότι για εκείνα που δε γνωρίζει, οι μεταγενέστεροι γιατροί θα δώσουν τις απαντήσεις, στηριγμένοι στη γνώση των παλαιότερων, την παρατήρηση, τον πειραματισμό και το συνολικό γνωστικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο. Ειδικότερα για τις ψυχικές παθήσεις, ο Ιπποκράτης τις αποδίδει σε διαταραχή των χυμών του σώματος και σε επιδράσεις του περιβάλλοντος, ενώ για τα κυριότερα ψυχιατρικά νοσήματα θεωρεί πως το αίτιο βρίσκεται στον εγκέφαλο.

Στο βιβλίο υπάρχουν ακόμα εκτιμήσεις του Ιπποκράτη, σχετικά με το ρόλο των ονείρων, του ύπνου, τις επιπτώσεις της χρήσης του οίνου, όπως και για τις διαφορές ατόμων με εξαιρετική νοημοσύνη παρά τη φαινομενικώς αποκλίνουσα συμπεριφορά τους.