Το μέγεθος των πολιτικών «εκπτώσεων», αλλά και συμπτώσεων που χαρακτηρίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αναδείχτηκε πανηγυρικά την περασμένη βδομάδα, με αφορμή την άσκηση ποινικής δίωξης κατά των διοικήσεων του ΟΤΕ και της Cosmote για την εξαγορά της αλυσίδας καταστημάτων «Γερμανός» το 2006. Η δίωξη χαρακτηρίστηκε από το ΠΑΣΟΚ ως «δικαίωση» - λόγω της μηνυτήριας αναφοράς βουλευτών του για το θέμα - και μπήκε άμεσα στη «ζυγαριά» των σκανδάλων και του διαρκούς διαγκωνισμού για το ποιος είναι τελικά ο καλύτερος διαχειριστής, στη βάση βεβαίως της ίδιας πολιτικής. Η κυβέρνηση από την πλευρά της «σφυρίζει» αδιάφορα, προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα και, λίγο - πολύ, θεώρησε ότι δεν την αφορούν... επιχειρηματικά ζητήματα! Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ε. Αντώναρος δεν πήρε θέση, λέγοντας ότι δε γνωρίζει το θέμα, ενώ οι κύκλοι του υπουργείου Οικονομίας περιορίζονταν στην επισήμανση ότι ο πρόεδρος του ΟΤΕ Π. Βουρλούμης εντάχθηκε στο κατηγορητήριο για ...τυπικούς λόγους, ως επικεφαλής του Οργανισμού.

Για άλλη μια φορά, ο δικομματισμός «κόβει και ράβει» στα μέτρα του ένα πολύ σοβαρό πολιτικό θέμα, που είναι η πορεία και η κατάληξη του «Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας», η πολιτική απελευθέρωσης των αγορών την οποία επιτάσσει η ΕΕ, καθώς και ο απόλυτος έλεγχος που ασκεί το μεγάλο κεφάλαιο σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και της εθνικής ασφάλειας, αντιμετωπίζοντάς το απλά και μόνο ως θέμα λανθασμένων επιχειρηματικών επιλογών, ή διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου την Παρασκευή, που είπε ότι η εξέλιξη «δικαιώνει την επιμονή μας να αναδεικνύουμε ζητήματα διαχείρισης δημοσίου χρήματος»! Είναι ακριβώς εκείνο το πεδίο δράσης που βολεύει αφάνταστα και τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία, προκειμένου να απομακρυνθεί το επίκεντρο της προσοχής από τις αιτίες του προβλήματος, από την πολιτική που ασκούν υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Με τις δηλώσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και τις αρνήσεις των στελεχών της ΝΔ, το αυτονόητο, η απόδοση δηλαδή ποινικών ευθυνών στην περίπτωση που υπάρχουν και μάλιστα με τρόπο παραδειγματικό, αναδείχτηκε στο μοναδικό ζητούμενο, με αποτέλεσμα τα όρια της ποινικής διαδικασίας να καθορίζουν και τα όρια των πολιτικών ευθυνών!

Σε αντιδιαστολή με αυτή τη μεθόδευση απόκρυψης και αποπροσανατολισμού, από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ, επισήμαινε: «Αυτοί που άνοιξαν το χορό των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ και άλλων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, άνοιξαν και το δρόμο στην κερδοσκοπία μέσω αγοραπωλησιών, εξαγορών και συγχωνεύσεων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η υπόθεση της αγοράς της αλυσίδας καταστημάτων "Γερμανός" από τον ΟΤΕ». Αναφερόμενο σε αυτό που κανείς άλλος δεν «αγγίζει», το ΚΚΕ υπενθύμισε ότι είναι το μόνο κόμμα «που υποστήριξε και υποστηρίζει την ύπαρξη αποκλειστικά δημόσιας επιχείρησης τηλεπικοινωνιών, χωρίς την παράλληλη συνύπαρξη άλλων ιδιωτικών ομίλων».

Αυτή η πλευρά της υπόθεσης καθορίζει τελικά και την ξεκάθαρη ενοχή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που παρέδωσαν στους ιδιώτες τη δημόσια περιουσία, βορά στις επιχειρηματικές πρακτικές, οι οποίες εκτός από τη νομότυπη πλευρά τους, έχουν και τις σκοτεινές, όπως προέκυψε και από την υπόθεση της «Ζήμενς». Αναφορικά με αυτή την πλευρά, το ΚΚΕ σημειώνει ότι «η απόδοση των όποιων ποινικών ευθυνών δεν αρκεί» και τονίζει: «Η εργατική τάξη, ο λαός γενικότερα, πρέπει να τιμωρήσει τα κόμματα της αστικής εξουσίας και όλους εκείνους που συμφωνούν με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Εκείνους που στηρίζουν τη νόμιμη ληστεία κατά του λαού, ενώ στρέφουν υποκριτικά την προσοχή τους μόνο σε ορισμένα συμπτώματα, παρενέργειες και ανομήματα, ακριβώς επειδή ενδιαφέρονται να εξαγνίσουν το έτσι κι αλλιώς αθεράπευτα αμαρτωλό καθεστώς της εκμετάλλευσης».