Ασφαλώς και οι κάθε είδους συμφύσεις ανάμεσα στον κρατικό μηχανισμό και τα μονοπώλια δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ομως, τον τελευταίο καιρό, στη χώρα, εξελίσσονται και νέες επιχειρηματικές κόντρες, αυτή τη φορά ανάμεσα σε μονοπώλια του κλάδου της πληροφορικής...

Η κάθε μια από αυτές τις επιχειρήσεις διεκδικεί, και σε αρκετές περιπτώσεις καταφέρνει, και αποσπά περισσότερο ζωτικό χώρο και ειδική αντιμετώπιση από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του δικομματισμού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το αμερικανικό μονοπώλιο της «Μάικροσοφτ», για το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε και ψήφισε στη Βουλή ειδικό «μνημόνιο συνεργασίας». Με τη συμφωνία αυτή, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και η ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας προσδένονται στο άρμα του αμερικανικού μονοπωλίου, που με αυτόν τον τρόπο θα έχει αποφασιστικό ρόλο στην καθοδήγηση και ποδηγέτηση κρίσιμων τομέων, όπως στην ακαδημαϊκή έρευνα, αλλά και την προμήθεια λογισμικού στο Δημόσιο.

Ασφαλώς και η περιλάλητη, σήμερα, «υπόθεση Ζήμενς» δεν είναι ξεκομμένη από το συνολικό σύμπλεγμα κράτους και μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Αντίθετα, είναι σάρκα από τη σάρκα της πολιτικής εκείνης που στέκεται απλόχερη για την κεφαλαιοκρατία. Της πολιτικής που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και που βέβαια δεν επιδέχεται γιατρειά: Και γι' αυτό ακριβώς το λόγο, η μόνη διέξοδος που προβάλλει είναι η ανατροπή της.