Πέμπτη 10 Ιούλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Το ταξίδι...

Αν τύχει και σας βγάλει ο δρόμος στο χωριό μας, ελάτε στο καφενείο. Το διασκεδάζουμε. Το χτεσινοβραδινό ήταν αλλιώτικο. Πού το σκέφτηκε! Αυτοπροσώπως, μας διάβασε την επιστολή του στη «Ζήμενς». Συστημένη την έστειλε. Ηπιε ως τον πάτο το κρασί του. Ισιωσε το κορμί του. Μας κοίταξε με πονηρό χαμόγελο και τελικά, αφού έβγαλε απ' τον κόρφο του το γράμμα, άρχισε να διαβάζει.

«

Καλημέρα σε σας, εκεί στη "Ζήμενς". Σας το λέω. Αχάριστος δεν είμαι. Θα το διαλαλήσω παντού ότι μου οργανώσατε ένα θαυμάσιο ταξίδι. Ολα εσείς, θα το πω, τα πληρώσατε - ξενοδοχεία, εστιατόρια, κρασιά, πούρα, τα πάντα. Εμαθα ότι αυτά τα κάνετε, χωρίς να το ξέρουν οι άνθρωποι. Τους παγιδεύετε, λένε. Εγώ θα υπογράψω και επιστολή ότι όλα έγιναν σε γνώση μου. Για ένα δικό μου "ευχαριστώ".

Να συστηθώ. Είμαι αγρότης. Λένε, και έτσι είναι, ότι είμαι ωραίος άντρας. Ψαρό, σγουρό μαλλί και μύστακας μπερδεμένος. Στήθος πλατύ. Μπράτσα γερά και φλέβες σχοινιά μπλεγμένα, που κατεβαίνουν ως την παλάμη. Είμαι δουλευταράς και πιότης και γλεντζές. Θα μπορούσα, λένε, να 'χω επιτυχίες στις γυναίκες. Εγώ, όμως, έχω μόνο δυο αγάπες. Τη γη και τη γυναίκα μου. Δεν τις αλλάζω. Εχω και κούτσικα, που πήραν το μελί χρώμα των ματιών της μάνας τους και τη δική μου σίγουρη περπατησιά. Ολημερίς δουλεύω. Χαίρομαι που ζω και το παλεύω.

Λοιπόν, επειδή, απ' ό,τι διαβάζω, έχετε αγαθοεργό ταμείο, δε θα 'ταν άσχημο να μου οργανώσετε ένα ταξίδι. Οποιος με συνοδέψει, θα με γνωρίσει και θα καταλάβει τι είναι ζωή και πώς πρέπει να τη ζει ο άνθρωπος. Τους ξενέρωτους δεν τους θέλω. Ούτε να καταναλώσουν τη ζωή τους ξέρουν. Πού να τη ζήσουν. Είμαι αυτό που λένε οι αρχαίοι προγονοί μας. Καλός τε και αγαθός. Μην παραξενεύεστε. Ας είμαι αγρότης. Τελείωσα το γυμνάσιο. Κάτι έμαθα. Το σπίτι, μάλιστα, που έχει παιδιά, είναι ένα αναγνωστήριο. Θες δε θες, μαθαίνεις και πάλι. Να άλλη μια χαρά του ανθρώπου, πιο μεθυστική κι απ' το καλύτερο μπρούσκο της πατρίδας μου.

Καταλαβαίνετε, η παιδεία μου, το καθαρό μέτωπό μου, το ανοιχτό δασύ στήθος μου, δεν επιτρέπουν αγνωμοσύνες. Θα το εκτιμήσω, αν υπαχθώ στο αγαθοεργό ταμείο σας. Θα σας το ανταποδώσω. Στο σπίτι μου, θα στρώσει η γυναίκα μου το καρό τραπεζομάντιλο, θα μαγειρέψει η ίδια. Θα ψήσω παϊδάκια και μπιφτέκια με μπόλικο δυόσμο. Οχι με αίματα και τέτοιες ωμότητες, που λένε ότι τρώνε εκεί στην Ευρώπη. Το κρασί απ' τ' αμπελάκι μας. Το φροντίζουν η γυναίκα μου με τα παιδιά μας. Θα σας μάθω τι σημαίνει συμπόσιο, θα ζηλέψετε και θα μετανιώσετε που δε ζείτε απλά και γι' αυτό φυσικά.

Να εξηγηθώ. Δεν είμαι παράγοντας. Δεν μπορώ να σας κλείσω δουλειές. Λένε οι εχθροί σας ότι όλα αυτά - ταξίδια, δωράκια - τα κάνετε για το καλό της εταιρείας. Αλλιώτικα δεν κλείνουν οι δουλειές. Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Ο παράς, ο βήχας και ο έρωτας, έλεγε ο προ-προπαππούς μου, δεν κρύβονται. Εχει χρήματα η εταιρεία. Απ' την αυτοθυσία όλων, απ' την κορφή ως τον πάτο, μια οικογένεια όλοι. Ομως, τα σέβεται. Γι' αυτό και το ειδικό ταμείο.

Αυτά, κι αν μπορώ να ορίσω το χρόνο του ταξιδιού, προτιμώ αρχές Σεπτέμβρη. Να τελειώσουμε με τα ροδάκινα, τα ποτίσματα. Και πριν ανοίξουν τα σχολεία, θα πάρω και τη γυναίκα μου. Θα σας εντυπωσιάσει. Κοιτάει, όμως, μόνον εμένα. Σας ασπάζομαι γκαρδιακά και γι' αυτό σεμνά και ταπεινά. Περιμένω. Να είστε καλά.

Αμύντας Πάικος».


Και για την αντιγραφή:
Ιορδ. Α. ΠΡΟΥΣΑΝΙΔΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ