Με έκπληξη αλλά και αγωνία γι' αυτό που θα ακολουθήσει, ο κόσμος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου πληροφορήθηκε τα νέα μέτρα της ΕΠΟ σχετικά με την κάρτα υγείας των ποδοσφαιριστών.

Με πρόσχημα τη διασφάλιση των απαραίτητων προληπτικών εξετάσεων που απαιτούνται για την έκδοση δελτίου υγείας, καλούνται όλοι όσοι επιθυμούν την έκδοση δελτίου αθλητικής ιδιότητας από την ΕΠΟ να καταβάλλουν ετησίως το χαράτσι των 30,00 ευρώ.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του (εφημερίδα «Sport Day» 25/5), ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Β. Γκαγκάτσης, παρουσιάζει τα νέα μέτρα σαν ένα μεγάλο επίτευγμα της Ομοσπονδίας, χωρίς όμως να κάνει, σκόπιμα, λόγο για το οικονομικό σκέλος της «επιχείρησης».

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Με απόφαση της ΕΠO, στις έδρες των τοπικών Ενώσεων Ποδοσφαίρου δημιουργούνται ιατρικοί σταθμοί (εξοπλισμένοι από την ΕΠΟ), στους οποίους παρέχεται η δυνατότητα προληπτικής εξέτασης των ποδοσφαιριστών (ή και αθλητών από άλλα αθλήματα, με μεγαλύτερο όμως κόστος).

Για να γίνει η εξέταση αυτή ο ενδιαφερόμενος αθλητής καταβάλλει το ποσό των 30,00 ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς (χορηγό της ΕΠΟ). Με την απόδειξη πληρωμής απευθύνεται στην τοπική Ενωση και εξασφαλίζει ραντεβού στην ιατρική μονάδα για τη διενέργεια των προληπτικών εξετάσεων, που είναι απαραίτητες για την έκδοση δελτίου υγείας. Το οποίο με τη σειρά του είναι απαραίτητο για την έκδοση δελτίου αθλητικής ιδιότητας.

Με πρόσχημα, λοιπόν, την επίλυση ενός υπαρκτού προβλήματος στο χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, όπως είναι η επιστημονική διαβεβαίωση της υγείας των ποδοσφαιριστών, στήνεται ένας τεράστιος εισπρακτικός μηχανισμός που ξεπερνάει τα 4 εκατ. ευρώ ετησίως. Ποσό που καλούνται να πληρώσουν από την τσέπη τους οι αθλητές.

Θα ήμασταν οι πρώτοι που θα χειροκροτούσαμε την «προσπάθεια» της EΠO για τη διασφάλιση επιστημονικών εξετάσεων για την έκδοση κάρτας υγείας, όμως τα γεγονότα δε μας πείθουν. Είμαστε αντίθετοι γιατί:

1. Οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές (ή τα σωματεία στα οποία ανήκουν) καλούνται να πληρώνουν και πάλι ένα μεγάλο, για τα οικονομικά τους δεδομένα, ετήσιο χαράτσι, για να κάνουν αυτό που η πολιτεία από μόνη της θα έπρεπε να τους διασφαλίζει και που το Σύνταγμα ρητά αναφέρει ότι είναι δικαίωμά τους: ΝΑ ΑΘΛΗΘΟΥΝ.

2. Δυστυχώς για την ΕΠΟ, υπάρχουν Ενώσεις που χρόνια ολόκληρα δίνουν τη μάχη για τη διάδοση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, και που τέτοια μέτρα με ιατρικές μονάδες, αθλητικά κέντρα,κλπ. τα έχουν εφαρμόσει εδώ και πολλά χρόνια με ελάχιστο ή μηδαμινό κόστος.

Στην ΕΠΣ Μακεδονίας η διαδικασία αυτή γίνεται στην ιατρική της μονάδα από το 1992 και τα σωματεία καταβάλλουν το συμβολικό ποσό των 150-170 ευρώ (ποσό που καλύπτει τα αναλώσιμα υλικά και την αμοιβή των γιατρών) για το σύνολο των αθλητών τους. Η σύγκριση των οικονομικών δεδομένων των δύο περιπτώσεων αποβαίνει σε βάρος της EΠO και αναδεικνύει τις «αγνές» προθέσεις της.

Ενα ερασιτεχνικό σωματείο για να καλύψει τις ανάγκες της συμμετοχής του σε ένα πρωτάθλημα για έναν χρόνο, χρειάζεται 30 τουλάχιστον αθλητές, δηλαδή 30 δελτία. Μέχρι σήμερα για την έκδοση αυτών των δελτίων απαιτούνταν μηδενικό κόστος (έκδοση δελτίου υγείας σε κρατικό νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας), ή συμβολικό κόστος (150-170 ευρώ σε μονάδες των Ενώσεων). Από εδώ και στο εξής για την ίδια διαδικασία απαιτούνται 900 ευρώ...

Η ψαλίδα ανοίγει ακόμα περισσότερο για σωματεία που διατηρούν τμήματα υποδομής (τζούνιορ - παιδικά - νέων) που ο αριθμός των μαθητών τους φτάνει τα 150-200 άτομα. Συνεπώς τα έξοδα για τις κάρτες υγείας σε μια τέτοια περίπτωση θα έφταναν τις 4.500 - 6.000 ευρώ.

3. Προτείνεται μια τεράστια γραφειοκρατική διαδικασία, για την έκδοση των δελτίων υγείας, που θα καθυστερήσει σημαντικά την έκδοση των δελτίων αθλητικής ιδιότητας έτσι ώστε αυτά να μην είναι έτοιμα με την έναρξη των νέων πρωταθλημάτων (Σεπτέμβρης).

Η ΕΠΟ - με έγγραφό της προς τις Ενώσεις - υποδεικνύει την εξέταση 18 τουλάχιστον ποδοσφαιριστών ημερησίως (στις 22 εργάσιμες μέρες) για να είναι δυνατή η απόσβεση του κόστους του συστήματος, όπως η ίδια διατείνεται. Ακόμη όμως και με τον τριπλάσιο αριθμό εξεταζομένων ημερησίως (60 χ 22 = 1.320 μηνιαίως), απαιτείται ένα διάστημα μεγαλύτερο των 18 μηνών για μια Ενωση με πάνω από 20.000 δελτία υγείας (ανδρών - νέων - τζούνιορ), όπως είναι στην ΕΠΣΜ. Με αποτέλεσμα, τα δελτία να μην μπορούν να εκδοθούν μέχρι την έναρξη των πρωταθλημάτων, ακόμη και με την παράλληλη λειτουργία 2-3 μονάδων...

4. Δημιουργείται ένα ακόμα ζήτημα δεοντολογίας. Γιατί - πάλι σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΠO (έγγραφο προς τις Ενώσεις 25/10/07 Αρ. Πρωτ. 30599) - άλλος γιατρός εξετάζει τους αθλητές (του υγειονομικού σταθμού) και άλλος δίνει την τελική έγκριση για την ικανότητα του αθλητή (γιατρός της ΕΠΟ).

5. Δε γίνεται καμία αναφορά για το πού πηγαίνει αυτό το τεράστιο ποσό των 4-5 εκατ. ευρώ. Εάν η EΠO είχε την παραμικρή αγωνία για την υγεία των ερασιτεχνών, θα είχε φροντίσει πέρα από την πρόληψη και το θέμα της ασφάλισής τους, σε περίπτωση τραυματισμών, που είναι πάγιο αίτημα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, διοχετεύοντας ένα σημαντικό ποσό σε αυτόν τον τομέα. Πρόθεση τέτοια, όμως, δε διαφαίνεται από την πλευρά της.

Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι τα νέα μέτρα της ΕΠO, που αφορούν στην κάρτα υγείας, έχουν τον ίδιο εισπρακτικό χαρακτήρα, όπως και τα παλαιότερα των προστίμων των ποδοσφαιριστών, και τίποτα καλό δε διασφαλίζουν για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και τα Σωματεία τους.

Στην ΕΠΣΜ ακόμα περιμένουμε την ενίσχυση του ιατρικού μας κέντρου στις εγκαταστάσεις της Μίκρας Θεσσαλονίκης - όπου κάθε χρόνο εξετάζονται 6.000 παιδιά - με ιατρικά μηχανήματα των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. Το σχετικό αίτημά μας προς το υπουργείο Υγείας με ημερομηνίες 10/03/2005 (Αρ. Πρωτ.: 882), 25/05/2006 (Αρ. Πρωτ.: 1479), 6/12/2006 (Αρ. Πρωτ.: 3327), το οποίο υποβάλλεται και επανυποβάλλεται, φαίνεται ότι απευθύνεται σε «ώτα μη ακουόντων»...

Με την ίδια αγωνία, χρόνια διεκδικούμε και περιμένουμε, εκ μέρους της πολιτείας, τη θεσμοθέτηση πόρων για την ασφάλιση των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών σε περιπτώσεις τραυματισμών τους (κάλυψη νοσηλειών), με ένα πρόγραμμα, που, με αιματηρές οικονομικά θυσίες, διατηρούμε μόνοι μας. Αλλά γι' αυτό το μεγάλο ζήτημα θα επανέλθουμε.

Καλούμαστε λοιπόν σήμερα, όλοι όσοι κινούμαστε στο χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, και του ερασιτεχνικού αθλητισμού γενικότερα, αθλητές, προπονητές, γονείς, παράγοντες, Σωματεία, Ενώσεις, να εκφράσουμε την αντίθεσή μας σε αυτά τα νέα μέτρα. Να παλέψουμε για το δικαίωμα της νεολαίας και του λαού στη δωρεάν άθληση, για την κατάργηση της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού. Να ενώσουμε τη φωνή μας με το λαϊκό μαζικό κίνημα, για καλύτερη ζωή.