Κυριακή 15 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Να πάρει απάντηση η κυβέρνηση

Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι τα μέτρα που προωθεί στην ανώτατη εκπαίδευση συναντούν σοβαρές αντιδράσεις, τόσο μέσα στα ιδρύματα όσο και γενικότερα στην κοινωνία. Γι' αυτό, με μια μελετημένη συνέντευξη την περασμένη Πέμπτη, ο υπουργός Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδης, προσπάθησε να παρουσιάσει το μαύρο - άσπρο, να εμφανίσει μια ευρύτερη εικόνα συναίνεσης στην κυβερνητική πολιτική, η οποία δήθεν επελαύνει στις σχολές.

Στην πραγματικότητα, ο νόμος - πλαίσιο έχει τσαλακωθεί στη συνείδηση του κόσμου, μέσα από τις μαζικές κινητοποιήσεις του κινήματος τα τελευταία δύο χρόνια. Μουντζουρώθηκε η εικόνα που ήθελε να παρουσιάσει η κυβέρνηση ότι τάχα τα πτυχία των πανεπιστημίων θα είναι πιο ισχυρά και ότι θα βελτιωθεί η ποιότητα των σπουδών μετά τις «μεταρρυθμίσεις». Ολο και περισσότερος κόσμος άρχισε να καταλαβαίνει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης έχουν άλλους στόχους, δεν υπαγορεύονται από τις ανάγκες του λαού για μια καλύτερη Παιδεία, αλλά από τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων και τις κοινά συμφωνημένες διακηρύξεις της ΕΕ. Η πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών έχουν εκφραστεί ξεκάθαρα ενάντια σ' αυτές τις αναδιαρθρώσεις, ενώ απροθυμία να τις εφαρμόσει εκφράζει κι ένα μεγάλο κομμάτι του προσωπικού των ιδρυμάτων, των πανεπιστημιακών.

Ο υπουργός Παιδείας προσπάθησε να διαγράψει όλες αυτές τις αρνητικές διαθέσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, ταυτίζοντας όποιον διαφωνεί, με τις «ακραίες ομάδες» που επιδίδονται στο «κυνήγι της κάλπης». Αν είχε όμως πραγματικά την ευρεία συναίνεση που επικαλείται, δε θα είχε ανάγκη να προβάλει αυτές τις ομάδες. Δε θα έδινε συγχαρητήρια στα ΜΜΕ που έστρεψαν τα φώτα τους αποκλειστικά σ' αυτούς τους τυχοδιωκτισμούς.

Ομως, η κυβέρνηση δεν έχει συναίνεση στην πολιτική της. Γι' αυτό προσπαθεί να εκμαιεύσει τη συναίνεση, υπερπροβάλλοντας τα ...μπάχαλα που ο κόσμος αποστρέφεται. Θέτει πρώτα το ψευτοδίλημμα «ή μεταρρυθμίσεις ή χάος» και στη συνέχεια πανηγυρίζει που δήθεν κέρδισαν οι μεταρρυθμίσεις...

Με εκβιασμούς και αποχή

Ομως, δεν έχουν κερδίσει οι μεταρρυθμίσεις, το «παιχνίδι» δεν έχει κριθεί τελεσίδικα.

Κάθε βήμα υλοποίησης του νόμου μέσα στα ιδρύματα, η κυβέρνηση αναγκάζεται να το επιβάλλει με τη μέθοδο του οικονομικού εκβιασμού. Ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι κατατέθηκαν τα τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα, προχωράει η αξιολόγηση και ο νέος τρόπος διανομής των συγγραμμάτων. Μα και για τα τρία αυτά σημεία, είχε εκβιάσει ότι αν δεν εφαρμοστούν θα κοπεί η κρατική χρηματοδότηση προς τα ιδρύματα! Ο εκβιασμός της κυβέρνησης είναι ωμός: `Η σας κόβω τη χρηματοδότηση οπότε θα πέσετε στην «αγκαλιά» των ιδιωτών χορηγών ή θα εφαρμόσετε τις αναδιαρθρώσεις που σας σπρώχνουν και πάλι στην «αγκαλιά» των επιχειρήσεων. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, στην κυριολεξία!

Οσο για τις εκλογές που επικαλείται ότι έγιναν στην πλειοψηφία των ιδρυμάτων με καθολική ψηφοφορία, αρκούν ως απάντηση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο «Ρ» (13/6/2008, σελίδα 8) όπου φαίνεται ότι προσήλθε στις κάλπες μόλις το 25% των φοιτητών και σπουδαστών που ψήφισαν στις φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές. Τι είδους «καθολική» ψηφοφορία ήταν αυτή; Πώς εκφράστηκε η συναίνεση των φοιτητών στη διαδικασία, αφού δεν τη νομιμοποίησαν και επέλεξαν στη μεγάλη πλειοψηφία τους την αποχή;

Φοβάται τη μαζική, πολιτική αντίδραση του κινήματος

Ο νόμος - πλαίσιο δεν είναι «τεχνικά» ή «εξ ορισμού» ανεφάρμοστος όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ και κάποιες Σύγκλητοι. Εξάλλου και ο υπουργός παραδέχτηκε ότι «όπου υπάρχουν τεχνικά προβλήματα συζητούμε μαζί τους (σ.σ. με τα ιδρύματα) για να βρούμε πρακτικούς τρόπους να ξεπεραστούν». Πρόσθεσε όμως ότι «όπου η αντίρρηση είναι φορτισμένη ιδεολογικοπολιτικά, τότε νομίζω δεν υπάρχει λόγος συζήτησης»! Με άλλα λόγια, όπου η αντίδραση είναι πολιτική και ουσιαστική, τότε δε συζητούμε, τότε επιβάλλουμε και συγκρουόμαστε...

Μπορεί τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης να έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται στα ιδρύματα, όχι όμως απρόσκοπτα, όχι χωρίς αντιδράσεις. Δεν κάνει περίπατο η κυβέρνηση. Σκοντάφτει πάνω στη λαϊκή και νεολαιίστικη δυσαρέσκεια. Και γνωρίζει ότι αυτή η δυσαρέσκεια μπορεί να διογκωθεί, μπορεί να μετατραπεί σε ένα ρωμαλέο κίνημα ικανό να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της. Γι' αυτό, προσπαθεί να πάρει μέτρα από τώρα, προκειμένου να χτυπήσει ακριβώς αυτήν την προοπτική. Είναι στο χέρι του κινήματος να κάνει τους φόβους της κυβέρνησης ...πραγματικότητα, να οργανώσει την αντεπίθεσή του με αποφασιστικότητα, διάρκεια και προοπτική.


Γ. Σ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ