Τα κόμματα του κεφαλαίου και οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους, για το Μεσαίωνα που διαμορφώνει το κεφάλαιο στους τόπους δουλειάς
Ενα ακόμα αποφασιστικό βήμα για τη διαμόρφωση του χρόνου εργασίας πέρα και έξω από κάθε όριο, για δουλειά ήλιο με ήλιο, όπως και όποτε θέλει ο εργοδότης, έκαναν την περασμένη Τρίτη 10 του Ιούνη το ευρωενωσιακό κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ, στη Σύνοδό τους στο Λουξεμβούργο, αποφάσισαν εργάσιμη βδομάδα 65 ωρών και πάνω, όπως και την επέκταση της απλήρωτης δουλειάς, με το σπάσιμο της εφημερίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» περίοδο, με τη δεύτερη να υπολογίζεται σαν απλήρωτος χρόνος.
Οι αποφάσεις αυτές σηματοδοτούν και την τελική ευθεία προς τη διαμόρφωση μιας νέας οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, που θα βασίζεται και θα κάνει πιο αντιδραστική την υφιστάμενη ευρωενωσιακή νομοθεσία που έχουν ενσωματώσει και τα κράτη - μέλη.
Τα επόμενα χρόνια, οι συνέπειες για τους εργαζόμενους θα είναι οδυνηρές. Πέρα από την ένταση της φθοράς της σωματικής και ψυχικής τους υγείας (σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του τομέα της Υγείας - Πρόνοιας), το σύνολο της νομοθεσίας συμπράττει στην κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας (8ωρο), στη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των μορφών απασχόλησης και την πλήρη αποδιοργάνωση της οικογενειακής, κοινωνικής και προσωπικής ζωής του εργαζόμενου. Ο εργοδότης αποκτά το δικαίωμα να διαμορφώνει το χρόνο εργασίας χωρίς κανέναν περιορισμό και σύμφωνα με τις ανάγκες της κερδοφορίας του.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν να διαφωνούν με την απόφαση του Συμβουλίου. Ξέροντας το μέγεθος της συνενοχής τους, προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους. Από τα κόμματα της Ελλάδας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν την πρώτη και βασική ευθύνη για την καθιέρωση του 65ωρου και την επέκταση της απλήρωτης δουλειάς.
Το μεγαλύτερο πειστήριο της ενοχής τους, όμως, είναι η νομοθεσία με την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εδώ και 15 χρόνια «φιλοδωρούν» το κεφάλαιο, ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία τις ευρωενωσιακές οδηγίες για το χρόνο εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα:
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι και αυτός υπόλογος απέναντι στις εξελίξεις. Ακόμα και τώρα, που η φιλομονοπωλιακή πολιτική της ΕΕ αποκαλύπτεται στα μάτια των εργαζομένων με τον πιο οξυμένο τρόπο, επιχειρεί να καλλιεργήσει την αυταπάτη ότι το «φιλεργατικό» Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, να πάει κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου και να διαμορφώσει άλλη στρατηγική στο θέμα του εργάσιμου χρόνου.
Το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η θέση (την οποία προπαγανδίζουν ακόμα και η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ) φαίνεται και από το γεγονός ότι το σπάσιμο της εφημερίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας νομιμοποιήθηκε το 2005 από το ίδιο Κοινοβούλιο που τώρα υπερασπίζονται τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Τότε μάλιστα, στους ελιγμούς σοσιαλδημοκρατών και φιλελεύθερων για να περάσει η συγκεκριμένη ρύθμιση με παζάρια και τροπολογίες, πήρε μέρος και ο ΣΥΝ, νομιμοποιώντας το σπάσιμο της εφημερίας σε μια από τις ψηφοφορίες.
Αυτό το Κοινοβούλιο έφτιαξε και την οδηγία Μπολκενστάιν, την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τότε «λάιτ». Αυτή η «λάιτ» οδηγία έχει σήμερα οδηγήσει σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που νομιμοποιούν μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας στα σύγχρονα κάτεργα της ΕΕ.
Αυτό το Ευρωκοινοβούλιο υπερασπίζονται τώρα, θέλοντας έγκαιρα να στρέψουν την αντίδραση του κόσμου στην ακίνδυνη κοινοβουλευτική εκτόνωση και όχι στη ριζοσπαστική πολιτική πάλη ενάντια στην ΕΕ, την οποία, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια.