Σε πολιτικό παιχνίδι για γερά νεύρα εξελίσσεται το θέμα της προσφυγής που κατατέθηκε από εισαγγελέα της Τουρκίας στο Ανώτατο Δικαστήριο, βάζοντας ζήτημα απαγόρευσης της δράσης του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), καθώς και της αφαίρεσης πολιτικών δικαιωμάτων πλήθους στελεχών του, μεταξύ των οποίων ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιουλ. Στο χορό έχουν μπει, εκτός από την αντιπολίτευση και το δικαστικό - στρατιωτικό - πολιτικό κατεστημένο της χώρας, που έλεγχε τη χώρα μέχρι την ανάδειξη του ΑΚΡ, εκπροσώπου των χρηματοοικονομικών κύκλων και των μεταρρυθμίσεων της ΕΕ, και οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, προασπιζόμενοι φυσικά τα δικά τους ιμπεριαλιστικά ευρω-ενωσιακά συμφέροντα στην περιοχή.

Η δικαστική προσφυγή πραγματοποιήθηκε με το πρόσχημα ότι η κυβέρνηση του ΑΚΡ υπονομεύει τον «κοσμικό χαρακτήρα» του κράτους και το οδηγεί στους δρόμους του ριζοσπαστικού ισλαμισμού και η αφορμή δόθηκε με την πρόθεση της κυβέρνησης να επιτρέψει τη χρήση της μαντίλας στα πανεπιστήμια και την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ωστόσο, τα αίτια αφορούν στη διαχείριση της εξουσίας στη χώρα, με τις αντιθέσεις να επικεντρώνονται μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων - Ρεπουμπλικανικό (CHP) και ΑΚΡ - και των συμφερόντων που εκπροσωπούν. Μετά την ανακοίνωση του Ανώτατου Δικαστηρίου ότι κάνει δεκτή την προσφυγή και προχωρά την υπόθεση στην ΕΕ σήμανε συναγερμός. Στις εκθέσεις προόδου για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, σε δηλώσεις για την κατάσταση στη χώρα, υπάρχει παντού μία αναφορά στο πόσο επικίνδυνη εξέλιξη θα αποτελέσει δικαστική απόφαση που θα απαγορεύει τη λειτουργία του κυβερνώντος κόμματος, ενώ επίσκεψη συμπαράστασης στο ΑΚΡ πραγματοποίησαν στη χώρα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, και ο επίτροπος Διεύρυνσης, Ολι Ρεν. Τις θέσεις αυτές επανέλαβε και ο αυστριακός Πρόεδρος, που βρέθηκε την περασμένη βδομάδα στην Αγκυρα.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε σε δημοσιεύματα εφημερίδων, ακόμα και να εξετάζει το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος, σε περίπτωση που τεθεί εκτός νόμου το ΑΚΡ, είδηση που διαψεύστηκε σε έντονο ύφος. Νέος γύρος για να κερδηθούν οι εντυπώσεις δόθηκε μετά από ισχυρισμούς του Ανώτατου Δικαστηρίου ότι «πολιτικοί κύκλοι επιχειρούν να επηρεάσουν το δικαστικό Σώμα», σημειώνοντας ότι «εδώ και περίπου ένα χρόνο και πολύ περισσότερο προσφάτως, οι εντεινόμενες συστηματικές επιθέσεις εναντίον της δικαστικής εξουσίας έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που πλέον πλήττονται βασικές αρχές της Δημοκρατίας». Και εδώ υπήρξε άμεση αντίδραση της κυβέρνησης, στην οποία αναφερόταν ότι «το Ανώτατο Δικαστήριο έχει ταχθεί με την πλευρά των κατηγόρων στην υπόθεση που στοχεύει στο κλείσιμο του κυβερνώντος κόμματος, που έχει παραπεμφθεί στο συνταγματικό δικαστήριο».

Η πολιτική διαμάχη μεταξύ των εκφραστών του «κεμαλικού» και του «θρησκευτικού» κράτους, που οδηγεί τη χώρα σε «πολιτική κρίση», δεν αφορά σε καμία περίπτωση τα προβλήματα και τα δικαιώματα του τουρκικού λαού, καθώς και οι δύο πλευρές είναι «άξιοι πρεσβευτές» του ιμπεριαλισμού και των συμφερόντων του κεφαλαίου, με εξίσου αντιλαϊκές πρακτικές. Χαρακτηριστική, άλλωστε, ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης στις πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις, που πνίγηκαν στο αίμα, από την αστυνομία, παράδοση, που υπήρχε και στο προηγούμενο «κεμαλικό» καθεστώς. Τα όσα παρουσιάζονται ως αίτια της διαμάχης δεν είναι παρά ψευτοδιλήμματα, στο παιχνίδι της εξουσίας.

Ακρως αρνητική εξέλιξη για το ΑΚΡ κρίνεται η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Τουρκίας, την Πέμπτη, με την οποία ακυρώθηκε η τροπολογία της κυβέρνησης, που έδινε το δικαίωμα σε φοιτήτριες να φορούν την ισλαμική μαντίλα στα πανεπιστήμια. Οπως αναφέρεται, η τροπολογία αντιτίθεται στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και παραβιάζει τις διατάξεις του θεμελιώδους νόμου του κράτους, ο οποίος αναφέρεται στο λαϊκό χαρακτήρα της Δημοκρατίας της Τουρκίας, που υπογραμμίζουν ότι δεν επιδέχεται τροποποιήσεων.

Η εξέλιξη αυτή φαίνεται να ανησυχεί το ΑΚΡ, καθώς οι ίδιοι δικαστές θα είναι αυτοί που θα κρίνουν το κυβερνών κόμμα, αναφορικά με την κατηγορία ότι οι ενέργειές του υπονομεύουν τον «κοσμικό χαρακτήρα τους κράτους και οδηγούν την Τουρκία στην ισλαμοποίηση»...