Για κινητοποιήσεις από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά και μετά το τέλος των εξετάσεων μιλούν οι πανεπιστημιακοί. Η Διοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣΔΕΠ, που συνεδρίασε το περασμένο Σάββατο, κατέληξε σε μια απόφαση που δηλώνει επιμονή στο βασικό στόχο για απόσυρση του νόμου - πλαισίου και συνολικά του θεσμικού πλαισίου, που κατευθύνεται από τη διαδικασία της Μπολόνια.

Ακόμα, χαρακτηρίζει «αιτία πολέμου» την ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05, ζητά κατάργηση των ΚΕΣ και απορρίπτει τη διασταλτική ερμηνεία του άρθρου 16. Παράλληλα επαναφέρει τα οικονομικά αιτήματα για χρηματοδότηση των δημόσιων ΑΕΙ και μισθολόγιο αποκλειστικά πανεπιστημιακό, που θα ενσωματώνει στο βασικό μισθό όλα τα επιδόματα και κατάργηση των ευέλικτων σχέσεων εργασίας στο Πανεπιστήμιο.

Με πρόταση της ΔΗΠΑ, η ΠΟΣΔΕΠ, πήρε θέση υπέρ της αναγκαιότητας ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος και της ΕΦΕΕ.

Τη συζήτηση στη ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ, απασχόλησαν και οι τυχοδιωκτικές ενέργειες που έχουν εκδηλωθεί το τελευταίο διάστημα στα πανεπιστήμια, οι οποίες αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, προκειμένου να αμαυρώσει και να ακρωτηριάσει το κίνημα. Η ΔΗΠΑΚ κατέθεσε ψήφισμα καταδίκης αυτών των ενεργειών, εξηγώντας το χαρακτήρα τους και ξεκαθαρίζοντας ότι η ξεκάθαρη καταδίκη τους είναι βασικός όρος για την ανάπτυξη και τον προσανατολισμό του κινήματος.

Ωστόσο, η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ (δυνάμεις του ΣΥΝ κ.ά.) ουσιαστικά αρνήθηκε να καταδικάσει τις τυχοδιωκτικές ενέργειες, δίνοντας έτσι πάτημα στην κυβέρνηση να εντείνει την επίθεσή της για τον εκφυλισμό του κινήματος. Από την «Πανεπιστημιακή Αναβάθμιση» που κινείται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, και την ΑΡΜΕ, που κινείται επίσης στο χώρο του ΣΥΝ, κατατέθηκαν προτάσεις για συνολική καταδίκη της «βίας» (μέσα από επίσπευση του συνεδρίου της Ομοσπονδίας), υπονοώντας μέσα στη «βία» και τις συλλογικές, μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών που στρέφονται ενάντια στις αναδιαρθρώσεις. Αν και οι προτάσεις των παραπάνω παρατάξεων απορρίφθηκαν από τη ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ, η συνολική εικόνα που διαμορφώνεται είναι ενδεικτική για τη στάση των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σπεύδουν να δώσουν «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση.