Δεν πρόλαβε να «κλείσει» το πρώτο 5μηνο της φετινής χρονιάς και οι νεκροί από «ατυχήματα» ξεπέρασαν τους 40. Χωρίς κανείς να μπορεί να απαντήσει με σιγουριά στο πόσοι ακόμα δεν επέστρεψαν σπίτι τους απ' το μεροκάματο, χωρίς ποτέ ο θάνατός τους να καταγραφεί στις επίσημες λίστες, χωρίς ποτέ να κινηθεί έστω η τυπική διαδικασία για τη διερεύνηση των αιτιών που τους κόστισαν τη ζωή. Ολα δείχνουν ότι, και αυτή τη χρονιά, στους τόπους δουλειάς εξελίσσεται ένα ακόμα μακελειό. Η «ελαστικοποίηση» και εντατικοποίηση της εργασίας, η απουσία γιατρών Εργασίας ακόμα και από μεγάλα εργοστάσια, η έλλειψη στοιχειωδών μέτρων Ασφάλειας και Υγιεινής, η παράδοση της πρόληψης σε ιδιωτικούς φορείς (ΕΞΥΠΠ), είναι το θερμοκήπιο όπου ευδοκιμούν τα εργοδοτικά εγκλήματα.

Οι νεκροί και οι σακατεμένοι, που μετρά καθημερινά η εργατική τάξη, αποκαλύπτουν πόσο γοργά βαθαίνει η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο. Ενώ υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για τη βελτίωση των όρων εργασίας και ζωής της εργατικής τάξης κι ενώ τα κέρδη των πολυεθνικών φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη, οι εργαζόμενοι μετρούν όλο και περισσότερους κινδύνους για τη ζωή και την υγεία τους. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: Τον καρκινογόνο αμίαντο, που υπάρχει στα μεγάλα δημόσια κτίρια (νοσοκομεία, σχολεία κτλ.); Τις χιλιάδες νέες ουσίες, που εισάγονται στην αγορά εργασίας, χωρίς να έχουν ελεγχθεί για την ασφάλειά τους;

Τα εργατικά «ατυχήματα», οι ανεξέλεγκτες επαγγελματικές ασθένειες, που πλήττουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλον τον κόσμο, είναι άρρηκτα δεμένα με τον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής. Για το κεφάλαιο, στόχος είναι η διαρκής μεγιστοποίηση του κέρδους του. Κι αυτός ο στόχος κυριαρχεί παντού και πάντα. Και φτάνει να υπολογίζει τη ζωή του εργάτη ως αναλώσιμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι οργανισμοί που έχει συστήσει η ΕΕ για την Υγιεινή και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), εφιστώντας την προσοχή των εργοδοτών στη ραγδαία εξάπλωση της κατάθλιψης ως επαγγελματικής ασθένειας (1 στους 3 Ευρωπαίους εργαζόμενους πάσχει από κατάθλιψη), τονίζουν πως υγιής εργαζόμενος σημαίνει και υγιής επιχείρηση. Πως η υγεία των εργαζομένων επιδρά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μιας επιχείρησης. Να, πώς και γιατί τους «καίει» η όποια - ακόμα και ελάχιστη - προστασία του εργαζόμενου...

Τα εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα ενός συστήματος, που χρησιμοποιεί τον εργαζόμενο ως αναλώσιμο εξάρτημα, που, όταν «σκουριάζει», απλά αντικαθίσταται. Η συστράτευση κάθε εργάτη με το ΠΑΜΕ, η ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, η οργάνωση της πάλης ενάντια σε όσους δολοφονούν εργάτες στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας» είναι μονόδρομος. Οχι μόνο για να μπουν προσωρινά εμπόδια, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.