Ο κ. Βγενόπουλος δρα σε ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον. Αυτό το περιβάλλον είναι που του επιτρέπει να συμπεριφέρεται ως ενάγων της πολιτικής ζωής ή ως παραδίδων «πολιτικά μαθήματα» (!) στους «ελεγκτές» του, βουλευτές του δικομματισμού, όπως συνέβη χτες στη Βουλή. Οσο κι αν μοιάζει αντιφατικό, το «δικαίωμα» να κάνει αγωγές ή να κάνει μαθήματα αγωγής, το έχουν αναγνωρίσει στον κ. Βγενόπουλο οι ίδιοι που σήμερα εμφανίζονται θιγμένοι από την τακτική του.

Ας δούμε λίγο ποιο είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ενεργεί ο κ. Βγενόπουλος:

*

Πρώτον, πρόκειται για το πολιτικό περιβάλλον μιας χώρας που έχει αναγάγει τα δικαστήρια των Βρυξελλών ως αρμόδια να εγκρίνουν ή όχι πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τον τόπο. Που επιτρέπει στους «νταβατζήδες» να οδηγούν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια την Ελλάδα, να καθιστούν ανενεργείς διατάξεις του Συντάγματος που δεν αρέσουν στους «Βγενόπουλους» και τελικά να διαμορφώνουν τη νομοθεσία κατά τις επιθυμίες τους, όπως συνέβη στην υπόθεση με τον «βασικό μέτοχο» στα ΜΜΕ.

Πρόκειται για το ίδιο πολιτικό σύστημα που αξιοποιεί σαν άλλοθι για τις επιλογές του, αναγορεύοντας σε υπέρτατο κριτή της πολιτικής που ακολουθείται στο χώρο της Παιδείας, τις δικαστικές αίθουσες της Κομισιόν (χαρακτηριστική περίπτωση η υπόθεση με τα ΚΕΣ).

*

Δεύτερον, η ποινικοποίηση της πολιτικής πράξης και του πολιτικού λόγου δεν είναι εύρημα του κ. Βγενόπουλου. Οταν οι απεργοί της ΔΕΗ σέρνονται στα δικαστήρια, όταν οι μαθητές σέρνονται στα «μαθητοδικεία» με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όταν ο ΟΣΕ (δηλαδή οι κυβερνήσεις) ζητά με αγωγή που τρέχει από το 1997 (επί ΠΑΣΟΚ) μέχρι σήμερα (επί ΝΔ) τη συντηρητική κατάσχεση μέχρι του ποσού των 12 δισ. δραχμών (!) της περιουσίας των μελών (μεταξύ αυτών και του βουλευτή τότε Βαγγέλη Μπούτα) της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των αγροτών, όταν η κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου σέρνει στα δικαστήρια τη βουλευτίνα Κανέλλη για την πολιτική της κριτική (και υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα), ο δρόμος είναι ήδη στρωμένος.

*

Τρίτον, ο κ. Βγενόπουλος «πολιτεύεται» σε ένα περιβάλλον όπου έχουμε «επίθεση του ΣΕΒ κατά πάντων» («Εθνος», 14/5/2008), όπου ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλος συγχαίρει τον κ. Παπανδρέου για τις απόψεις του προσθέτοντας ότι μοιάζουν τόσο με τις απόψεις των βιομηχάνων που μπορεί να «κατηγορηθείτε ότι πήρατε γραμμή από τον ΣΕΒ», και όπου η ΝΔ ξεπουλάει τα πάντα.

Εντός αυτού του πλαισίου, της απόλυτης δικομματικής «νομιμότητας», είναι που «αγοράζει» και «πουλάει» ο κ. Βγενόπουλος. Τη «νομιμότητα» του ξεπουλήματος είναι που αντιστρέφει σήμερα στους επικριτές του ο κ. Βγενόπουλος.

*

Κι αυτή είναι, τελικά, η ουσία. Η ουσία δεν είναι να μένει κανείς στο ύφος του κ. Βγενόπουλου. Το πρώτο και βασικό δεν είναι η «κομψότητα» με την οποία ποινικοποιείται η πολιτική ζωή.

Είναι ότι σε ένα σύστημα όπου οι καπιταλιστές Βγενόπουλοι έχουν το ελεύθερο να «αγοράζουν και να πουλάνε» τα πάντα, τότε μαζί με το δημόσιο πλούτο αποκτούν και ένα ακόμα «δικαίωμα»: Να εμφανίζονται στο προσκήνιο όχι μόνο με αγωγές, αλλά και με το στιλ που λέει προς τους υποτιθέμενους «ελεγκτές» τους: «Σας αγοράζουμε και σας πουλάμε»!