Κυριακή 18 Μάη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
Σε κρίσιμο σταυροδρόμι

Πού βαδίζει η Σερβία; Η ερώτηση αυτή προκύπτει βασανιστικά από τη μέχρι τώρα πορεία της και κυρίως μετά το αντιφατικό αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών.

Είναι γνωστή η αντιιμπεριαλιστική, αξιοπρεπής, πατριωτική στάση των Σέρβων που επέσυρε τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς το 1999, με τη συμμετοχή του ελληνικού καπιταλισμού σε εκείνο το βαλκανικό έγκλημα. Οι χρυσοκάνθαροι μαζικοί αρουραίοι των αστικών ΜΜΕ αποσιωπούν την ουσία του εκλογικού αποτελέσματος. Η ελληνική μεγαλοαστική τάξη προτιμά για την ώρα τη σιωπή, πιστή στο ρόλο του ιμπεριαλιστικού ατζέντη. Φαίνεται ότι δεν ήρθε ακόμη η ώρα να επαναλάβει τον άθλιο προβοκατόρικο ρόλο του «καλού» εταίρου της εγκληματικής λέσχης των ισχυρών. Το κυριότερο στοιχείο του σερβικού εκλογικού αποτελέσματος είναι όχι απλά μόνο η έλλειψη αυτοδυναμίας ενός κόμματος, αλλά η μεγάλη διασπορά των ψήφων σε σχετικά μικρό ποσοστό για κάθε κόμμα. Αυτό δείχνει ότι ο σερβικός λαός είναι στην πλειοψηφία του απογοητευμένος κι ίσως και μπερδεμένος μπροστά στο γεγονός ότι όλα τα κόμματα δήλωσαν λιγότερο ή περισσότερο ευρωενωσίτικο προσανατολισμό κάθε μορφής.

Η απογοήτευση και ο έντονος προβληματισμός με φαινόμενα αποπροσανατολισμού είναι το επακόλουθο ενός υπερήφανου λαού που βλέπει το σύνολο των κομμάτων εξουσίας να αποδέχονται την παράδοση της χώρας στον ευρωενωσίτικο και αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό.

Οι κάθε λογής εγχώριοι πολιτικοί χαχάνοι θα βρουν ευκαιρία να πουν ότι οι Σέρβοι πολιτικοί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είναι το γνωστό μοτίβο των σύγχρονων Πηλιογούσηδων και Νενέκων που δε θέλουν να δουν και τη στοιχειώδη πατριωτική πράξη. Ας αφεθούν αυτοί οι ανάξιοι στη μοίρα που τους περιμένει. Το ουσιώδες ανησυχητικό στην τωρινή κατάσταση της Σερβίας είναι να συρθεί σε μια ολοσχερή παράδοση στους Ευρωενωσίτες. Αυτό θα λειτουργήσει ως προθάλαμος για την είσοδο του ΝΑΤΟ στην υπερήφανη αυτή χώρα.

Αυτό θα σημάνει ουσιαστική ανατροπή του βαλκανικού status με παρενέργειες ακόμη και πέραν των Βαλκανίων. Ερωτήματα, όπως, «τι θα κάνουν οι Ευρωενωσίτες στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό τους με τους Αμερικανούς γιάνκηδες και πετρελαιάδες;», «Τι θα κάνει ο πάντα έντονα ενδιαφερόμενος ανερχόμενος ρωσικός καπιταλισμός;», «Ποιες οι πιθανές μορφές αντιδράσεων του σερβικού λαού στο φαινόμενο έλευσης ευρωενωσίτικων κι αμερικανικών ΝΑΤΟικών στρατευμάτων;». Τα πιθανά σενάρια πολλά, ποικίλα κι αντιφατικά. Το σίγουρο θα είναι μια νέα έντονη ρευστότητα στην περιοχή με άδηλες συνέπειες κι αποτελέσματα. Αλλά, το επίσης πιθανό στην προϊούσα ανακατωσούρα ίσως να είναι η στροφή των Σέρβων στην αναζήτηση νέων πολιτικών αντιιμπεριαλιστικών σχηματισμών και στην ανάλογη ανάδειξη νέων κομμάτων με σαφή σοσιαλιστικό προσανατολισμό. Οπως και να 'χει, τα πάντα είναι πιθανά στις πιο διαφορετικές διαστάσεις.

Οι εγχώριοι πολιτικοί ατζέντηδες της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης ως συνήθως καιροσκοπούν ως τη στιγμή που θα αναλάβουν το γνωστό ρόλο του «καλοσυνάτου» προβοκάτορα για λογαριασμό του ευρωατλαντισμού. Η σκοροφαγωμένη «διείσδυση» του ελληνικού καπιταλισμού παραμένει ως κύριος μοχλός της αστικής πολιτικής των κομμάτων του με μπόλικο ευρωενωσίτικο λάδωμα. Η κύρια ερώτηση παραμένει: Πόσο βάθος έχει η ανικανότητα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα σε μια αναμενόμενη νέα ιμπεριαλιστική ρευστότητα στην περιοχή; Ισως το αναδυόμενο επαναστατικό εργατικό κίνημα απαντήσει σ' αυτό.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ