Δεν είναι καιρός για ψευδαισθήσεις. Οι ναρκω-κουλτουριάρηδες που προβάλλουν ως πιστοποιητικό του ριζοσπαστισμού τους το διαχωρισμό των ουσιών και την αποποινικοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών ξεσκεπάζονται, κάνοντας ξεκάθαρο για ποιους δουλεύουν και σε ποιους βάζουν πλάτη. Ο λόγος για τις διάφορες ΜΚΟ, τα αυτοαποκαλούμενα «κινήματα» τύπου «Ηλιοτρόπιο» και το «4ο κανναβικό αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ» που διοργάνωσαν, το οποίο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έγινε σε πανεπιστημιακό χώρο, διαστρεβλώνοντας πλήρως το χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου.

Παρασκευή βράδυ, και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε χώρο ελεύθερης διακίνησης και χρήσης ουσιών, το νταραβέρι δίνει και παίρνει, οι τοίχοι γεμίζουν με γκράφιτι για την απελευθέρωση της κάνναβης. Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΚΟΑ), γιατί «ο κόσμος της μαστούρας είναι εφικτός». Και όπως ήταν αναμενόμενο, ομάδα κουκουλοφόρων ξημερώματα Σαββάτου τα κάνει γυαλιά - καρφιά, προκαλώντας υλικές ζημιές στο χώρο του πανεπιστημίου και ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο για πολλοστή φορά συζήτηση για το πανεπιστημιακό άσυλο.

Οι ευθύνες των πρυτανικών αρχών τεράστιες, καθώς τα επεισόδια πέρυσι στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια κατά τη διεξαγωγή του ίδιου φεστιβάλ δεν αφήνουν περιθώρια για δικαιολογίες του τύπου «εξαπατηθήκαμε», «δεν ήξερα», «δε γνώριζα» - δε ρώταγες; Μάλιστα, το πρωί του Σαββάτου σε άτυπο πρυτανικό συμβούλιο που έγινε, δόθηκε η άδεια στους διοργανωτές να παραμείνουν και τη δεύτερη μέρα για να ολοκληρωθεί το αντιδραστικό ναρκω-φεστιβάλ, προκειμένου «να μην υπάρξουν αντίποινα»...

Μεγάλες και οι ευθύνες των φοιτητικών παρατάξεων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, καθώς - όπως επισημαίνεται και σε κοινή ανακοίνωση της Αχτιδικής Επιτροπής ΑΕΙ και ΤΕΙ της ΚΟΑ του ΚΚΕ και της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ - οι εκπρόσωποί τους παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των εκλεγμένων κομμουνιστών στο ΔΣ του συλλόγου να επικοινωνήσουν μαζί τους, ώστε να υπάρξει καταγγελία, παραμένουν κρυμμένοι αποφεύγοντας να πάρουν θέση γι' αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.

Οι διοργανωτές, από τη μεριά τους, με κεντρικό σύνθημα «απαγορεύστε τις απαγορεύσεις, απεξαρτηθείτε από την παρανομία και την εγκληματικότητα», διατυμπάνιζαν ως πανάκεια μια σειρά σκοταδιστικές και αντιεπιστημονικές «λύσεις», όπως το διαχωρισμό των ουσιών σε «σκληρά» και «μαλακά», την αποποινικοποίηση της κάνναβης. Για την πρόληψη κουβέντα, ούτε καν για την απεξάρτηση, καθώς το ζητούμενο είναι η «μείωση της βλάβης», η διαχείριση του θανάτου.

Είναι γνωστό ότι πάνω από το 90% των εξαρτημένων από ηρωίνη είχαν την πρώτη τους επαφή με την κάνναβη, ενώ σε χώρες όπως η Ολλανδία αυξάνεται διαρκώς το αίτημα για απεξάρτηση από την κάνναβη.

Τα ναρκωτικά δε διαχωρίζονται, δεν υπάρχουν σκληρές και μαλακές αιτίες που οδηγούν σε αυτά. Οι αιτίες είναι κοινές για όλες τις «ουσίες» και προσδιορίζουν τις προσπάθειες φυγής από την πραγματικότητα αντί για αντίσταση και διεκδίκηση, τις προσπάθειες να βρουν λύση στα προβλήματα μέσα σε ανύπαρκτους κόσμους, να δώσουν νόημα στη ζωή τους μέσα από ψευδαισθήσεις. Είναι αιτίες που γεννιούνται σε ένα απάνθρωπο πολιτικό σύστημα που κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να μετατραπούν τα προβλήματα που δημιουργεί σε ατομικά προβλήματα, του καθένα με τον εαυτό του.

Η νομιμοποίηση της εξάρτησης, των ψευδαισθήσεων, της φυγής προς το θάνατο, βολεύει μόνο τους ναρκεμπόρους και συνολικά το σύστημα που θέλει τη νεολαία μακριά από κάθε διεκδίκηση. Απέναντι σε αυτές τις προσπάθειες η νεολαία πρέπει να ορθώσει ανάστημα, να τους γυρίσει την πλάτη, επιλέγοντας ζωή χωρίς εξαρτήσεις, με καθαρή συνείδηση και επιλογή αγωνιστικής στάσης ζωής.