Κυριακή 24 Σεπτέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ
Συσπειρωμένοι μπορούμε να τους σταματήσουμε

Αποσπάσματα από την εισήγηση του Γ. Μαυρίκου στην πανελλαδική συνδικαλιστική σύσκεψη του ΠΑΜΕ

Αναφερόμενος στη σύσκεψη και στο πλαίσιο που αυτή γίνεται, ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, σημείωσε:

Η δεύτερη Πανελλαδική Σύσκεψη Συνδικάτων και Συνδικαλιστών πραγματοποιείται σε μια περίοδο όπου μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και στις συνειδήσεις σημαντικών λαϊκών τμημάτων παρατηρούνται φαινόμενα αναβρασμού, κινητικότητας και αξιόλογων διεργασιών.

Σε σημαντικούς κλάδους και χώρους αναπτύσσονται κινητοποιήσεις όπως στους ναυτεργάτες, στις ΔΕΚΟ, στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις ΑΓΝΟ και ΟΛΥΜΠΟΣ, στους εκπαιδευτικούς και αλλού. Ακόμα και σε χώρους όπου είχαν έντεχνα καλλιεργηθεί αυταπάτες πως τάχα δε θα θιγούν, τώρα οι ανησυχίες αρχίζουν να δίνουν τη θέση τους σε πρωτοβουλίες για αντίσταση. Η ίδια ρευστότητα μαζί με στοιχεία ανυπακοής και αντίστασης στις πολιτικές του πολυεθνικού κεφαλαίου παρουσιάζεται και στο διεθνές στερέωμα, από τη Μελβούρνη μέχρι την Πράγα κι από τη Γαλλία μέχρι το Σιάτλ. Το πρόβλημα με τις τιμές των καυσίμων αντικειμενικά θα ωθήσει τμήμα του διεθνούς εργατικού κινήματος να κινηθεί αγωνιστικά.

Ολη αυτή η κατάσταση, και στο εσωτερικό και σε διεθνές επίπεδο, έρχεται να διαψεύσει όλους εκείνους που πονηρά και σκόπιμα διαδίδουν ότι «τίποτα δε γίνεται», «δεν αξίζει να αγωνίζεσαι» κλπ. Ταυτόχρονα, η γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου, επιβεβαιώνει ότι ο συντονισμός, η κοινή δράση πρέπει να είναι η γενικευμένη και συνολική απάντηση της εργατικής τάξης. Σήμερα είναι πιο φανερό από χτες, ότι μόνος του κανένας, πολύ δύσκολα μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.


Μέσα σ' αυτές τις περίπλοκες συνθήκες ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός εκτιμά ότι με ελιγμούς και τακτικισμούς θα «τη βγάλει καθαρή». Η παρουσία όμως του ΠΑΜΕ, ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει και κυρίως η δράση του, αποκαλύπτει αυτούς τους ελιγμούς, προσπαθεί να δώσει προοπτική στους ίδιους τους εργαζόμενους, να φρεσκάρει και να ξαναζωντανέψει τις αξίες, τις αρχές και τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματός μας.

Η συσπειρωτική δυναμική του ΠΑΜΕ στον ενάμιση χρόνο του έρχεται να υπογραμμίσει ότι έχει την ικανότητα να συσπειρώσει και να ενιαιοποιεί στην ταξική πορεία ό,τι πιο έντιμο και ό,τι πιο υγιές υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ύπαρξη και η μέχρι τώρα αγωνιστική παρουσία του ΠΑΜΕ είναι ατού για τους εργαζόμενους που έχουν να αντιπαλέψουν την πολιτική κυβέρνησης, βιομηχάνων και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο πυρήνας της πολιτικής αυτής χτυπά την καρδιά των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα. Την πλήρη απασχόληση, την πλήρη αμοιβή, το πλήρες συνεχές 7ωρο ή 8ωρο, την πλήρη σύνταξη, το ασφαλιστικό, τις συλλογικές συμβάσεις, τα όρια απολύσεων, τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα και τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Αποτέλεσμα; Η αύξηση της ανεργίας και το μοίρασμα της φτώχειας».

Η επίθεση αυτή μπορεί να αποκρουστεί


Σχετικά με την επίθεση απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, ο συνδικαλιστής επισήμανε: «O βαθύς αντεργατικός και αντιλαϊκός χαρακτήρας των κυβερνητικών μέτρων, η βεβαιότητα ότι η επίθεση δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τις εργασιακές σχέσεις και η σταθερή δράση του ΠΑΜΕ, οδήγησαν τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών, των ανέργων και της νεολαίας σε σαφή αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης. Η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές καταδικάζει αυτά τα μέτρα. Αγανακτεί και ανησυχεί έντονα με την κατάσταση αυτή.

Κάτω από αυτήν την πίεση οι εκπρόσωποι του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για ευνόητους λόγους υποχρεώθηκαν να δηλώσουν ότι αποχωρούν από τον ψευτοδιάλογο, παραμένοντας όμως στο τραπέζι των συζητήσεων και ταυτόχρονα κήρυξαν μια αποσπασματική και μεμονωμένη κινητοποίηση για τις 10 Οκτώβρη. Στοχεύουν με την ταχτική τους αυτή να έχουν «και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο».

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Δεν είναι μοιραία και αναπόφευκτη η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μπορούμε να την αναχαιτίσουμε.

Αν η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα αντιληφθεί τη δύναμη που έχει ο ενωμένος ταξικός αγώνας και βγει στους δρόμους να διαδηλώσει, να διαμαρτυρηθεί, να απεργήσει και να φανεί έτσι έμπρακτα η αντίθεση του σ' αυτή την πολιτική. Να αποσταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση, στο ΣΕΒ και στα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι ο ελληνικός λαός δε θα μείνει παθητικός θεατής, αλλά θα δράσει μαζικά και μαχητικά.

Αν δεν επιτρέψουμε στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και σε άλλες Δευτεροβάθμιες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις να «ξεφουσκώσουν» τον αγώνα με «ντουφεκιές» και αποσπασματικές κινητοποιήσεις. Τώρα που επιβάλλεται να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ο αγώνας και η ταξική πάλη. Να συντονιστεί με τη φτωχή αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες τη σπουδάζουσα και μαθητική νεολαία.

Αν το συνδικαλιστικό κίνημα ξαναθυμηθεί και ενεργοποιήσει όλες τις μορφές πάλης και οργανώσει αποτελεσματικά την περιφρούρηση των αγώνων του με την έγκαιρη και σωστή ενημέρωση των εργαζομένων, την απόκρουση των ιδεολογημάτων και της επιχειρηματολογίας των αντιπάλων του ταξικού κινήματος και την εμμονή στις αρχές, στις αξίες και στις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματος. Η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η συλλογικότητα, η δημοκρατική πλατιά λειτουργία, οι γενικές συνελεύσεις, οι συσκέψεις και οι επιτροπές αγώνα, στη φάση αυτή του κινήματος είναι ακόμα πιο αναγκαίες.

Αν η αντεπίθεση της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος δεν επικεντρωθεί απλά στις εργασιακές σχέσεις, αλλά ενισχύει τα πολιτικά χαρακτηριστικά και αγκαλιάσει όλα τα βασικά μέτωπα πάλης, που έτσι κι αλλιώς βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, προσδίδοντας έτσι συνολικά ταξικά στοιχεία στην εργατική αντεπίθεση.

Πιο θαρραλέα στην οργάνωση των εργαζομένων,
πιο επιθετικά στη συσπείρωση

Επίσης, ο συνδικαλιστής του Μετώπου, τόνισε:

Σαν ΠΑΜΕ έχουμε χρέος να πάρουμε υπόψη μας ότι η μαζικοποίηση, η συμμετοχή, η ενεργοποίηση απλών ανθρώπων της δουλιάς καθυστερούν σημαντικά. Τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις αυτές τις ενισχύουν η γραμμή υποταγής του κυβερνητικού συνδικαλισμού με την απογοήτευση που γεννά και την ηττοπάθεια που καλλιεργεί. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τη ρουτίνα και τη στασιμότητα που σήμερα υπάρχει στη λειτουργία αρκετών σωματείων, αφού τα φαινόμενα αυτά αποτελούν σοβαρό εμπόδιο για την ταξική προοπτική του κινήματος.

Δε θέλουμε σωματεία άμαζα, μικρά, «καθαρά», που θα εξαντλούν την παρουσία τους στην έκδοση ψηφισμάτων. Αγωνιζόμαστε για σωματεία - κυψέλες, μαζικά, αξιόμαχα, που θα ενώνουν ταξικά όλους χωρίς εξαίρεση τους εργαζόμενους στον κλάδο, στην επιχείρηση και στην πόλη. Που θα στηρίζεται και θα στηρίζει τους νέους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους τεχνικούς και τους επιστήμονες. Στις σημερινές συνθήκες επιβάλλεται να πάμε με εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους και να επιμένουμε στην ανάγκη να στηθούν παντού επιτροπές αγώνα, επιτροπές αντίστασης, επιτροπές νέων και γυναικών. Για το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα η αναζωογόνηση της Βάσης είναι μονόδρομος και καθήκον πρωτεύον.

  • Να συζητήσουμε με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, να τα ενημερώσουμε για τις θέσεις τις προτάσεις, τις αναλύσεις και τις εκτιμήσεις που κάνουμε. Να τους προτείνουμε να συστρατευθούν με το ΠΑΜΕ στους στόχους και τον προσανατολισμό του.
  • Να απευθυνθούμε σε δευτεροβάθμιες οργανώσεις που εκτιμούμε ότι μπορούν να αντιληφθούν ότι η στρατηγική των ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ αν δεν απομονωθεί θα οδηγήσει στη διάλυση και τον εκφυλισμό το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
  • Μαζί με πρωτοπόρους εργάτες σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε επιχείρηση να συγκροτήσουμε Επιτροπές Αγώνα, Συντονιστικές Επιτροπές και Αγωνιστικές Συσπειρώσεις που θα αποτελέσουν μαζί με τις ταξικές πρωτοβάθμιες οργανώσεις τη βάση, τα πόδια και τη σπονδυλική στήλη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.
  • Με ανοιχτή καρδιά, να κουβεντιάσουμε εξαντλητικά με συνδικαλιστικά στελέχη που σέβονται τον εαυτό τους, που βλέπουν την κρισιμότητα της κατάστασης για την εργατική τάξη και τα δικαιώματά της. Να τους δώσουμε το χέρι και να τους προτείνουμε έστω κι εάν δε συμφωνούν απόλυτα μαζί μας, να δράσουμε, να αγωνιστούμε, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στο ΠΑΜΕ και στους στόχους του.
  • Να υποστηρίξουμε ακόμα πιο αποφασιστικά κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία που θα ξεδιπλώνεται κόντρα στην αντεργατική πολιτική.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Για ένα πράγμα είμαστε απόλυτα βέβαιοι: πως είναι πολλοί αυτοί που βλέπουν στο ΠΑΜΕ την ελπίδα. Είναι πολλοί όσοι αναγνωρίζουν ότι το ΠΑΜΕ αφυπνίζει δυνάμεις. Είναι αρκετοί που μας περιμένουν. Ας τους βρούμε και ας συζητήσουμε ανοιχτά μαζί τους!

Με την ευκαιρία της Πανελλαδικής Σύσκεψης, θέλουμε να επαναβεβαιώσουμε ότι το ΠΑΜΕ δεν εξαντλεί τη Συσπειρωτική Ταξική του παρέμβαση μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά θα ξεδιπλώσει πρωτοβουλίες, να συμπορευτεί και να συντονιστεί με αντίστοιχα κινήματα στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, που ξεχωρίζουν για τον αγωνιστικό προσανατολισμό τους, για τις ανησυχίες τους και τη δράση τους. Οι κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Γερμανία, Σιάτλ, Ισπανία, Πράγα επιβεβαιώνουν ότι σε διεθνές επίπεδο συγκροτούνται και κινούνται αγωνιστικές δυνάμεις μέσα από συγχύσεις, δυσκολίες και ζιγκ-ζαγκ.

Συνέχεια με κλιμάκωση του αγώνα

Αναφερόμενος στον αγώνα που απαιτείται για τη συνέχεια, ο Γ. Μαυρίκος σημείωσε:

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ επιδιώκουν να «ξεφουσκώσουν» οι αντιδράσεις. Θεωρούν ότι «καθάρισαν» με μια κινητοποίηση. Τα Σωματεία, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, όμως, μπορούν και πρέπει να επιβάλλουν με τις αποφάσεις τους συνέχιση με κλιμάκωση της πάλης. Τώρα που κρίνονται πολλά! Τώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει.

  • Η παρουσία μας στις διαδηλώσεις της Πράγας και η συγκέντρωση την Τρίτη 26 Σεπτέμβρη 2000, στις 7 μ.μ. στα γραφεία του ΟΗΕ στην Αθήνα (Αμαλίας 34, Στύλοι Ολυμπίου Διός), δίνουν το ξεκίνημα στη νέα αγωνιστική φάση που μπαίνουμε. Στη συγκέντρωση αυτή μαζί με αυτοκινητιστές και επαγγελματοβιοτέχνες θα απαιτήσουμε να σταματήσει η λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων από τις ανατιμήσεις στα καύσιμα. Για τον ίδιο λόγο, την Τρίτη 3 Οκτώβρη 2000, το απόγευμα με δίκυκλα και ΙΧ θα προχωρήσουμε σε συμβολικό αποκλεισμό των εγκαταστάσεων της «ΠΕΤΡΟΛΑ» στην Ελευσίνα, για να αποκαλυφθεί και μ' αυτό τον τρόπο το χαράτσωμα που επιβάλλουν τα μονοπώλια της Εμπορίας και Διύλισης αργού πετρελαίου.
  • Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, όλους τους εργαζόμενους να δώσουν οργανωμένα με περιφρούρηση, τη μάχη για την επιτυχία της πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας την Τρίτη 10 Οκτώβρη 2000. Η επιτυχία αυτής της κινητοποίησης έχει για το ταξικό κίνημα ιδιαίτερη σημασία, αφού θα εκφράσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και θα καταγράψει την αντίθεσή τους στην αντιλαϊκή πολιτική. Για να πετύχει αυτή η απεργία, χρειάζεται να αντιμετωπιστούν η τακτική της συκοφάντησης που θα αναπτύξει η κυβέρνηση, η εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία, η υπονομευτική τακτική της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και άλλων μεγάλων Δευτεροβάθμιων Οργανώσεων. Γι' αυτό το λόγο: Απεργιακές επιτροπές παντού.
  • Να συνεχιστεί ο αγώνας με αποφάσεις όλων των συνδικάτων για το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο στην Αθήνα, το Σάββατο 21 Οκτώβρη 2000 (Πλ. Ομονοίας, στη 1 το μεσημέρι), όπου όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, συντονισμένοι με τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, την εργαζόμενη νεολαία, το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις, θα δώσουν αγωνιστική, πολιτική απάντηση στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης.
  • Ο αγώνας επιβάλλεται να κλιμακωθεί με απεργιακές κινητοποιήσεις στο τέλος Οκτώβρη και το Νοέμβρη. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να αντιπαρατεθούν, με σκληρούς ταξικούς αγώνες, αποτελεσματικά με την αντιλαϊκή πολιτική και να μην επιτρέψουν να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα.
  • Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να συζητήσουν και να αποφασίσουν την κλιμάκωση του αγώνα, να ενημερώσουν τα μέλη τους, όλους τους εργαζόμενους. Η προσπάθεια αυτή επιβάλλεται να συνδυαστεί με την ενεργοποίηση των σωματείων, την εγγραφή νέων μελών, τη συγκρότηση Απεργιακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνων στα εργοστάσια, τους τόπους δουλιάς, στις εργατικές συνοικίες.

Μαχητικά, αποφασιστικά να ενώσουμε τους εργαζόμενους στη δράση, να σφυρηλατήσουμε την ταξική ενότητα, να εκπληρώσει η εργατική τάξη τον πρωτοπόρο ρόλο της.

Διεκδικητικό πλαίσιο

1. Καταδικάζουμε τον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης που αποσκοπεί στην κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

2. Απορρίπτουμε και τα «εννιά» σημεία που προβάλλει η κυβέρνηση στον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης. Οι θέσεις συμπυκνώνουν την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής, τους στόχους της ΟΝΕ και τις αξιώσεις του ΣΕΒ.

3. Αντιπαλεύουμε και καταγγέλλουμε τις αντεργατικές θεωρίες περί «ανταγωνιστικότητας», «παραγωγικότητας», «ανάπτυξης», που όπως έχει αποδειχτεί, αποτελούν βασικά εργαλεία για την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

4. Απαιτούμε πλήρη - σταθερή εργασία με αναβάθμιση των εργασιακών - μισθολογικών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Απαγόρευση των απολύσεων, της μερικής απασχόλησης, του ωρομισθίου και κάθε μορφής «ελαστικής» απασχόλησης. Κατάργηση της υπερεργασίας και των υπερωριών. Καθιέρωση του 7ωρου - 5ήμερου - 35ωρου (30ωρου για τα βαρέα - ανθυγιεινά), με γενικευμένη νομοθετική ρύθμιση και αύξηση των αποδοχών. Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, επιδότηση στο 80% του μισθού μέχρι την εξεύρεση εργασίας, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου. Κατάργηση του αντεργατικού νόμου 2639/98.

5. Υπερασπιζόμαστε και διεκδικούμε Διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Δημόσιο - Δωρεάν σύστημα υγείαςγια όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Εντείνουμε τον αγώνα για να μην περάσουν τα κυβερνητικά μέτρα που συρρικνώνουν το δημόσιο τομέα υγείας εκχωρώντας τον, στο μεγάλο κεφάλαιο που λυμαίνεται το χώρο. Απαιτούμε αποφασιστική αντιμετώπιση της ανασφάλιστης εργασίας. Να καταβάλλουν οι εργοδότες άμεσα και στο ακέραιο τα ασφάλιστρα για όσους εργαζόμενους απασχολούν. Να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να μη θιγούν τα βαρέα και ανθυγιεινά, να αυξηθούν, ουσιαστικά οι συντάξεις, το ύψος της σύνταξης να υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές της τελευταίας διετίας και οι κατώτερες συντάξεις να μην είναι κάτω από τα 25 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

6. Αντιπαλεύουμε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών στο μεγάλο κεφάλαιο. Υπογραμμίζουμε τις ευθύνες των Ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ που χρόνια τώρα έχουν εγκλωβιστεί στις θεωρίες του 49%-51%, σπέρνοντας ψευδαισθήσεις, ότι έτσι θα αποφύγουν το ξεπούλημα και την άρνηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για ενιαίο συντονισμό στις ΔΕΚΟ και ενιαίο μπλοκ ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.

7. Συντονίζουμε τον αγώνα μας, ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης, για την ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών νόμων και ρυθμίσεων που στοχεύουν στην εμπορευματοποίηση και την υποβάθμιση της Παιδείας, υψώνουν νέους ταξικούς φραγμούς και διώχνουν τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από το σχολείο. Διεκδικούμε δημόσια - δωρεάν εκπαίδευση, ενιαίο 12χρονο σχολείο.

8. Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

9. Οργανώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία στους χώρους δουλιάς. Καταδικάζουμε και απαντάμε μαχητικά στον κυβερνητικό αυταρχισμό και τις μεθοδεύσεις που αποσκοπούν στο χτύπημα των κινητοποιήσεων, στην κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

10. Να συντονίσουμε τη δράση μας σε στρώματα και ομάδες επαγγελμάτων που άμεσα θίγονται από τις αυξήσεις των καυσίμωνκαι να ξεσηκώσουμε σε όλη την Ελλάδα κύμα αγωνιστικό με αιτήματα αιχμής: Μείωση των φόρων και των δασμών στα καύσιμα.Επιδότηση του πετρελαίου θέρμανσης. Μείωση του ποσοστού κέρδους των μονοπωλίων υγρών καυσίμων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ