Τα όσα «αποκάλυψε» ο Θ. Πάγκαλος στη συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ την περασμένη Τετάρτη για κυβερνητικά στελέχη που συναγελάζονται και φιλοξενούνται σε κότερα μεγαλοεπιχειρηματιών, ήρθαν να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά ότι τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος αναπτύσσουν στενές σχέσεις με τα μεγάλα αφεντικά. Αυτές μάλιστα οι σχέσεις εξάρτησης και υποταγής των κυβερνητικών στελεχών από την οικονομική ολιγαρχία έχουν προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται ως κάτι «φυσιολογικό». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κ. Σημίτης στη συνεδρίαση του ΕΓ απέφυγε να ρωτήσει ή να πιέσει τον υπουργό Πολιτισμού να πει πρόσωπα και πράγματα και μάλιστα, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, αυτό που βρήκε να του πει ήταν ότι «ήσουν στο βουνό Θόδωρε, αν ήσουν στο λιμάνι θα πήγαινες»! Ενώ, όταν ο Απ. Κακλαμάνης ανέφερε ότι «πρέπει να δούμε τη συμπεριφορά των στελεχών μας, τα οποία πηγαίνουν σε δεξιώσεις σε κότερα, δεξιώσεις και στην Ελούντα με διάφορους επιχειρηματίες», ο πρωθυπουργός τον διέκοψε για να του πει «αυτά που λες, Απόστολε, θα βγούνε προς τα έξω»!

Φυσικά το ζήτημα δεν είναι, όπως επιχειρεί να το περιορίσει η κυβέρνηση, ποιο στέλεχος της κυβέρνησης ήταν στο κότερο ποιου επιχειρηματία το καλοκαίρι στο λιμάνι της Τζιας, αλλά οι δεσμοί «αίματος» και χρήματος που έχουν οικοδομηθεί μεταξύ της κυβέρνησης και εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή, κάνοντας επιδείξεις απύθμενης υποκρισίας επιχειρούν να εμφανιστούν ως «πολέμιοι» της διαπλοκής και εγγυητές των συμφερόντων του δημοσίου. Αυτό ακριβώς είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος και το μείζον πρόβλημα για την κυβέρνηση. Οι λαϊκές μάζες να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν να κάνουν με μια κυβέρνηση των μονοπωλίων, από την οποία δεν μπορεί να περιμένουν τίποτα καλό για τα δικά τους συμφέροντα. Μια τέτοια εξέλιξη έρχεται σε μια στιγμή που η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να εποπτεύει στη μοιρασιά της τεράστιας πίτας των δεκάδων τρισ. (Γ` ΚΠΣ, Ολυμπιακά έργα, εξοπλιστικά προγράμματα, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ). Η «διαρροή» των όσων ειπώθηκαν στο ΕΓ του ΠΑΣΟΚ και η προβολή τους δεν είναι βέβαια άσχετη από τη μεγάλη διαμάχη που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της οικονομικής ολιγαρχίας γι' αυτή τη μοιρασιά και η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης Σημίτη να πείσει ότι η πίτα είναι αρκετά μεγάλη και «έχει για όλους».

Είναι αυτονόητο ότι οι ισχυροί δεσμοί της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ με τους ισχυρούς επιχειρηματικούς κύκλους δε δημιουργήθηκαν σήμερα. Ομως τα τελευταία μόνο χρόνια έχουν αναπτυχθεί σε ιδιαίτερα υψηλό βαθμό, εξέλιξη που είναι αναπόφευκτη από τη στιγμή που η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος διεκδικεί και έχει καταφέρει να καταξιωθεί ως ο καλύτερος διαχειριστής των συμφερόντων τους και έχει εφαρμόσει μια άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική, εξαπολύοντας μια ανελέητη επίθεση σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η «εικόνα» της κυβέρνησης Σημίτη έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα, ενώ τα στελέχη της μόνο την οργή και την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων μπορούν να προκαλούν, όταν τους ζητάνε επιπρόσθετες θυσίες για το «γενικό συμφέρον».

Από την άλλη, είναι αστείο να επιχειρεί η ηγεσία της ΝΔ να εμφανιστεί δικαιωμένη για την ανάδειξη του ζητήματος των διαπλεκομένων συμφερόντων, αφού όχι μόνο δεν μπορεί να αποκρύψει τις δικές της στενές επαφές με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και υποστηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης.

Το ζητούμενο είναι να αξιοποιηθούν οι σκανδαλώδεις σχέσεις διαπλοκής κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών για να ενισχυθούν οι λαϊκοί αγώνες, που αυτοί και μόνο μπορούν να προκαλέσουν ρήγμα και να ανατρέψουν την εφαρμοζόμενη πολιτική. Το ζητούμενο δεν είναι να υπάρξουν κάποια «θύματα» στο εσωτερικό της κυβέρνησης για να κουκουλωθεί όπως όπως το σκάνδαλο, αλλά στόχος είναι να πέσει «θύμα» η κυρίαρχη πολιτική και οι εκφραστές της.