«Ο Εφράτι περιγράφει συνήθεις πρακτικές των δυνάμεων κατοχής. Κλειδώνουν, για παράδειγμα, μια ολόκληρη οικογένεια σ' ένα δωμάτιο του σπιτιού της και οι στρατιώτες χρησιμοποιούν το υπόλοιπο σπίτι και τη σκεπή του ως βάση τους. Σε μια τέτοια αποστολή, στο χωριό Ταρκουμίγια, κοντά στη Χεβρώνα, οι στρατιώτες έμειναν σ' ένα σπίτι στη διάρκεια της νύκτας και το πρωί έφθασαν ισραηλινά τζιπ με τις σειρήνες τους να ηχούν για να προσελκύσουν τους Παλαιστινίους. Και μόλις έπεσαν οι πρώτες πέτρες, οι στρατιώτες, οι οποίοι είχαν πάρει θέση αποβραδίς στη σκεπή, μπορούσαν να πυροβολούν το πλήθος από ευνοϊκή θέση. Η μόνη εξήγηση που τους δόθηκε για τη συγκεκριμένη επιχείρηση ήταν πως "στο χωριό υπήρχαν πολλοί τρομοκράτες"...

Ο Εφράτι περιγράφει επιδρομές σε σπίτια μέσα στη νύχτα, δήθεν για όπλα, αλλά στην πραγματικότητα για να καταγράφονται οι ένοικοί τους και να εκφοβίζεται ο πληθυσμός. "Θέλουμε να αισθάνονται οι Παλαιστίνιοι ότι μπορούμε να είμαστε παντού ανά πάσα στιγμή", εξηγεί. "Την πρώτη φορά που μπαίνεις στο σπίτι μιας οικογένειας, σκέφτεσαι, γιατί το κάνω; Αλλά έπειτα από δύο, τρεις φορές, το συνηθίζεις..."» (μαρτυρία Ισραηλινού στρατιώτη / η καταγραφή στα ΝΕΑ).