Στον απόηχο της ανακοίνωσης των ονομάτων εκείνων που κατάφεραν τελικά να εισαχθούν σε κάποια σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα αδιέξοδα που δημιούργησε η μεταρρύθμιση γίνονται περισσότερο από ποτέ πριν φανερά.

Μέχρι να φτάσει η μέρα της ανάρτησης των ονομάτων των επιτυχόντων στους τοίχους των σχολείων, έχει προηγηθεί μια πρωτοφανής επιχείρηση αποψίλωσης του λυκείου, που ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τον ελιτίστικο και τον αποστεωμένο από κάθε ουσιαστική μορφωτική διαδικασία χαρακτήρα του, ενώ η ταξική επιλογή συνεχίστηκε και με την κατάταξη των υποψηφίων σε σχολές και τμήματα δύο κατηγοριών. Των λεγόμενων σχολών υψηλής ζήτησης και των τμημάτων τύπου ΙΕΚ, όπως πολλές σχολές ΤΕΙ. Είναι χαρακτηριστικά τα επόμενα παραδείγματα:

• Στην Ιατρική Αθήνας η βαθμολογία του πρώτου εισαγομένου ήταν 199.20 μόρια και του τελευταίου 196.54. Δηλαδή υποψήφιοι με απολυτήριο λυκείου από 19.6 μέχρι 19.9 συνωστίστηκαν στις 166 θέσεις εισακτέων στη σχολή που έχει την υψηλότερη βάση. Η οποία γίνεται άπιαστο όνειρο για τα παιδιά της εργατικής τάξης που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στο κόστος της «μεταρρύθμισης».
• Την ίδια στιγμή κενές μένουν θέσεις σε σχολές των ΤΕΙ που αντικατοπτρίζουν σε όλο τους το μεγαλείο την υποβάθμιση των σπουδών, μέσα από δήθεν επιστημονικά αντικείμενα με αυστηρή εξειδίκευση τύπου ΙΕΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η βάση σε τέτοιου είδους σχολές κυμαίνεται από 69,2 έως ακόμα και 58,06, δηλαδή αυτό σημαίνει ότι εισάγονται μαθητές με βαθμό απολυτηρίου πολύ κάτω από το 9,5 ακόμα και με 5,8.

Ολα αυτά τα παραπάνω, το ίδιο το υπουργείο Παιδείας τα ονομάζει πλήρη εφαρμογή της μεταρρύθμισης.

Σχετικά με τη βάση εισαγωγής, πάνω από 19 είχαν περισσότερες από 50 σχολές των ΑΕΙ, γεγονός πρωτοφανές. Αιτία του «πληθωρισμού αριστούχων» ήταν ότι τα θέματα των εξετάσεων δεν είχαν κλιμακούμενη δυσκολία, καθώς έπρεπε να ανταποκρίνονται στο επίπεδο των τελειοφοίτων του λυκείου, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ισοπεδωτικά και δεν κρίνεται η επίδοσή τους στο μάθημα που απαιτείται για να ακολουθήσουν την επιστήμη που τους ενδιαφέρει.

Επιπλέον, όταν οι υποψήφιοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν τα μηχανογραφικά τους, κλήθηκαν να δηλώσουν μόνο τις σχολές που προτιμούν, προκειμένου να μη στερήσουν θέση από κάποιον άλλο υποψήφιο. Μετά την ανακοίνωση των βαθμολογιών, υπήρξαν υποψήφιοι που έχοντας συγκεντρώσει ικανό αριθμό μορίων θεώρησαν ότι εισάγονται σε μία σχολή υψηλής ζήτησης και δε δήλωσαν άλλες σχολές. Αλλωστε, από το υπουργείο Παιδείας παρουσιάστηκε ως καινοτομία το γεγονός ότι οι υποψήφιοι θα κληθούν να υποβάλουν μηχανογραφικό αφού μάθουν τη βαθμολογία τους και θα ξέρουν έτσι πού εισάγονται. Ετσι, παρατηρήθηκε το φαινόμενο υποψήφιοι με μέσο όρο 19 να μην εισαχθούν σε καμία σχολή.

Αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ταξικότητας αυτού του συστήματος αποτελούν τα αποτελέσματα που αφορούν μαθητές νυχτερινών σχολείων. Μόλις 108 μαθητές τέτοιων σχολείων πήραν μέρος στις εξετάσεις με το νέο σύστημα οι οποίοι και πέτυχαν.

Οπως έγκαιρα οι μαθητές και οι υπόλοιποι φορείς με τους αγώνες τους είχαν καταγγείλει, η εισαγωγή σε κάποια από τις σχολές μεγάλης ζήτησης εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη δυνατότητα των γονιών των υποψηφίων να αντεπεξέλθουν στην οικονομική επιβάρυνση της παραπαιδείας. Τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, οι μελλοντικοί καταρτίσιμοι και απασχολήσιμοι, είτε μένουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είτε εισάγονται σε τμήματα μικρής ζήτησης, με αντικείμενα στα οποία καθρεφτίζεται η στενή εξειδίκευση και η γνώση μιας χρήσης. Αυτή είναι που χαρακτηρίζει και τα περισσότερα νέα τμήματα που δημιουργήθηκαν στο όνομα της «διεύρυνσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Πολλά τέτοια τμήματα βρέθηκαν στα «αζήτητα» του μηχανογραφικού δελτίου με κενές θέσεις εισακτέων.

Απέναντι σε όλα αυτά, η κυβέρνηση βρήκε ευκαιρία δημαγωγικά να απομονώσει το ζήτημα της πρόσβασης περισσότερων υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οπως δήλωσε την επομένη της ανακοίνωσης των βάσεων ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημ. Ρέππας, «το σύστημα που ακολουθήθηκε, μεταξύ των άλλων - και αυτό δεν πρέπει να παραβλέπεται - έδωσε τη δυνατότητα σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό μαθητών να εισέλθουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ενα ποσοστό μεγαλύτερο του 86% των διαγωνισθέντων πέτυχαν να εισαχθούν σε ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Παραβλέπει βέβαια η κυβέρνηση ότι οι διαγωνισθέντες φέτος ήταν συνολικά 84.980, ενώ πέρσι 166.288.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παρουσίασε τον ξέφρενο ανταγωνισμό που έχει κάνει τη ζωή των μαθητών λάστιχο μεταξύ σχολείου και φροντιστηρίου για το κυνήγι του κρίσιμου μορίου ως «άμιλλα των εξεταζομένων». Αναφερόμενος δε στο πρόβλημα υποψηφίων με υψηλές βαθμολογίες οι οποίοι έμειναν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο προσεγγίστηκε «λαϊκίστικα και δημαγωγικά», παρ' όλη την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, η κυβέρνηση επιμένει στην αδιάλλακτη τακτική της. Ερωτώμενος για το αν ο πρωθυπουργός είπε κάτι για το θέμα της εισαγωγής στα ΑΕΙ, η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου ήταν «Οχι. Ο πρωθυπουργός είπε ότι έχουμε ανακοινώσει τις πολιτικές μας για τον τομέα αυτό, όπως και για τους άλλους τομείς».

Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει είναι αυτή των μαζικών συντονισμένων αγώνων. Η απαίτηση για καθιέρωση ενιαίου 12χρονου βασικού υποχρεωτικού σχολείου αποτελεί τη μόνη διέξοδο από την παιδεία των καταρτίσιμων και απασχολήσιμων που καθιερώνεται. Το γεγονός της ανακοίνωσης των βάσεων έστρεψε τα φώτα σε όσους απέκτησαν τελικά απολυτήριο λυκείου και με εικονικά υψηλές ή χαμηλές βαθμολογίες εισήχθησαν σε κάποια σχολή ή τμήμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η μεγάλη μάζα των μαθητών που δεν πέρασαν καν την πόρτα του λυκείου, πετάχτηκαν στα υποβαθμισμένα ΤΕΕ ή δεν κατάφεραν να αποκτήσουν απολυτήριο, παραμένει η «μαύρη τρύπα» που συνειδητά η αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική θέλει να διατηρεί για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του κεφαλαίου σε φτηνό μισοειδικευμένο εργατικό δυναμικό.