Πέμπτη 24 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Υποβιβάζουν την αναγκαία κρατική μέριμνα και φροντίδα στον εθελοντισμό

Πληθαίνουν οι περιπτώσεις αγοραπωλησίας παιδιών και οι ιδιωτικές υιοθεσίες τα τελευταία χρόνια, ενώ το χώρο της προστασίας του παιδιού λυμαίνονται οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, καταγγέλθηκε χτες, κατά τη διάρκεια περιοδείας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα»

Οι τεράστιες ελλείψεις της χώρας στους τομείς της φροντίδας του παιδιού και κυρίως των παιδιών με ειδικές ανάγκες, οι μεγάλες ελλείψεις προσωπικού που αντιμετωπίζει το Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα», με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να παίξει το σοβαρό κοινωνικό του ρόλο στον ευαίσθητο τομέα της προστασίας των βρεφών, της μητρότητας, αλλά και της υιοθεσίας, αναδείχτηκαν χτες κατά τη διάρκεια περιοδείας που πραγματοποίησε στο Κέντρο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, συνοδευόμενη από την βουλευτή του Κόμματος Βέρα Νικολαΐδου και κλιμάκιο στελεχών. Η περιοδεία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Καμπάνιας του ΚΚΕ για το παιδί.

Στο ξεκίνημα της περιοδείας, η Αλ. Παπαρήγα συναντήθηκε με την πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του «Μητέρα», Στέλλα Καλαϊτζάκη - Αθανασοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στις χρονοβόρες νομικές διαδικασίες, που απαιτούνται για τις δημόσιες υιοθεσίες - κάνουν 2-3 χρόνια για να ολοκληρωθούν - με αποτέλεσμα να καθυστερεί η οικογενειακή αποκατάσταση των παιδιών και να παρατείνεται ο χρόνος παραμονής τους στο Ιδρυμα.

«Το "μπλοκάρισμα" των δημόσιων υιοθεσιών και η ευκολία που υπάρχει στη διεκπεραίωση των ιδιωτικών υιοθεσιών, που γίνονται επίσης με ευθύνη του Δημοσίου, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτική συναλλαγή και την εμπορία παιδιών», υπογράμμισαν τα στελέχη του ΚΚΕ. Οι επιστήμονες του «Μητέρα» τόνισαν ότι ακόμα και ζευγάρια που κρίνονται ακατάλληλα να υιοθετήσουν ένα παιδί, υιοθετούν τελικά μέσω των ιδιωτικών υιοθεσιών, ενώ η αναλογία των δημόσιων προς τις ιδιωτικές υιοθεσίες υπολογίζεται 1 προς 8!

Επίσης, καθυστερούν οι εισαγωγές άλλων βρεφών στο ίδρυμα, με αποτέλεσμα βρέφη που τα έχουν εγκαταλείψει οι γονείς τους να μένουν αδικαιολόγητα, για πολλούς μήνες, στα νοσοκομεία. Αυτή τη στιγμή στην αναμονή βρίσκονται 10 βρέφη. Σήμερα, φιλοξενούνται στο «Μητέρα» 95 παιδιά, απ' τα οποία τα 28 αντιμετωπίζουν κάποιο σωματικό ή ψυχολογικό πρόβλημα και υπάρχουν 150 αιτήσεις για υιοθεσία. Ομως, οι υποψήφιοι γονείς «επιλέγουν» κυρίως παιδιά υγιή και μικρής ηλικίας με αποτέλεσμα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα να παραμένουν στο Ιδρυμα για χρόνια, με οδυνηρά αποτελέσματα για τη ζωή τους.

«Ολα τα παιδάκια που βρίσκονται εδώ περιμένουν για γονείς. Αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον για παιδιά με πρόβλημα και μεγαλώνουν εδώ, στο Ιδρυμα, που βέβαια θεωρείται το "κολέγιο της Πρόνοιας". Κάποια στιγμή όμως θα αναγκαστούμε να τα στείλουμε σε ιδρύματα, όπου οι συνθήκες είναι τραγικές. Τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες δεν έχουν καμία στήριξη απ' το κράτος. Δεν υπάρχουν δομές για τη στήριξη των οικογενειών ή για να ενταχθούν όσα παιδιά χρειάζεται», υπογράμμισαν οι επιστήμονες. Παράλληλα, 94 «παιδιά του "Μητέρα"» ηλικίας έως 44 χρόνων βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες. «Το 80% των παιδιών που είναι σε ανάδοχες οικογένειες είναι με ειδικές ανάγκες. Κάποια από αυτά, έχουν φτάσει πάνω από 40 χρόνων, έχουν αναδόχους γονείς 70 - 80 χρόνων που δεν μπορούν πλέον να τα φροντίσουν, αλλά δεν υπάρχουν δομές για να ενταχθούν», υπογράμμισαν. Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ανάδοχες οικογένειες, αφού η βοήθεια και τα κίνητρα που δίνονται απ' το κράτος δεν επαρκούν.

Σε πραγματικό αδιέξοδο βρίσκονται οι εργαζόμενοι και με τα παιδιά που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα: «Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε! Τα ψυχιατρεία έκλεισαν χωρίς να δημιουργηθούν οι αναγκαίες ενδιάμεσες δομές. Ειδικά για τα παιδιά μέχρι 15 ετών δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπάρχει κάποια δομή να τα πάμε!».

Μεγάλες ελλείψεις προσωπικού

Σε υποβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρει το «Μητέρα» οδηγεί και η μεγάλη έλλειψη προσωπικού σε όλους τους κλάδους. «Δυο βρεφονηπιοκόμοι είμαστε υπεύθυνες το απόγευμα για 12 παιδιά. Παλιότερα ήμασταν 5 - 6 σε κάθε βάρδια. Τι να προλάβουμε να κάνουμε; Τι να τους προσφέρουμε; Σκέτη φύλαξη;», έλεγαν αγανακτισμένες οι βρεφονηπιοκόμοι. Αντίστοιχα, υπάρχουν μόνο 15 μόνιμοι κοινωνικοί λειτουργοί απ' τους οποίους εν ενεργεία είναι μόνο οι δέκα, ενώ για να καλυφθούν οι ανάγκες χρειάζονται τουλάχιστον 25. Μεγάλες είναι οι ελλείψεις και στην τεχνική υπηρεσία και τα μαγειρεία.

«Επιδιώκουμε να γυρίσουμε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας για να δούμε όλους τους χώρους και τις δομές όπου ζουν εγκαταλειμμένα παιδιά, κακοποιημένα παιδιά, παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες. Ταυτόχρονα, ένα βασικό κριτήριο για μας είναι η επάρκεια του προσωπικού. Οπου έχουμε επισκεφτεί υπάρχει πρόβλημα έλλειψης προσωπικού.

Οι χώροι αυτοί δεν μπορεί να προγραμματίζονται σαν να είναι ένα εργοστάσιο που παράγει κάποια προϊόντα. Το προσωπικό απασχολείται με παιδιά, που πολλά από αυτά έχουν και ειδικές ανάγκες, και επομένως χρειάζονται άνεση χρόνου, ούτως ώστε, μέσα στο ωράριο εργασίας, να μπορούν να αφιερώσουν όλο τους τον εαυτό στη βοήθεια και στη στήριξη αυτών των παιδιών. Διάθεση υπάρχει, κατά τη γνώμη μας όμως, και μιλώντας σε πανελλαδικό επίπεδο είναι ανεπαρκές το προσωπικό, χαμηλοί μισθοί και πολλές φορές η πρακτική άσκηση, των παιδιών που φοιτούν σε σχετικές σχολές, υποκαθιστά κενά, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να είναι μόνο πρακτική ειδίκευση», δήλωσε η Αλ. Παπαρήγα.

Σαν να μην έφταναν αυτά τα προβλήματα, έγινε περικοπή της κρατικής επιχορήγησης για το 2008 κατά 350.000 ευρώ του ήδη ελλειμματικού προϋπολογισμού του Κέντρου, ενώ μέχρι προχτές καθυστερούσε η καταβολή της α' δόσης της επιχορήγησης. Με αποτέλεσμα να μην έχουν πληρωθεί τα έξοδα των ανάδοχων οικογενειών, ενώ ο ΟΤΕ έκοψε το τηλέφωνο λόγω απλήρωτων λογαριασμών!

«Βορά» των ...εθελοντών

Στο επίκεντρο της συζήτησης με τους εργαζόμενους βρέθηκε και ο λεγόμενος εθελοντισμός σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς. «Υπάρχουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που "προστατεύουν" περισσότερα παιδιά απ' ό,τι το "Μητέρα"», τόνισαν οι εργαζόμενοι.

Δεν μπορεί η αναγκαία κρατική μέριμνα και φροντίδα να υποβιβάζεται στο λεγόμενο εθελοντισμό, που απέχει πολύ απ' την αγνή αίσθηση προσφοράς του ανθρώπου, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα. «Ενας ιδιωτικός οργανισμός που επιχορηγείται, με πανελλαδική διακλάδωση και υπαλλήλους, που το έχει κάνει επάγγελμα, είναι εθελοντισμός; Τα όρια του εθελοντισμού πρέπει να είναι ξεκάθαρα και να υπάρχει έλεγχος. Γιατί υπάρχει και ο "πονηρός" εθελοντισμός», ξεκαθάρισε.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ