Η προβολή και η βοήθεια στο καλό βιβλίο είναι στοιχείο σύμφυτο με την ιστορία και το ρόλο του «Ριζοσπάστη». Μια υποχρέωση κι ένα καθήκον μαζί. Οταν όμως τυγχάνει ένα καλό βιβλίο να το έχει γράψει ένας δικός μας άνθρωπος, ένας σύντροφος, τότε μαζί με την υποχρέωση και το καθήκον υπάρχει διάχυτο και το συναίσθημα της χαράς.

Αυτές τις μέρες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΔΕΡΑΤΟΣ» το βιβλίο του δικού μας ανθρώπου, του διορθωτή της εφημερίδας μας Ηρακλή Κακαβάνη, «Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ». Το βιβλίο προλογίζουν ο Γιώργος Χουρμουζιάδης και ο Τάκης Τσίγκας.

Η έκδοση πραγματεύεται την ιστορία της μεγαλύτερης πληγής του έντυπου λόγου, δηλαδή των τυπογραφικών λαθών που - παρά τις άοκνες προσπάθειες συγγραφέων και διορθωτών - περνάνε στα έντυπα και πολλές φορές, πέραν της ευτράπελης πλευράς τους, τα «σημαδεύουν». Τα λάθη αυτά, τα οποία κατά κανόνα δε δικαιολογούνται, από αβλεψίες στο στάδιο της διόρθωσης συνηθίσαμε να τα αποδίδουμε στον «δαίμονα του τυπογραφείου», σε κάποιο δηλαδή «ξωτικό» που, όταν δεν μπορεί να βάλει τρικλοποδιές στους ανθρώπους, καταφέρνει να κάνει καλά τη δουλειά του, παρεμβαίνοντας στα τυπογραφικά στοιχεία, στις μηχανές εκτύπωσης και τώρα τελευταία ακόμη και στο σύστημα πληροφορικής, μέσα από το οποίο προετοιμάζεται ο έντυπος λόγος πριν φτάσει στα χέρια του αναγνώστη.

Στο βιβλίο, ο αναγνώστης θα βρει πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία του έντυπου λόγου από την αρχαιότητα έως σήμερα, την ιστορία του «δαίμονα του τυπογραφείου», τα κατορθώματα και τα αποτυπώματα. Επίσης, ξεχωριστή αναφορά γίνεται στον Τύπο, στην εξέλιξη και στα μέσα βελτίωσής του, στους ανθρώπους του και φυσικά στους διορθωτές των κειμένων, στο διαρκή αγώνα τους, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να φτάνει στα χέρια του τελικού αποδέκτη, δηλαδή του αναγνώστη, χωρίς να τον προσβάλλει ή να τον υποτιμά.

Καταγράφονται πολλά από τα ευτράπελα που προκαλεί με την παρέμβασή του ο «Δαίμων», τα οποία, θα προκαλέσουν ατέλειωτο γέλιο στον αναγνώστη, αλλά ταυτόχρονα θα υπογραμμίζουν την ανάγκη ο ίδιος να είναι περισσότερο απαιτητικός αναφορικά με την ποιότητα των όσων διαβάζει.

Ο «Ριζοσπάστης», από την πρώτη στιγμή της έκδοσής του έδινε μεγάλη σημασία και προσοχή στη σαφήνεια, στην ορθότητα και στην ποιότητα του περιεχομένου του. Ως εφημερίδα ταγμένη στην υπόθεση της εργατικής τάξης, πίστευε και πιστεύει ότι οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία αξίζουν μια εφημερίδα υψηλού επιπέδου που σε τελευταία ανάλυση σημαίνει και μια εφημερίδα χωρίς λάθη ή με τα λιγότερα και τα πιο ανεπαίσθητα. Υπό αυτή την έννοια, το βιβλίο του σύντροφου Ηρακλή, για το θέμα που πραγματεύεται, είναι απόλυτα συμβατό με τη διαδρομή της εφημερίδας μας και ταυτόχρονα μια παρέμβαση που βγαίνει από το δικό μας χώρο για τα όσα συμβαίνουν γενικότερα στον Τύπο.