Παρασκευή 18 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Αντί να σε ρίξουν, ρίξ' τους!

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Την ώρα που σε δουλεύουν κατάμουτρα λέγοντας πως για τα χρέη σου δε φταίει τίποτα άλλο παρά το γεγονός ότι το ρίχνεις έξω, ε, ρίξ' το έξω! Θέλει 500 δρχ. ο πιτσιρικάς για ένα σάντουιτς ψωμοτύρι; Βγάλ' του πιστωτική να μπορεί το παιδί να το ρίχνει έξω με δυο σάντουιτς!

Το σίγουρο είναι πως δεν πρέπει να τρελαθείς. Να μην τους κάνεις το χατίρι. Ούτε να ντρέπεσαι που έκανες δυο παιδιά. Αυτοί που σε δουλεύουν ξέρουν καλύτερα από σένα ότι η φτώχεια και η πείνα είναι συνώνυμα των συστημάτων εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Και ειδικά από τότε που ο καπιταλισμός πέρασε στην εποχή του ιμπεριαλισμού, αυτοί, οι καπιταλιστές, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι αυτή είναι μια από τις άλυτες αντιφάσεις του συστήματος: Από τη μια να παράγεται τεράστιος πλούτος κι από την άλλη τεράστια φτώχεια. Από τη μια να είναι υποχρεωμένοι οι εργάτες να γίνουν καταναλωτές κι από την άλλη η μείωση της τιμής πώλησης του εμπορεύματος εργατική δύναμη να μην επιτρέπει να καλυφθούν στοιχειώδεις ανάγκες. Αυτήν την αντίφαση δεν μπορεί να τη λύσει ο καπιταλισμός.

Εκεί κι ο ρόλος όλων αυτών που το πάνε γύρω γύρω, που στήνουν κόμματα και παρακόμματα με μία κατά κύριο λόγο αποστολή: Να συσκοτίσουν τη βάρβαρη πραγματικότητα που υπηρετούν. Σε ένα τέτοιου τύπου κόμμα συναντάς αυτόν που δηλώνει ότι θέλει δημοψήφισμα για την Ευρωσυνθήκη, όχι όμως γιατί έχει αντίθεση με την ΕΕ αλλά γιατί, λέει, αυτή η συνθήκη είναι που υποτάσσει την ΕΕ στο νεοφιλελευθερισμό. Θέλουν δηλαδή να προστατευτεί η ΕΕ αλλά να πει κι ο λαός γνώμη για μια συνθήκη που οι ίδιοι του αποκρύπτουν ότι αυτή είναι η ΕΕ! Στο ίδιο κόμμα ο ένας βγαίνει και καταγγέλλει τον ευρωστρατό κι ο άλλος δηλώνει πως είναι - και λέει αλήθεια - αναγκαστικός ο ευρωστρατός για να ολοκληρωθεί η ΕΕ (σαν αυτοτελής ιμπεριαλιστικός οργανισμός που είναι - κι αυτό δεν το λέει κανείς τους). Ο μεν παριστάνει την «αριστερή στροφή», ο άλλος κρατάει τα μπόσικα, καθώς υπάρχει και η υπογραφή τους στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς που τους υποχρεώνει πριν απ' όλα να υπερασπίζουν αυτή καθαυτή την ΕΕ.

Τέτοια πήγαινε - έλα μύρια. Τη συλλογική σύμβαση ο ένας τους τη χαρακτηρίζει την καλύτερη που υπογράφηκε κι ο άλλος δήθεν την καταγγέλλει. Ο δεύτερος, που παριστάνει την αριστερή στροφή, δεν τολμά να ζητήσει το ελάχιστο, τα 1.400 το μήνα. Αλλο παράδειγμα; Ολοι μαζί είχαν κάνει σημαία το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό. Οταν η φωτιά εξαπλώθηκε σ' όλα τα Βαλκάνια άρχισαν να σφυρίζουν κλέφτικα. Σήμερα οι μισοί πάνε και καταθέτουν επιχειρήματα υπέρ του αυτοπροσδιορισμού σε διάφορες συναντήσεις κι οι άλλοι μισοί περιμένουν στη γωνιά να καταγγείλουν το ΚΚΕ για εθνικισμό!

Πέρα απ' όλα αυτά η πραγματική ζωή. Εκεί που πρέπει να ζητάς όλα αυτά που καμιά τράπεζα δεν μπορεί να σου δώσει. Κανονικό μεροκάματο, δουλειά, Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, ελεύθερο χρόνο. Σημαίνει να οργανώνεις από σήμερα τη ζωή σου έτσι που να είναι σύμφωνη με τις πραγματικές ανάγκες σου και να παλεύεις για να καλύψεις αυτές κι όχι εκείνες που θέλει ο τραπεζίτης που είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτης του σούπερ μάρκετ και ιδιοκτήτης του νοσοκομείου και ιδιοκτήτης του σχολείου και ιδιοκτήτης του θεάτρου.

Ενα το ταμείο που κερδίζει σημαίνει πως κι όταν κάνουν αποκρατικοποιήσεις κι όταν κρατικοποιούν γίνεται για το κεφάλαιο.

Τίποτα κρυφό στα εργασιακά. Αρκούν οι τέσσερις ελευθερίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ για να τα ξέρεις όλα. Αυτό κρατήσανε τότε μυστικό, αυτό κρατάνε και σήμερα όσοι παριστάνουν τον ανήξερο. Να θυμίσουμε ότι μόνο ο «Ρ» παρουσίασε τότε, το '92, τη συνθήκη σε ειδικό ένθετο και επί σειρά μηνών αναλύσεις.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ