Πέμπτη 17 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
«Τα μαρούλια της ... οργής»

Κάθε μέρα πρωινός καφές γύρω στις 7.00, το χέρι, συνηθισμένο, ανοίγει την τηλεόραση για τις πρώτες ειδήσεις. Ανάγνωση εφημερίδων, δελτίο καιρού, κουτσομπολιά. Και μετά από λίγο, χωρίς να το περιμένεις, το σοκ. Οχι κάποια δολοφονία, όχι κάποια ληστεία. Αγρότες που διαμαρτύρονταν για την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης - έχει πλέον γίνει συνηθισμένη είδηση - πετούσαν την πραμάτεια τους στο δρόμο, ξεχειλίζοντας από οργή, από αγανάκτηση, από απελπισία. Συνηθισμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, θα 'λεγε κανείς. Μέχρι εδώ ο ανυποψίαστος τηλεθεατής ίσως και να μην αντιδρούσε.

Ομως το πραγματικό σοκ ήρθε αναπάντεχα. Ηλικιωμένοι, απόμαχοι της ζωής, άνθρωποι ...θαύματα, που ζουν με πενταροδεκάρες της σύνταξης, τυλιγμένοι κι αυτοί με μιας άλλης ...ποιότητας απόγνωση, να σκύβουν με βλέμμα πεινασμένο να μαζέψουν ό,τι σάπιο πετάχτηκε πριν, ό,τι ποδοπατημένο από τις ρόδες του αγροτικού «ΝΤΑΤΣΟΥΝ», ό,τι ξέμεινε από την υπόλοιπη απόγνωση των αγροτών. Πληθαίνουν οι ρακοσυλλέκτες, πληθαίνουν οι άνθρωποι και τα ποντίκια. Πληθαίνουν και οι άστεγοι που πιάνουν στασίδι στα κάθε λογής τσιμεντένια παγκάκια των φιλεύσπλαχνων δημάρχων των συσσιτίων, των χριστουγεννιάτικων φανφάρων και του «θείου» Πάσχα με τα κόκκινα αυγά.

Δεν πέρασαν, άλλωστε, πολλές μέρες από την είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου «ΠΕΙΝΑ: η παγκόσμια απειλή». Ο ΟΗΕ ...χτύπησε το καμπανάκι, για ποιους όμως και ποιος ΟΗΕ; Αυτός που καλύπτει με «τις πλάτες» του αυτούς που δημιουργούν την πείνα. Ανθρωποι που ζούνε με ένα δολάριο, παιδιά που δουλεύουν για πολυεθνικές ράβοντας δερμάτινες μπάλες για το επόμενο «Μουντιάλ». Κι εδώ γύρω μας οι γέροντες που τρέχουν να μαζέψουν το λιωμένο λαχανικό που πέταξαν οι αγανακτισμένοι αγρότες ή οι άλλοι που καιροφυλακτούν την ώρα που το υδροφόρο του δήμου πλένει τους δρόμους στο τέλος της λαϊκής αγοράς.

Εξεγέρσεις για λίγο ψωμί, για λίγο ρύζι, από εκείνους που δημιουργούν όλο τον πλούτο, που στον καπιταλισμό απολαμβάνουν μόνο εκείνοι που τους εκμεταλλεύονται. Κι από κει και ύστερα οι υποσχέσεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου των αστικών κυβερνήσεων για καλύτερες μέρες, που γίνονται ατέλειωτα βράδια για τους πεινασμένους, που ούτε τα αστέρια του ουρανού δεν μπορούν να κοιτάξουν από τον κάματο της εργασίας - αν υπάρχει...

Και η τηλεόραση στον υποκριτικό ρόλο της, καταγραφή της είδησης: Ακρίβεια στην αγορά, ακρίβεια στα προϊόντα, το αρνάκι του Πάσχα στις περσινές τιμές. Τρέξτε! Περσινές τιμές με χειρότερους φετινούς μισθούς. Φρόντισε, βλέπετε, η γνωστή παρέα της ΓΣΕΕ, της συλλογικής σύμβασης εργασίας που έφερε την ...άνοιξη στις τσέπες μας. Κάτω από ένα ευρώ την ημέρα. Κι όσο αυτό συνεχίζεται, όσο το ξεζούμισμα αποδίδει, τόσο θα τρέχουν οι γέροντες να μαζεύουν τα σκουπίδια για τον επιούσιο.

Η επόμενη είδηση του «πρωινάδικου»; Αμέσως μετά τους γέροντες που μάζευαν τα πεταμένα λαχανικά. «Γνωστή κληρονόμος παγκόσμιας αλυσίδας ξενοδοχείων παρουσιάζει την τελευταία της επίδειξη μόδας»....


Κώστας ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ